Σε ηλικία 89 χρονών άφησε την τελευταία της πνοή στο διαμέρισμά της στο Παρίσι η ηθοποιός Ζαν Μορό, όπως ανακοίνωσε η δήμαρχος του 8ου διαμερίσματος της γαλλικής πρωτεύουσας, Ζαν Οτεσέρ.
Σύμφωνα με το περιοδικό Closer, η οικιακή της βοηθός βρήκε την Μορό νεκρή, όταν πήγε το πρωί στο σπίτι της οδού Φομπούρ Σεντ-Ονορέ για να αρχίσει τη δουλειά της. Το ίνδαλμα του γαλλικού κινηματογράφου με την αισθησιακή ομορφιά και την απαράμιλλη επιβλητική φωνή είχε γοητεύσει τους μεγαλύτερους σκηνοθέτες στα 65 χρόνια της καριέρας της. Η Γαλλίδα ηθοποιός ήταν φίλη και συνεργάτιδα πολλών από τις πιο αναγνωρίσιμες μορφές της χώρας της, όπως ο Ζαν Κοκτώ, ο Ζαν Ζενέ και η Μαργκερίτ Ντυράς.
Είχε παίξει σε πάνω από 130 ταινίες, μεταξύ των οποίων τα εμβληματικά φιλμ «Η δίκη» και «Αθάνατη ιστορία» του Όρσον Γουέλς, «Ζυλ και Τζιμ» του Φρανσουά Τριφώ, (όπου είχε ερμηνεύσει το τραγούδι «Tourbillon»), «Εύα» του Ζοζέφ Λοζέ και «Το ημερολόγιο μιας καμαριέρας» του Λουίς Μπουνιουέλ.
Πρωταγωνίστησε μαζί με τον Μαρτσέλο Μαστρογιάνι στο «Μετέωρο βήμα του πελαργού» του Θόδωρου Aγγελόπουλου, ενώ μοιράστηκε με την Μελίνα Μερκούρη το βραβείο καλύτερης ηθοποιού στο φεστιβάλ των Καννών για την ερμηνεία της στο «Μοντεράτο Καντάμπιλε» (1960) του Πίτερ Μπρουκ.
Η Μόρο είχε κερδίσει πολλά βραβεία, όπως το BAFTA καλύτερης ξένης ηθοποιού για το «Viva Maria» (1965) του Λουί Μαλ και το Σεζάρ πρώτου γυναικείου ρόλου για το «La vieille qui marchait dans la mer» (1992) του Laurent Heynemann. Είχε τιμηθεί για το σύνολο του έργου της με τον Χρυσό Λέοντα του Φεστιβάλ Βενετίας, το τιμητικό BAFTA της Βρετανικής Ακαδημίας Κινηματογράφου, την τιμητική Χρυσή Άρκτο του Φεστιβάλ Βερολίνου και το τιμητικό Σεζάρ. Υπήρξε η μόνη ηθοποιός που έγινε δύο φορές πρόεδρος στις Κάννες (το 1975 και το 1995). Επίσης ήταν επανειλημμένα η οικοδέσποινα της τελετής απονομής των βραβείων του φεστιβάλ στη Γαλλική Ριβιέρα.
Πηγή: efsyn.gr
