Πλήρης ημερών, σε ηλικία 102 χρόνων, έφυγε από τη ζωή, στη Νέα Υόρκη, το μεσημέρι της Παρασκευής 26 Νοέμβρη, ο θρυλικός αντάρτης του ΕΛΑΣ Κώστας Λέκκας.
Ο Κώστας Λέκκας είχε γεννηθεί στην πόλη Ελίζαμπεθ του Νιου Τζέρσεϊ στις 7 Ιουλίου 1919. Σε ηλικία ενός έτους, μαζί με τη μητέρα του και τα τέσσερα αδέλφια του ταξίδεψαν με καράβι στην Ελλάδα. Εγκαταστάθηκαν στο χωριό Αιγιές (Κουτουμού) του νομού Λακωνίας, απ’ όπου καταγόταν η μητέρα του Όλγα, το γένος Βολιανίτη.
Τον Νοέμβρη του 1941, ο Κώστας Λέκκας οργανώθηκε στο ΕΑΜ και μέσα από τις γραμμές του ΕΛΑΣ αντιστάθηκε και πολέμησε τους Γερμανούς κατακτητές και τους ντόπιους συνεργάτες του στον Ταΰγετο και τον Πάρνωνα.
Το 1946 έγινε μέλος του ΚΚΕ, δουλεύοντας μέσα από τις παράνομες Κ.Ο, μέχρι και το Φεβρουάριο του 1954, που επέστρεψε στη Νέα Υόρκη ως Αμερικάνος πολίτης και βρέθηκε στον καθημερινό αγώνα, για να αντιμετωπίσει τις δυσκολίες του μετανάστη, ως επαναπατριζόμενος στις Ηνωμένες Πολιτείες, στην χώρα που γεννήθηκε.
Η κηδεία του θα γίνει το βράδυ της Πέμπτης 2 Δεκέμβρη, όπου συγγενείς, φίλοι, οι συμπατριώτες και οι συναγωνιστές του, θα του πουν το τελευταίο αντίο στο νεκροπομπείο McLauglin & Sons στο Μπρούκλιν.
Ο φίλος σκηνοθέτης Λεωνίδας Βαρδαρός μας παραχώρησε από το αρχείο του ένα μικρό απόσπασμα στο οποίο έχει καταγράψει τον Κώστα Λέκκα να διηγείται αναμνήσεις από τη ζωή του στο αντάρτικο:
Το ΚΚΕ αποχαιρετά τον σύντροφο Κώστα Λέκκα
«Ο σ. Κώστας Λέκκας, γεννήθηκε στις 7 Ιουλίου 1919, στο Ελίζαμπεθ του Νιου Τζέρσεϊ και σε ηλικία 1 έτους, μαζί με τη μητέρα του Όλγα και τα 4 αδέλφια του, Στράτο, Γιάννη, Γιώργο και Ελένη έφυγε για την Ελλάδα, και εγκαταστάθηκαν στο χωριό Κουτουμού της Λακωνίας. Ο πατέρας τους Φώτιος Λέκκας είχε παραμείνει στη Νέα Υόρκη, για να εργαστεί για κάποιο χρονικό διάστημα, αλλά σκοτώθηκε σε αυτοκινητιστικό δυστύχημα και έτσι δεν τον είδαν ποτέ ξανά.
Τον Νοέμβριο του 1941, ο Κώστας Λέκκας οργανώθηκε στο Εθνικό Απελευθερωτικό Μέτωπο (ΕΑΜ) για την εκδίωξη των Γερμανών κατακτητών από την Ελλάδα, συμμετέχοντας στον ΕΛΑΣ, στην περιοχή του Ταΰγετου και του Πάρνωνα.
Το 1946 έγινε μέλος του ΚΚΕ, δουλεύοντας μέσα από τις παράνομες Κ.Ο, μέχρι και το Φεβρουάριο του 1954, που επέστρεψε στη Νέα Υόρκη ως Αμερικάνος πολίτης και βρέθηκε στον καθημερινό αγώνα, για να αντιμετωπίσει τις δυσκολίες του μετανάστη, ως επαναπατριζόμενος στις Ηνωμένες Πολιτείες, στην χώρα που γεννήθηκε.
Διετέλεσε πρόεδρος στην Ελληνοαμερικανική Δράση και συμμετείχε στον αντιχουντικό αγώνα της Ομογένειας μέσα από την οργάνωση “Δημοκρατία” κατά την περίοδο της αντιδικτατορικής πάλης, αναλαμβάνοντας και τη στήριξη οικογενειών που είχαν ανθρώπους τους στην εξορία.
Επίσης, για 15 χρόνια διετέλεσε πρόεδρος της Ομοσπονδίας Ηνωμένων Λακωνικών Σωματείων, και παράλληλα στήριξε πολιτιστικές εκδηλώσεις, ιδιαίτερα του Κέντρου Ελληνικού Πολιτισμού η οποία και τον τίμησε για την πολυετή προσφορά του.
Με τη συμπλήρωση των 100 χρόνων του, που συνέπεσαν με τη συμπλήρωση των 100 χρόνων του ΚΚΕ, η Λέσχη Φίλων του ΚΚΕ στη Νέα Υόρκη είχε τιμήσει τον σ. Κώστα Λέκκα στον οποίο παραδόθηκε τιμητική πλακέτα για την «πολύχρονη προσφορά του στο κομμουνιστικό κίνημα»
Μέχρι και το θάνατό του, ποτέ δεν λύγισε και ποτέ δεν άλλαξε τα πιστεύω του, παραμένοντας με πάθος και αισιοδοξία συνεπής στην ιδεολογία του.
Όπως έλεγε και ο ίδιος, “…κρατάω γιατί έχω το “πιστεύω” μου, την ιδεολογία μου. Και θέλω να ζήσω περισσότερα χρόνια για να δω να γκρεμίζεται αυτό το βάρβαρο σύστημα που λέγεται καπιταλισμός…”».
