Του Μανόλη Βριθιά – από την εφημερίδα Πατρίς του Ηρακλείου
Εξήντα χρόνια τώρα κρατάει καλά αυτή η κολώνια, ή μάλλον αυτό το δηλητήριο της ντροπής, που το λένε εμπάργκο, ή οικονομικό αποκλεισμό, ενάντια στην Κούβα. Ένας αποκλεισμός, που δεν έχει προηγούμενο σε άλλη χώρα, με τέτοιο βαρύ τίμημα.
Ειδικά τώρα με την πανδημία ξεπέρασαν κάθε όριο οι κυβερνήσεις των ΗΠΑ απαγορεύοντας σε εταιρείες που συνεργάζονται μαζί τους την οποιαδήποτε εξαγωγή προς την Κούβα ακόμη και φαρμάκων ή πρώτων υλών για παρασκευή φαρμάκων, ιατρικών συσκευών, αναπνευστήρων για τις ΜΕΘ, σύριγγες για τα εμβόλια, γάζες, ακόμη και αντισηπτικά.
Παρόλα αυτά οι Κουβανοί επιστήμονες με γνώση και θάρρος χωρίς σχεδόν χρήματα, κατάφεραν να αντιγράψουν και να παράξουν αναπνευστήρες και ειδικές μάσκες για τις ΜΕΘ, επίσης τα δυο μεγάλα ινστιτούτα το FINLAY και το CIMEX κατάφεραν να παράξουν αντι-ιικά φάρμακα το HEBERFERON,HEBERFERON ALFA R , UMELISA SARS-CoV-2-IgG, ITOLIZUMAN, JUSVINZA.
Τα παραπάνω φάρμακα είναι άκρως αποτελεσματικά απέναντι στον ιό με αποτέλεσμα παρά τα χιλιάδες κρούσματα, να έχουν τους λιγότερους νεκρούς στον κόσμο. Παράλληλα, ανέπτυξαν τα δικά τους εμβόλια, από αυτά τα δυο το ABDALA και το SOBERINA PLUS απέδειξαν στην τρίτη φάση να έχουν αποτελεσματικότητα 97%.
Αυτή η μικρή χώρα χωρίς πόρους, χωρίς τα εκατομμύρια που πήραν οι πολυεθνικές του φαρμάκου, έβαλαν για μία άλλη μια φορά τα γυαλιά στον καπιταλισμό, όχι μόνο με τα καινοτόμα φάρμακα, αλλά και με την ιατρική ταξιαρχία, που βοήθησαν σε πάνω από 40 χώρες.
Αυτές τις μέρες έχει εξαπολυθεί μια επίθεση άνευ προηγουμένου στη Κούβα, με δήθεν μεγάλες διαδηλώσεις και εικόνες που μας δείχνουν τα Ελληνικά ΜΜΕ, που είναι πλαστές και αφορούν διαδηλώσεις ,άλλες που γίνανε το 1995 με τα γνωστά γεγονότα στο λιμάνι του ΜΑΡΙΕΛ. Και άλλες από την Φλόριντα από την εκεί μαφία.
Τις πραγματικές διαδηλώσεις με τους εκατοντάδες χιλιάδες Κουβανών που κατέβηκαν στην Αβάνα, αυθόρμητα, να υπερασπίσουν την επανάσταση, δεν τις έδειξε κανείς, τις πέτρες που πετούσαν οι αντεπαναστάτες, μισθοφόροι των ΗΠΑ τους βανδαλισμούς, δεν τους έδειξε κανείς. Δεν είδαμε ούτε ένα δακρυγόνο να πέσει, ούτε ΜΑΤ. Τίποτα από αυτά δεν χρησιμοποιούνται στην Κούβα.
Η Κούβα σίγουρα έχει ελλείψεις λόγω του αποκλεισμού. Σίγουρα ένας πλούσιος εκεί δεν μπορεί να ζήσει, είναι η κόλαση του, δεν μπορεί να αλλάζει αυτοκίνητο κάθε χρόνο, ούτε να αγοράζει ακριβά κοσμήματα, ούτε επίσης να κάνει ακριβές διακοπές όποτε του γουστάρει. Είναι το καθαρτήριο για τον μικροαστό, που ψάχνει την γκλαμουριά και την υπερκατανάλωση. Είναι όμως ο παράδεισος για τον φτωχό μισθωτό, τον ταπεινό τον σκληρά εργαζόμενο.
