Τα στοιχεία – κόλαφος για τους χιλιάδες ασθενείς με κορονοϊό που έχασαν τη μάχη για τη ζωή επειδή δεν είχαν την ευκαιρία να νοσηλευτούν σε κρεβάτι Μονάδας Εντατικής Θεραπείας αποτυπώνουν τη διαχρονική εγκληματική πολιτική στην Υγεία, με την οποία αναμετράται ο λαός μας, ειδικά στα χρόνια της πανδημίας. Μαζί με την υπερβάλλουσα θνητότητα, που καταγράφεται σε μελέτες και στη χώρα μας, επιβεβαιώνουν ότι ο πιο επικίνδυνος «ιός» είναι ο καπιταλισμός, που διαλύει τις λαϊκές ανάγκες στο όνομα των «αντοχών της οικονομίας», θυσιάζοντας για τα κέρδη ακόμα και την ανθρώπινη ζωή.
Σύμφωνα, λοιπόν, με τα στοιχεία του ΕΟΔΥ, δύο στους τρεις νεκρούς της πανδημίας, πάνω από 16.000 άνθρωποι μέχρι σήμερα (!), έχασαν τη ζωή τους εκτός ΜΕΘ. Ποιος «αποφάσισε» όμως να στερήσει απ’ αυτούς τους χιλιάδες ασθενείς την ευκαιρία να δώσουν τη μάχη με τους καλύτερους δυνατούς όρους; Ποιος τους «στέρησε» ακόμα και τη στοιχειώδη πρόσβαση σε όσα η σύγχρονη ιατρική επιστήμη έχει κατακτήσει;
Ποιος έκρινε ότι εν έτει 2022 είναι «μη ρεαλιστικό» να προστατεύεται ο καθένας για να μην καταλήξει σε ΜΕΘ, κι αν τελικά χρειαστεί, να υπάρχει κρεβάτι διαθέσιμο; Τι είναι αυτό που οδηγεί, τόσο πριν από την πανδημία, αλλά με μεγαλύτερη σφοδρότητα κατά τη διάρκειά της, ασθενείς να περιμένουν από ώρες μέχρι και βδομάδες ολόκληρες για να βρεθεί μια κλίνη ΜΕΘ την ώρα της μεγάλης ανάγκης;
Είναι μήπως «μοιραίο» σήμερα οι υγειονομικοί να εξαναγκάζονται σε τέτοια τραγικά διλήμματα, να επιλέγουν δηλαδή ποιος θα μπει σε ένα κρεβάτι ΜΕΘ που αδειάζει, επομένως και ποιος μπορεί να σωθεί;
Απαντήσεις σ’ αυτά τα ερωτήματα θα βρει κανείς στους προϋπολογισμούς για την Υγεία όλων των τελευταίων ετών, στους νόμους της ιδιωτικοποίησης και της εμπορευματοποίησης που ψήφισαν και εφάρμοσαν όλες διαχρονικά οι κυβερνήσεις. Στην υποχρηματοδότηση για τα δημόσια νοσοκομεία, στην απόρριψη των διεκδικήσεων γιατρών και νοσηλευτών για προσλήψεις και ενίσχυση των δομών Υγείας με σύγχρονα μέσα και υποδομές, επειδή «κοστίζουν».
Απαντήσεις θα βρει στην αντιλαϊκή στρατηγική και στην Υγεία, που ευθύνεται για το κλείσιμο νοσοκομείων επί ΝΔ και για το γεγονός ότι αυτά παρέμειναν κλειστά απ’ όλες τις επόμενες κυβερνήσεις, αφού οι «νόμοι της αγοράς» έκριναν ότι δεν χρειάζονται και ότι έτσι δημιουργείται επιπλέον «χώρος» για να αναπτύξει την κερδοφόρα δράση του ο ιδιωτικός τομέας.
Μάλιστα, απέναντι σε αυτήν την τραγωδία, η κυβέρνηση της ΝΔ οχυρώνεται ξανά πίσω από τους διεθνείς «μέσους όρους», για να δείξει ότι τα πράγματα είναι πάνω – κάτω τα ίδια και στις άλλες χώρες, άρα «δικαίως» υπάρχουν τόσες χιλιάδες θύματα στην Ελλάδα. Δεν υπάρχει πιο τραγική επιβεβαίωση για το ποιος είναι ο ένοχος: Στην Ελλάδα, στην Ευρώπη, στις ΗΠΑ και παντού, απειλή για τον λαό, την υγεία και τη ζωή του είναι το δολοφονικό χέρι της Υγείας – εμπόρευμα, που όλες οι κυβερνήσεις και τα αστικά κόμματα «οπλίζουν» με την πολιτική τους.
Είναι η ίδια πολιτική που σήμερα «καθοδηγεί» τα βήματα της κυβέρνησης προς το «Νέο ΕΣΥ», επιταχύνοντας μια πορεία γενικευμένης επιχειρηματικής δράσης στα δημόσια νοσοκομεία, που τα μετατρέπει ολοένα και περισσότερο σε «Ανώνυμες Εταιρείες», συνεχίζοντας από εκεί που σταμάτησε η προηγούμενη κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ. Το Νοσοκομείο της Σαντορίνης που εγκαινίασε το 2016 ο Τσίπρας είναι χαρακτηριστικό παράδειγμα.
Είναι η ίδια στρατηγική που στερεί κλίνες ΜΕΘ και άλλες υπηρεσίες Υγείας πρώτης ανάγκης από τον λαό, που ετοιμάζει νέα λουκέτα σε νοσοκομεία, με κριτήριο τη χιλιομετρική απόσταση μεταξύ τους, με κατάπτυστες δικαιολογίες, όπως ότι οι δρόμοι είναι ασφαλτοστρωμένοι και ότι σήμερα …«υπάρχει ίντερνετ»! Η ίδια στρατηγική φέρνει χειρουργεία επί πληρωμή στα δημόσια νοσοκομεία από ιδιώτες γιατρούς.
Αυτός ο δρόμος υπονομεύει κάθε σύγχρονη δυνατότητα για αναβαθμισμένες, δημόσιες και δωρεάν υπηρεσίες Υγείας σε όλο τον λαό, στο όνομα της εξοικονόμησης πόρων για το κράτος και για να ανοίξουν νέα πεδία κερδοφόρων επενδύσεων στην Υγεία. Εκεί λοιπόν πρέπει να στρέψει τα πυρά του και το εργατικό – λαϊκό κίνημα, πιο μαζικά, πιο αποφασιστικά: Προτάσσοντας τις σύγχρονες ανάγκες στην Υγεία και την Πρόνοια, παλεύοντας για αποκλειστικά δημόσια και δωρεάν ιατροφαρμακευτική περίθαλψη, με ευθύνη του κράτους.
Αναδημοσίευση από την στήλη Η ΑΠΟΨΗ ΜΑΣ του Ριζοσπάστη
