Είχα ένα άγχος φοβερό. Τρελή φούρια. Σίγουρα 150 σφύξεις το λεπτό. Κόντευα να πάθω ανακοπή. Έπρεπε να τα οργανώσω όλα. Η κόρη μου έκανε θόρυβο , την άκουγα , αλλά ήταν εκτός του οπτικού μου πεδίου. Και ραδιενεργό τιτάνιο να μασούλαγε εκείνη την ώρα , δεν θα το είχα πάρει χαμπάρι.
Ξαφνικά , εκεί, μέσα στο χαμό…ντριιιιιιιιιινννν!!!Κωλοτηλέφωνο. Είναι ακριβώς αυτή η φάση του πανικού που απλώς χτυπάει το τηλέφωνο , αλλά νομίζεις ότι έχει πέσει πυρηνική μπόμπα. Βλέπω την αναγνώριση. Σκατά. Είναι ο Αντώνης. Το σηκώνω λαχανιασμένος.
– Έλα…Τι να θέλει τέτοια ώρα.
– Τι θα πει τι να θέλω τέτοια ώρα?
– Λέγε ρε… Μα καλά , διαβάζει τη σκέψη?
– Δεν διαβάζω τη σκέψη , αλλά ακούγεσαι αγχωμένος.
– Τρέχω μωρέ , έτυχε και η φάση με τον παππού…Καλά το ΄λεγε η γιαγιά μου, αυτοί οι κομμουνιστές διαβάζουν τη σκέψη.
– Γιατί , τι έπαθε?
– Να , είχε μια αδυναμία και τον πήγαμε νοσοκομείο.
– Γιατί???
– Τι γιατί ρε Αντώνη? Γιατί είχε αδυναμία λέμε!
– Μα είναι 99 χρονών ρε συ!
– Και τι μωρέ Αντώνη? Άμα είσαι 99 χρονών δεν παθαίνεις αδυναμία??
– Ε, μα γι΄αυτό έχει αδυναμία ρε φίλε. Επειδή είναι 99 χρονών.
– … Αυτό που οι κομμουνιστές νομίζουν ότι τα ξέρουν όλα…
– Δεν λέω ότι τα ξέρω όλα , αλλά…
– … Σίγουρα διαβάζει τη σκέψη , δεν εξηγείται αλλιώς…
– Μ΄ακούς ρε Άρη?
– Ναι ρε φίλε , λέγε και βιάζομαι. Κοίτα να δεις τώρα που θα το ρίξει στο συναίσθημα.
– Κρίμα ο παππούς , κρίμα. Τουλάχιστον βγήκε ο καημένος?
(Διέκρινα γνήσιο συναίσθημα στη φωνή του)
– Μπα , τον διασωληνώσανε.
– Διασωληνώθηκε? ΔΙΑΣΩΛΗΝΩΘΗΚΕ? Είστε τρελοί? Διασωληνώσατε τον 99χρονο , κατακεκλιμένο , ανοϊκό , κουροσαβικό γέροντα? Γιατί? Θέλετε ντε και καλά να τα κατοστήσει? Είστε ΨΥΧΟΠΑΘΕΙΣ??
(Διέκρινα γνήσια , τρελή , επική οργή στη φωνή του)
– Όχι ρε συ , μας ρωτήσαν οι γιατροί αν θέλαμε να τον διασωληνώσουμε.
– Και τι είναι η διασωλήνωση ρε Άρη και ρωτάνε εσάς? Δημοσκόπηση?
Για ένα δευτερόλεπτο φαντάστηκα τον γιατρό να έρχεται με δημοσιογραφικό μικρόφωνο και να ρωτάει:
΄΄Θέλετε να διασωληνωθεί ο πάππουκας?΄΄
Βάλτε Χ δίπλα από την αντίστοιχη επιλογή:
ΝΑΙ
ΟΧΙ
ΔΞ/ΔΑ
– Εγώ πάντως Αντώνη , είπα δεν ξέρω. Η μάνα μου από την άλλη είπε πως θέλει να γίνουν ΟΛΕΣ οι εξετάσεις. ΟΛΕΣ. Από πείσμα , ξέρεις. Τόσα χρόνια δεν είχε αρρωστήσει ο παππούς.
– Ε , και? Τι ήθελε? Να ζήσει ο παππούς τη μαγεία του Ε.Σ.Υ.?
– Όχι μωρέ. Τόσα χρόνια λέει πλήρωνε ο παππούς , τώρα θα ευχαριστηθεί Υγεία. Το είδε σαν πράξη αντίστασης.
– Και?
– Τι και? Τον διασωληνώσανε. Και του κάνουν ΟΛΕΣ τις εξετάσεις. ΟΛΕΣ άμα θες να μάθεις.
– Τι όλες μωρέ? Τι του κάνουν δηλαδή? Ραδιοχρονολόγηση με άνθρακα?
