Έφυγε από τη ζωή σε ηλικία 95 χρονών η Δάφνη Σκούρα, μια σπάνια ηθοποιός, που συνδύαζε την ποιότητα και τη σεμνότητα, ένας άνθρωπος με ήθος και υπευθυνότητα, που δεν έμεινε στα εύκολα, αλλά δοκίμασε να δώσει μια ώθηση στο ελληνικό θέατρο, προτείνοντας οράματα έξω από τα καθιερωμένα.
Μαθήτρια, από την εφηβική της ηλικία στη δραματική σχολή της Μαρίκας Κοτοπούλη, όπου φοιτούσαν, η Ελλη Λαμπέτη, η Βίλμα Κύρου, η Ολυμπία Παπαδούκα κ.ά. Πολύ νωρίς ανέλαβε πρωταγωνιστικούς ρόλους, σε παραστάσεις με σημαντικά έργα Ελλήνων συγγραφέων, όπως του Σπύρου Μελά, του Γρηγορίου Ξενόπουλου, του Παντελή Χορν, του Δημήτρη Μπόγρη. Πρωταγωνιστικούς ρόλους έπαιξε, επίσης, στο Εθνικό Θέατρο, όπου συμμετείχε σε παραστάσεις αρχαίας τραγωδίας, με σκηνοθέτη τον Δημήτρη Ροντήρη. Υπήρξε η ίδια θιασάρχης για πολλά χρόνια. Με τον Τζαβαλά Καρούσο, περιόδευσε στην Ελλάδα, ανεβάζοντας ποιοτικά έργα, ενώ μαζί με τον Λυκούργο Καλλέργη παρουσίασαν το 1954 πολύ αξιόλογα έργα, στο θέατρο που δημιούργησαν στη Λεωφόρο Αλεξάνδρας (τέρμα Ιπποκράτους). Δημιούργησε επίσης το θέατρο «Μετάλλιο» (1965-’66) στο Παγκράτι, σε μια προσπάθεια για πολιτιστική αποκέντρωση. Μέχρι το 1978-’79, που διέκοψε τη θεατρική της καριέρα, συνεργάστηκε με πολύ γνωστούς θιάσους (Χατζίσκου, Κατερίνας, Βεργή, Ευθυμίου, Κύρου, Βέμπο, Σταματίου κ.ά.). Γρήγορα κατέκτησε την αγάπη του κοινού, όχι μόνο στο σανίδι, αλλά και στον κινηματογράφο, πρωταγωνιστώντας δίπλα σε γνωστούς ηθοποιούς, όπως οι Ορέστης Μακρής, Ντίνος Ηλιόπουλος, Μίμης Φωτόπουλος, Αλέκα Κατσέλη, Ελλη Λαμπέτη, Φοίβος Ταξιάρχης, Μαλαίνα Ανουσάκη, Αννα Φόνσου, Ξένια Καλογεροπούλου, Βασίλης Αυλωνίτης, Γεωργία Βασιλειάδου, Γιάννης Αργύρης, Ανδρέας Μπάρκουλης. Συνεργάστηκε με τον Μάνο Κατράκη στο «Ελληνικό Λαϊκό Θέατρό» του για πολλά χρόνια, μαζί με άλλους καταξιωμένους συναδέλφους της, όπως ο Τίτος Βανδής, και σε έργα όπως «Ο Χριστός ξανασταυρώνεται», «Βαθιές είναι οι ρίζες», «Λόρδος Βύρων», «Βασιλιάς Ληρ», «Δωδέκατη νύχτα» κ.ά. Συμμετείχε ακόμα στον «Οργανισμό Ελληνικού Θεάτρου» και σε ραδιοφωνικές εκπομπές.
Έντονα πολιτικοποιημένο άτομο, η Δάφνη Σκούρα προερχόταν από μικρασιατική οικογένεια προσφύγων. Ο πατέρας της ήταν συνδικαλιστής. Καθώς και οι δυο γονείς της εργάζονταν, η μικρή Δάφνη μεγάλωσε με τη γιαγιά της, η οποία πέθανε στη διάρκεια της Κατοχής από την πείνα. Η ίδια το 1943-’44 διακινούσε προκηρύξεις του ΕΑΜ στο κέντρο της Αθήνας, αψηφώντας όλους τους κινδύνους και η κοριτσίστικη φωνή της ακουγόταν συχνά τα βράδια από το «χωνί» στις συνοικίες του Βύρωνα και του Υμηττού, να «κελαηδάει» τα συνθήματα του αγώνα.