Γιατί εκεί το κοινωνικό σύστημα, που είναι ο σοσιαλισμός, του εξασφαλίζει, εντελώς δωρεάν, παιδεία, υγεία, στέγαση.
Εξευτελιστικές τιμές στο ηλεκτρικό, το φυσικό αέριο, δωρεάν τρόφιμα για 15 ημέρες και μεσημεριανό φαγητό, στα εστιατόρια των επιχειρήσεων που εργάζεται.
Ταυτόχρονα, τα παιδιά στα σχολεία και οι φοιτητές σιτίζονται, με πρωινό, δεκατιανό και μεσημεριανό, τέτοιο ανάλογα με τις ηλικίες και την ανάπτυξη, που πρέπει να έχουν, ώστε να μην έχουν ασθένειες στο μέλλον.
Το σχολείο είναι ολοήμερο από τις οκτώ το πρωί μέχρι τις επτά το απόγευμα. Στο σχολειό θα γίνουν όλες οι δραστηριότητες – προετοιμασία για την επόμενη, ξένη γλώσσα αθλητισμός και ότι άλλα χρειάζεται το παιδί. Υπάρχει ένα κύκλωμα σχολικών λεωφορείων που μεταφέρει τα παιδιά για όλες αυτές τις δραστηριότητες, χωρίς να εμπλέκεται ο γονιός.
Οι Κουβανοί εργαζόμενοι έχουν άδειά ένα μήνα τον χρόνο, από αυτόν δυο εβδομάδες μπορούν να κάνουν διακοπές, εντελώς δωρεάν σε οποιοδήποτε ξενοδοχείο τεσσάρων αστέρων, ή σε ξενοδοχεία ανάλογα που έχουν κτίσει τα συνδικάτα τους.
Στην Κούβα και ειδικά στις μεγαλουπόλεις ή στην Αβάνα, δεν θα δει κανείς παιδιά να ζητιανεύουν στους δρόμους, ούτε ζητιάνους, δεν θα δει παιδιά να παίζουν στις φαβέλες και στις παραγκουπόλεις, στα βρόμικα νερά, γιατί δεν υπάρχουν αυτά στην Κούβα. Οι εργαζόμενοι όλοι έχουν το σπίτι τους, φτωχικό ίσως, μικρό ίσως, αλλά με ηλεκτρικό ρεύμα, φυσικό αέριο, αποχέτευση και υγιεινή.
Το σύστημα υγείας παρά τον αποκλεισμό θεωρείται το καλύτερο σύστημα υγείας στον κόσμο, με καλά οργανωμένη πρωτοβάθμια, δευτεροβάθμια και τριτοβάθμια περίθαλψη. Εκεί ο οικογενειακός γιατρός είναι πραγματικότητα, επισκέπτεται τους ασθενείς του στο σπίτι ειδικά τα γεροντάκια, όπου θα τους δει θα τους αντικαταστήσει φάρμακα ή θα τους δώσει καινούργια και όλα αυτά εντελώς δωρεάν.
Στην Κούβα το προσδόκιμο είναι 80 χρονών για τις γυναίκες και 82 χρονών για τους άντρες, φτάνει τα επίπεδα της ευημερούσης ΕΕ, ενώ η παιδική θνησιμότητα δεν ξεπερνάει το 4,2 τοις χιλίοις.
Είναι η χώρα που έχει τα χαμηλότερα ποσοστά στον κόσμο στο έιτζ κάτω του 0,05%. Ενώ η εγκληματικότητα δεν καταγράφεται καν γιατί σχεδόν δεν υπάρχει. Μπορεί κανείς να κυκλοφορήσει, ό,τι ώρα θέλει, όπου θέλει, χωρίς να τον πειράξει κανείς.
Δεν μαχαιρώνουν εκεί 14τράχρονα παιδιά για να τα ληστέψουν, ούτε δολοφονούν τους συμπολίτες τους χωρίς λόγο, όπως εδώ.
Δεν ληστεύουν τράπεζες και δεν μπουκάρουν σε σπίτια, ούτε σπάνε τα ATM.
Οι κουβανοί πολίτες είναι σκληρά εργαζόμενοι άνθρωποι με πολύ ανθρωπισμό, βαθιά πολιτική συνείδηση και φοβερή αλληλεγγύη.
Ο οικονομικός αποκλεισμός των ΗΠΑ, στο νησί, έχει πάρει, διαστάσεις γενοκτονίας, δεν υπάρχουν πρώτες ύλες για παραγωγή απλών αντιβιοτικών.