( Ο Αντώνης ήξερε και λίγο από αρχαιολογία. Οι κομμουνιστές πάντα ξέρουν λίγο από όλα.)
– Κορόιδευε εσυ…
– Τέλος πάντων , εύχομαι να πάει καλά ο άνθρωπος.
– Ναι μωρέ , καλά θα πάει. Θα πάει και σε μονάδα όπου να΄ναι και…
– Τι εννοείς όπου να΄ναι?!?! Δηλαδή τώρα που είναι?!
– Στην κλινική.
– Διασωληνωμένος σε κλινική??!
– Ναι.
– Έχει ένα ματσούκι στο λαιμό και είναι σε απλό κρεβάτι κλινικής?
– Ναι.
– Και ποιος τον προσέχει?
– Εμείς.
– Τι εσείς? Γιατροί? Νοσηλευτές?
– Μπα…Τους έχουν απολύσει. Δεν έχει μείνει ρουθούνι. Αλλά τουλάχιστον είναι δίπλα στην πόρτα. Κάτι είναι κι αυτό.
– Γιατί? Θα σηκωθεί να φύγει?
– Όχι στην πόρτα του διαδρόμου ρε συ. Στην πόρτα του μπαλκονιού.
– Είναι ο διασωληνωμένος παρά τω μπαλκόνι?
– Μη σου πω ακριβώς στο μπαλκόνι!
Άκουσα έναν γδούπο. Ακολούθησε μια παύση 3-4 δευτερολέπτων. Είμαι σίγουρος ότι είχε πέσει τα ανάσκελα.
– Και πως τον προσέχετε ρε Άρη?
– Ε , να διώχνουμε τα πουλιά.
– Ποια πουλιά ρε? Θες να με αποτρελάνεις τελείως?
– Όχι ρε συ. Στο μπαλκόνι αράζουνε πουλιά. Άμα ανοίξεις το παράθυρο , μπουκάρουνε στο θάλαμο.
– Μιλάς σοβαρά? Και τι κάνεις?
– Τι να κάνω? Τα διώχνω.
– Δε φωνάζεις κανένα?
– Να φωνάξω το γιατρό η το security να βγάλουν έξω το πουλί? Μα είσαι σοβαρός?
– Και γιατί δεν πάει σε Μ.Ε.Θ.?
– Έχει κλείσει η Μ.Ε.Θ. Δεν έχουν προσωπικό. Δεν έχει μείνει κολυμπηθρόξυλο σου λέω.
– Ναι, ξέρω. Είπε ο Κουρουπλής ότι θα προσλάβει , αλλά μόνο απολύει.
– Περίεργο. Κοίτα να δεις , θα μου αρχίσει την κατήχηση τώρα.
– Ουουου , πολύ περίεργο. Ευκαρία , θα αρχίσω την κατήχηση τώρα.
– Μη μου αρχίσεις τώρα τα κομμουνιστικά. Τα διάβασα τα καλά, τα αριστερά, τα κουρουπλέϊκα. Στέλνει τον κόσμο στις ιδιωτικές Μ.Ε.Θ. Πελάτες μου!!
– Όχι ρε , δεν ήθελα να σου πω τα της Υγείας. Για τα αεροδρόμια που τα πουλήσαμε αντί πινακίου φακής και γαβάθας φασολάδας, τα ΄μαθες?Τα πουλήσαμε λιγότερο από ένος έτους σπατόσημο. Λιγότερο από όσα μας χρωστάει η Hochtief. Λιγότερο από…
– Τι μου λες τώρα μωρέ? Τι σχέση έχουν τα αεροπλάνα με τον παππού?
– Ε , και ο παππούς , εκεί που θα πάει , αεροπλάνο θα θέλει…
– Γιατί , που θα πάει δηλαδή?
– Ουουου , ψηλά , πολύ ψηλά που λέει κι ο ποιητής…
– Τώρα άμα στο κλείσω στη μούρη θα το ευχαριστηθείς?
– Όχου μωρέ ξινέ , για τον παππού είσαι έτσι αγχωμένος?
– Όχι ρε , είναι η μάνα μου με τον παππού. Εγώ πάω 6 μέρες διακοπές και το ταξί έρχεται σε 1 ώρα.
– Ωραία.
– Τι ωραία. Σκατά. Τα΄χω κάνει θάλασσα. Δεν ξέρω που είναι τα βρακιά και που τα κουβαδάκια.
– Α, θα΄ρθει και το παιδί?
Χριστέ μου. Το παιδί. Κι έλεγα τι ξεχνάω , τι ξεχνάω. Τόση ώρα θα μπορούσε να΄χε καταπιεί το Αquaforte , τη χλωρίνη και όλο το φαρμακείο μαζί. Α, ρε Αντώνη. Η Μυρτώ εμφανίστηκε γελώντας πονηρά πριν προλάβω να τη φωνάξω. Ηρέμησα. Ο Αντώνης συνέχισε ακάθεκτος.
– Έχεις κλείσει? Με τι ταξιδεύεις?