Μετά τα Δεκεμβριανά, ο διοικητής του θεάτρου «Κοτοπούλη» δεν της ανανέωσε τη σύμβασή της, γιατί κάποιος την «κάρφωσε» ότι θεάθηκε να συμμετέχει σε διαδήλωση με κόκκινες σημαίες. Το 1958 παντρεύεται τον αγωνιστή δικηγόρο Ευάγγελο Μαχαίρα, και αυτό, μαζί με τη συμμετοχή της στους κοινωνικούς αγώνες, θα προκαλέσει την απόλυσή της από το Εθνικό Θέατρο και το ραδιόφωνο, καθώς και τη στέρηση του διαβατηρίου της.
Ξεχωριστή, ήταν η προσφορά της στο αντιπολεμικό – αντιιμπεριαλιστικό κίνημα, μέσα από τις γραμμές της ΕΕΔΥΕ. Η Δάφνη Σκούρα ήταν από τις προσωπικότητες που υπέγραψαν την ιδρυτική διακήρυξη της ΕΕΔΥΕ το 1955, ανέπτυξε πλούσια δράση μέσα από την Επιτροπή Ειρήνης Διανοούμενων και Καλλιτεχνών της ΕΕΔΥΕ, ενώ για πάνω από 20 χρόνια διετέλεσε μέλος του Εθνικού της Συμβουλίου.
«Η ΕΕΔΥΕ, οι αγωνιστές του αντιπολεμικού – αντιιμπεριαλιστικού κινήματος αποχαιρετάμε με θλίψη την αγωνίστρια Δάφνη Σκούρα. Η παρακαταθήκη που αφήνει μέσα από την τέχνη, τη δράση, αλλά προπαντός μέσα από τη σεμνή στάση ζωής που τη χαρακτήριζε, είναι πολύ σημαντική για τους αγώνες μας για πραγματική ειρήνη, φιλία, αλληλεγγύη, αμοιβαίες κι επωφελείς σχέσεις μεταξύ των λαών. Εκφράζουμε τα θερμά μας συλλυπητήρια στην κόρη της Αλεξία, στα εγγόνια της Νίκο και Δάφνη, καθώς και σε όλους τους οικείους της».
Τη θλίψη του ΚΚΕ για το θάνατο της Δάφνης Σκούρα εκφράζει με ανακοίνωσή του το Γραφείο Τύπου της ΚΕ του Κόμματος:
«Το ΚΚΕ αποχαιρετά με θλίψη την αγωνίστρια και σπουδαία ηθοποιό Δάφνη Σκούρα. Από τα δεκατρία της βρέθηκε στον κόσμο του θεάτρου, ενώ ήταν ακόμη μαθήτρια της Μαρίκας Κοτοπούλη, και από τότε υπηρέτησε το θέατρο και τον κινηματογράφο με ευγένεια και μοναδικό ήθος, συνεργαζόμενη με τα μεγαλύτερα ονόματα και δίνοντας ανεπανάληπτες ερμηνείες, όπως στα έργα “Βαθιές είναι οι ρίζες” και “Ο Χριστός ξανασταυρώνεται”.
Σε όλη της τη ζωή υπήρξε λαϊκή αγωνίστρια, συμμετέχοντας στην ΕΑΜική Αντίσταση στα χρόνια της κατοχής, στη Νεολαία Λαμπράκη στη συνέχεια και στον αντιδικτατορικό αγώνα ενάντια στη χούντα των συνταγματαρχών.
Είχε παντρευτεί το δικηγόρο Ευάγγελο Μαχαίρα, διοικητή μονάδων του ΕΛΑΣ στην Πελοπόννησο, κατά την διάρκεια της κατοχής, πρόεδρο του Δικηγορικού Συλλόγου Αθηνών, πρόεδρο της Ελληνικής Επιτροπής για τη Διεθνή Ύφεση και την Ειρήνη, πρόεδρο του Παγκοσμίου Συμβουλίου Ειρήνης.
Θα την θυμόμαστε πάντα για όλα όσα πρόσφερε στο λαό με την τέχνη και τη δράση της, αλλά και για τη σεμνότητα και την ταπεινοφροσύνη της, που συμπυκνώνεται σε μια φράση της: “Μα δεν έκανα τίποτα. Έκανα ό,τι έκαναν και όλοι οι άλλοι.”
Το Κομμουνιστικό Κόμμα Ελλάδας εκφράζει τα θερμά του συλλυπητήρια στην κόρη της Αλεξία και τα εγγόνια της Νίκο και Δάφνη».
Η κηδεία της θα γίνει την Πέμπτη 3 Δεκέμβρη, στις 14.30 στην εκκλησία Κοιμήσεως της Θεοτόκου, στο Μάτι.
