Ένα ποίημα του Κωνσταντίνου Λίχνου, από την ποιητική συλλογή «Βαρδάρης» (Εκδόσεις Γράφημα, 2023)• η οποία εμπεριέχει ποιήματα των μελών του Φιλολογικού Ομίλου Ελλάδος, γραμμένων σύμφωνα με την τεχνοτροπία του δομημένου ρεαλισμού
Γιώργος Τσαρουχάς
Άγνωστοι άνδρες με αδράχνουν παραμάσχαλα,
και μ’ οδηγούν στο πλυσταριό τής ταράτσας.
Με δένουν πισθάγκωνα, σφιχτά, με τριχιά,
που γδέρνει τους αστραγάλους
και ματώνει τους καρπούς των χεριών μου.
Τα άκρα μελανιάζουν και πρήζονται,
καθώς κτυπούν με σιδεροσωλήνες τα πέλματά μου.
Ζητούν αυτό που στο στομάχι βρίσκεται·
το σημείωμα το οποίο και κατάπια, μόλις με συνέλαβαν.
Τα πόδια λυγίζουν·
γονατίζω στο μαρμάρινο δάπεδο.
Κωνσταντίνος Λίχνος
* Ο Γιώργος Ν. Τσαρουχάς, αντιστασιακός, βουλευτής τής ΕΔΑ και από τους πρωτεργάτες τού αντιδικτατορικού αγώνα, δολοφονήθηκε κατά τη διάρκεια βασανιστηρίων, μετά τη σύλληψή του από τη χούντα. Κατά τη σύλληψή του είχε πάνω του σημείωμα με την τελευταία απόφαση της Κομματικής Οργάνωσης Θεσσαλονίκης του ΚΚΕ, το οποίο πρόλαβε να καταπιεί.
***
