«Έφυγε» από τη ζωή ο σπουδαίος αρχιτέκτονας, γλύπτης και ζωγράφος Δημήτρης Ταλαγάνης, ο οποίος νοσηλευόταν στη ΜΕΘ του Νοσοκομείου «Σωτηρία».
Το ΚΚΕ αποχαιρετά με θλίψη τον σπουδαίο αρχιτέκτονα και ζωγράφο Δημήτρη Ταλαγάνη
Ο Δ. Ταλαγάνης γεννήθηκε στην Αρκαδία το 1945. Ήταν ανιψιός του δολοφονημένου, το 1947, στελέχους του ΚΚΕ Γιάννη Ζέβγου. Έζησε τα παιδικά του χρόνια στην Τρίπολη και στη συνέχεια μετακόμισε στην Αθήνα.
Το 1964 μετέβη στην ΕΣΣΔ όπου και σπούδασε με υποτροφία Αρχιτεκτονική, στο Αρχιτεκτονικό Ινστιτούτο της Μόσχας, από όπου και πήρε δίπλωμα και μάστερ Αρχιτεκτονικής. Ως φοιτητής έλαβε μέρος στον διαγωνισμό για το νέο Μουσείο Λένιν, αποσπώντας το Α’ βραβείο και το χρυσό μετάλλιο στην Έκθεση των Επιτευγμάτων της Σοβιετικής Τεχνολογίας και Επιστήμης. Η μελέτη του αυτή εκτέθηκε για ένα χρόνο στην Έκθεση των Επιτευγμάτων της Σοβιετικής Τεχνολογίας και Επιστήμης και ο ίδιος ανακηρύχθηκε μόνιμος εκθέτης της.
Διάκριση απέσπασε, επίσης, για τη μελέτη του που εκτέθηκε στην παγκόσμια έκθεση OSAKA EXPO 1970 για μία πόλη 40.000 κατοίκων στην Ιαπωνία, ενώ είναι γνωστός και για τη μελέτη που εκπόνησε το 1971 για την αξιοποίηση του Φαληρικού όρμου.
Αμέσως μετά την αποφοίτησή του, ασχολήθηκε με τη ζωγραφική, μελετώντας στην Ιταλία την αρχιτεκτονική και ζωγραφική της Αναγέννησης και στη συνέχεια εγκαταστάθηκε στο Παρίσι, όπου έζησε έως το 1974. Το 1973 παρουσιάζει την πρώτη ατομική του έκθεση ζωγραφικής εμπνευσμένη από την ποίηση του Γιώργου Σεφέρη, ενώ το 1974 είναι η χρονιά που πραγματοποίησε ακόμα μία έκθεση στο Παρίσι, ενώ συνεργάστηκε και με τον συγγραφέα και σκηνοθέτη Jacques Lacarriere στη «Ρωμιοσύνη» του Γιάννη Ρίτσου αναλαμβάνοντας το σχεδιασμό σκηνικών και κουστουμιών. Στη συνέχεια (1974) επέστρεψε στην Ελλάδα, με την αρχιτεκτονική να παραμένει η κύρια απασχόλησή του.
Το ζωγραφικό του έργο έχει παρουσιαστεί σε ατομικές εκθέσεις σε πολλές πόλεις της Ελλάδας, στην Κύπρο, στη Γαλλία και στο Τόκιο. Είχε, επίσης, ασχοληθεί με τη φωτογραφία, ενώ παράλληλα είχε φιλοτεχνήσει μετάλλια, αφίσες, σκηνικά και κοστούμια. Μάλιστα, είχε εκτός των άλλων σχεδιάσει το Μετάλλιο του Ευρωπαϊκού Πολιτιστικού Κέντρου Δελφών, τα αναμνηστικά της Επιτροπής Διεκδίκησης των Ολυμπιακών Αγώνων 2004 και το δίσκο της εκεχειρίας, αλλά και το Άλσος της Διεθνούς Ολυμπιακής Επιτροπής.
Τη δεκαετία του 1970 συνεργάστηκε με την Επιτροπή Φεστιβάλ της ΚΝΕ αναλαμβάνοντας τα σκηνικά για το Φεστιβάλ ΚΝΕ – «ΟΔΗΓΗΤΗ».
Το 2017 ο Δ. Ταλαγάνης παραχώρησε στο Αρχείο του ΚΚΕ ένα εκμαγείο του Λένιν που τοποθετήθηκε στην έκθεση που είχε στηθεί με αφορμή τη διεθνιστική εκδήλωση της ΚΕ του ΚΚΕ για τα 100 χρόνια από την Οκτωβριανή Επανάσταση. Πρόκειται για μάσκα θανάτου του Βλαντιμίρ Ίλιτς -μία από τις 14 που φτιάχτηκαν συνολικά- την οποία ο Δ. Ταλαγάνης κέρδισε όταν ήταν φοιτητής στη Μόσχα. Ο δάσκαλός του, μεγάλος αρχιτέκτονας Κονσταντίν Μέλινκωφ που σχεδίασε και την Κρυστάλλινη Σαρκοφάγο για το Μαυσωλείο του Λένιν, του χάρισε το αντίγραφο του νεκρικού εκμαγείου του Λένιν σε επιβράβευση της μεγάλης επιτυχίας του να διακριθεί με το Α’ βραβείο στον αρχιτεκτονικό διαγωνισμό για το Νέο Μουσείο του Λένιν. Μαζί, παρέδωσε στο Κόμμα και ένα λάβαρο του ΚΚΣΕ, κατασκευασμένο μετά το 1956, από βελούδινο ύφασμα με κεντημένη γραφή και φέρει το κρατικό έμβλημα της ΕΣΣΔ, ενώ ο ίδιος φιλοτέχνησε και το εντυπωσιακό βάθρο στο οποίο τοποθετήθηκε η νεκρική μάσκα του Λένιν στη συγκεκριμένη έκθεση. Εξέφραζε την υποστήριξή του στο ΚΚΕ και τα τελευταία ιδιαίτερα χρόνια δεν απουσίαζε από καμία εκδήλωσή του.
Το ΚΚΕ εκφράζει τα θερμά του συλλυπητήρια στην οικογένεια και τους οικείους του.
