Ξεκινώντας την αγόρευσή της που όπως είπε σήμερα θα εστιάσει επί του νομικού μέρους: «Θα επιχειρήσω να βοηθήσω το δικαστήριο σας να καταλήξει στην απόφαση την ορθή, με βάση τους νόμους, που μας αρέσει ή δε μας αρέσει αυτοί ισχύουν. Θέλω να πω με πλήρη συνείδηση αυτού που θα εκστομίσω, το δικαστήριο με την απόφαση του δεν θα δικαιώσει ψυχές, οι ψυχές έχουν δικαιωθεί εκεί που βρίσκονται. Το δικαστήριο αυτό που θα δικαιώσει είναι την εμπιστοσύνη των πολιτών προκειμένου να εδραιωθεί ένα αίσθημα ασφάλειας αν υπάρξει ξανά τέτοια φυσική καταστροφή. Αλλά και για τους κατηγορούμενους πρέπει να ξέρουν ότι θα δικαστούν με τους νόμους που ισχύουν».
Απευθυνόμενη σε μία αίθουσα γεμάτη από θύματα και συγγενείς θυμάτων της πυρκαγιάς ανέφερε: «Ο ένας πυλώνας είναι η καταστολή και ο δεύτερος πυλώνας η πολιτική προστασία. Πώς δομούνται αυτά; Με δυσκόλεψε στην κατανόηση ότι ο πρώτος βαθμός αυτοδιοίκησης συνδράμει την πυροσβεστική με ότι μέσα έχει. Παράλληλα έχουν την υποχρέωση ενέργειας για λόγους πολιτικής προστασίας. Εν ολίγοις μπερδεύεται η πολιτική προστασία με την καταστολή και το αντίστροφο, αλλά υπάρχουν κάποια όρια που καθορίζουν δράση».
Όπως υποστήριξε «οργανωμένη απομάκρυνση όταν δεν υπάρχει ασφάλεια δε γίνεται. Σου λέει μείνε σπίτι σου όταν η φωτιά είναι απέξω. Όμως όταν η φωτιά έρχεται από 3,4,5 χιλιόμετρα μακριά εκεί οφείλει να γίνει απομάκρυνση… Αυτό που ειπώθηκε ότι “δεν προλάβαμε, δεν μας είπαν” δεν ισχύει σαν σύλληψη θεωρητική. Όταν έχεις μια καταστροφή που έχει αρχίσει να εξελίσσεται οφείλεις να προβλέψεις και να ενεργήσεις εγκαίρως. Είτε να αποτρέψεις είτε να περιορίσεις τις συνέπειες. Αυτό ως αυτοτελής υποχρέωση γεννά ένα ζήτημα. Δεν μπορεί ο έχων την υποχρέωση να περιμένει κάποιον άλλο. Ο νομοθέτης είχε κατά νου ότι ένας άνθρωπος που έχει να διαχειριστεί μια φωτιά δεν μπορεί να τα κάνει όλα».
Η απομάκρυνση, είπε, είναι προληπτικό μέτρο εξηγώντας πως μπορούν να χρησιμοποιηθούν τα υφιστάμενα μέσα. «Υπάρχουν περιπτώσεις που θα χρειαστεί υποβοήθηση από τους τοπικούς παράγοντες. Άρα αυτό το κομμάτι πρέπει να εξελίσσεται. Δεν είναι «να σε κάψω Γιάννη, να σ’ αλείψω λάδι. Να σε αφήσω να καείς και μετά να σου πληρώσω τη ζημιά. Ποια ζημιά να πληρώσω;».
Αναφερόμενη στην πυροσβεστική ισχυρίστηκε ότι το ζήτημα είναι η προστασία του πληθυσμού: «Δεν υπάρχουν πρώτης και δεύτερης κατηγορίας πολίτες. Η ιεράρχηση από το νόμο βάζει στο νούμερο ένα την προστασία της ανθρώπινης ζωής. Τον πρώτο λόγο τον έχει ο επίγειος συντονιστής. Αυτός πρέπει να έχει την πλήρη εικόνα της κατάστασης, να δώσει στίγμα στα συντονιστικά όργανα, να δώσει όσο το δυνατόν πληρέστερα το τι διακυβεύεται. Ο επίγειος επικεφαλής είναι αυτός που φτάνει στη φωτιά. Έλα όμως που η φωτιά δεν κάθεται σε μια μεριά και μπαίνουν κι άλλοι αξιωματικοί. Αν ανάμεσα σε αυτούς μπει ανώτερος ιεραρχικά αυτός θεωρείται επικεφαλής. Αυτός μέσω του ΕΣΚΕ μπορεί να ζητήσει ενίσχυση δυνάμεων».
Φτάνοντας στο ζήτημα του χαρακτηρισμού των πράξεων, και λέγοντας ότι δεν θα ζητήσει μετατροπή τους σε κακουργήματα, η εισαγγελέας αναφέρθηκε στο νόμο και τις προϋποθέσεις που απαιτεί για την αμέλεια. «Ο ενδεχόμενος δόλος σημαίνει ότι αποδέχομαι το αποτέλεσμα. Από την άλλη στην αμέλεια, το ότι το προβλέπω αλλά δεν πιστεύω ότι θα επέλθει έχει μια άλλη βάση, υπερεκτιμώ τις δυνάμεις μου, αλλά επουδενί δεν το θέλω. Αν η Δικαιοσύνη διαπιστώνει βαριά αμέλεια μπορεί να εφαρμόσει ανάλογες ποινές, που δεν έχουν και μεγάλη διαφορά από τις άλλες».
Εισαγγελέας: Πιστεύετε ότι αυτοί οι άνθρωποι ήξεραν ότι θα γίνει αυτή η πανωλεθρία και το αποδέχτηκαν;
Ακροατήριο: Ναι! Ναι! Υπάρχουν όλα στη δικογραφία! Ο ανακριτής άλλα έγραφε, εσείς δεν βλέπετε τα ίδια» άρχισαν να φωνάζουν από το ακροατήριο με το δικαστήριο να αποσύρεται μέχρι να ηρεμήσουν τα πνεύματα.
Η αγόρευση της εισαγγελέως θα συνεχιστεί αύριο το πρωί.
Με πληροφορίες real.gr