Ο νόμος Χέλμς –Μπἀρτον και με επικαιροποίηση από τον Τράμπ 223 παραγράφων του νόμου, εν μέσω πανδημίας έχουν ασφυκτικά πιέσει το νησί.
Τεράστια πρόστιμα σε εταιρείες που εξάγουν στην Κούβα, ακόμη και σε ναυτιλιακές που μεταφέρουν πετρέλαιο στο νησί.
Προσπαθούν να τους γονατίσουν, αλλά ξεχνάνε ένα πράγμα, ότι οι Κουβανοί έχουν μάθει καλά να αυτοπροσδιορίζονται, το κοινωνικό σύστημά που έχουν το κατέχτησαν με το αίμα και με τα όπλα τους, κανείς μα κάνεις δεν πρόκειται να τους το αλλάξει, μόνο εκείνοι αν το θελήσουν.
Το απέδειξαν αυτό πριν από δυο χρόνια όταν με δημοψήφισμα 89% ενέκριναν το νέο τους σύνταγμα, αφού πριν επί πέντε μήνες το συζήτησαν άρθρο – άρθρο, συμμετέχοντας στην συζήτηση πάνω από 8,5 εκ πολίτες. Η λαϊκή κυβέρνηση της χώρας, εμπιστεύεται τον λαό της, γιατί είναι κομμάτι του.
Τέσσερα εκατομμύρια Κουβανοί έχουν τα όπλα στο σπίτι τους για την υπεράσπιση της επανάστασης. Εκεί όμως τα στελέχη της κυβέρνησης και του κόμματος ζουν όπως ζει ο λαός, σε κανονικά διαμερίσματα, ψωνίζουν από τα ίδια μαγαζιά, πηγαίνουν στα ίδια νοσοκομεία, κάνουν τις ίδιες διακοπές.
Πάνω από 100 εκ. $ μπαίνουν στη χώρα από τα πνευματικά δικαιώματα που εισπράττονται για τον ΤΣΕ ΓΚΕΒΑΡΑ (μπλουζάκια τραγούδια, αφίσες φωτογραφίες κ.λπ. του μεγάλου επαναστάτη). Τίποτα από αυτά δεν εισπράττουν τα παιδιά του και η γυναίκα του. Η ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ ΤΟΥ ΕΧΕΙ ΑΠΟΠΟΙΗΘΕΙ τα χρήματα αυτά και ζει χωρίς κανένα προνόμιο στην Κούβα. Τα χρήματα μοιράζονται 20% στο ίδρυμα CECHE (κέντρο Τσε Γκεβάρα) και 80% στην Κουβανική κυβέρνηση.
Αυτό είναι το ήθος αυτών των ανθρώπων.
Κάποιοι μίλησαν για ανθρωπιστική βοήθεια στην Κούβα MKYO κλπ
Δεν χρειάζεται ανθρωπιστική βοήθεια η Κούβα τουλάχιστον όπως την εννοούν όλοι αυτοί. Είδαμε πως βοήθησαν στο Αφγανιστάν, στο Ιράκ, στη Συρία.
Η Κούβα χρειάζεται την ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ μας.
Κύριε Μπάιντεν, κύριε πρόεδρε των ΗΠΑ, αν πραγματικά, θέλετε να βοηθήσετε, τον Κουβανικό λαό, όπως είπατε, τότε άρετε τον αποκλεισμό τώρα!!!
Είμαι σίγουρος ότι η αγορά σας θα ενθουσιαστεί με τα δις δολ. Που θα πληρώσει η κυβέρνηση της Κούβας για την αγορά προϊόντων σας.
Ευρωπαϊκή Ενωση, θέλετε να βοηθήσετε; Εισάγετε εδώ και τώρα αντϊiκά φάρμακα από την Κούβα και εμβόλια!!
ΕΔΩ ΚΑΙ ΤΩΡΑ ΛΟΙΠΟΝ ΑΡΣΗ ΤΟΥ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΟΥ ΑΠΟΚΛΕΙΣΜΟΥ ΜΕ ΒΑΣΗ ΤΙΣ ΑΠΟΦΑΣΕΙΣ ΤΗΣ ΓΕΝΙΚΗΣ ΣΥΝΕΛΕΥΣΗΣ ΤΟΥ ΟΗΕ
Μέχρι να γίνει αυτό ΚΑΤΩ ΤΑ ΧΕΡΙΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΟΥΒΑ!
Γιατί ο Κουβανικός λαός ξέρει να υπερασπίζεται την σοσιαλιστική πατρίδα του.
PATRIA O MUERTE!