– Με Skilopnichtis Lines. Παλιό το πλοίο , ακριβό το εισιτήριο.
– Έτσι είναι τα πλοία , σαν το κρασί. Όσο πιο παλιό , τόσο πιο ακριβό! Και πως λέγεται το πλοίο?
– Νομίζω λέγεται ehoxanavouliaxei II.
– Και δε φοβάσαι?
– Μπα , όχι. Το πλήρωμα είναι έμπειρο επειδή έχει ξαναβουλιάξει και η Μυρτώ πάει κολυμβητήριο εδώ και 1 χρόνο. Έχουμε ελπίδες.
– Κατά τα άλλα να μην πληρώσουν οι εφοπλιστάδες. Πλήττονται. Σαν τον άλλο τον τίμιο δουλευτή , που κουβάλησε μερικούς εκατοντάδες τόνους ηρωίνης με το καράβι του.
– Αυτό δεν ήταν καράβι ρε. Το βαπόρι απ΄την Περσία ήταν. Άσε , δεν τους αγγίζουν αυτούς. Ή ο ΣΥΡΙΖΑ θα τους σβήνει πρόστιμα ή Χρυσή Αυγή θα τους κάνει τον σερβιτόρο.
– Πες τα! Από που φεύγεις? Πειραιά?
– Ναι.
– Κινέζικο έδαφος δηλαδή!
– Α , γεια σου!
– Και? Εκεί που πας , έχεις κλείσει?
– Όχι ρε , θα κοιμηθούμε στο πάτωμα. Βέβαια και έχω κλείσει.
– Και που βρήκες τα λεφτά?
– Α, πέρασα από τον θείο Ακύλλα!
– Τι? Πλάκα κάνεις! Σου δωσε λεφτά ο τσιπόγερος?
– Όχι ρε , του ΄κλεψα τη σύνταξη.
– Όλη??
– Ε, τι? Τη μισή? Με τη μισή ούτε τριήμερο δεν θα έβγαινε!
– Και τώρα ο θείος? Πώς θα πάρει φάρμακα για την πίεση?
– Δεν έχει ανάγκη. Ο γιατρός είπε πως το καλοκαίρι η πίεση πέφτει.
– Και φαϊ?
– Δεν έχει ανάγκη. Ο γιατρός είπε πως πρέπει να κάνει δίαιτα!
– Και ρεύμα , κλιματισμό? Ή μήπως ο γιατρός είπε να μη χρησιμοποιεί ούτε ρεύμα ο γέρος, για να βγάλει τη μπέμπελη αυγουστιάτικα?
– ‘Οχι ρε , εντάξει. Του άναψα το aircondition και πήρα μαζί το χειριστήριο. Βόρειος πόλος θα γίνει το διαμερισματάκι του.
– Τουλάχιστον σου ΄δωσε άδεια ο καραγκιόζης ο διευθυντής σου, ε?
– Άσε με , εντάξει. Των παθών μου τον τάραχο πέρασα. Μου έπρηξε τα ούμπαλα. 2 ώρες πρήξιμο για 2 ημέρες άδεια. Και πρέπει να έκανα και παγκόσμιο ρεκόρ συνεχόμενων ωρών εργασίας για την κωλοάδεια. Κόντεψα να παραιτηθώ με τον μαλάκα!
– Και μετά που θα δούλευες?
– Ε, γι΄αυτό δεν παραιτήθηκα.
Γελάσαμε.
– Έχουμε κι εκλογές…
Πες το το ρημάδι 1 ώρα. Αφού γι΄αυτό πήρες Αντωνάκη…
– Δεν πήρα γι΄αυτό βέβαια.
Ναι , καλά.
– Τι ναι καλά ρε Άρη?
– Ρε , δεν είπα τίποτα. Θα μας τρελάνει, που με καταλαβαίνει?
– Καλά , μην τρελαίνεσαι.
– Εσύ να μην τρελαίνεσαι. Εγώ θα ψηφίσω Λαπαβίτσα.
– Λαπαβίτσα?
– Λαπαβίτσα.
– Μα Λαπαβίτσα?
– Ναι ρε , Λαπαβίτσα. Θα ξαναρωτήσεις?
– Βασικά , Λαφαζάνη.
– Ναι. Λαφαζάνη. Και Λαπαβίτσα. Και τους δυο μαζί. Δαγκωτό Λάπα-Λάφα. Ή Λάφα-Λαπά. Πες το κι έτσι.
– Και γιατί έτσι παρακαλώ?
– Κοίτα , με πήρε ο Αγησίλαος και μου είπε ότι είναι πολύ θετική εξέλιξη που έφυγαν από τον ΣΥΡΙΖΑ οι Λάπα-Λάφα.
Σαν ινδιάνικη φυλή ακούγεται.
– Καλά , ΑΝΤΑΡΣΥΑ δεν είναι ο Αγησίλαος??
– Ναι.
– Και γιατί δεν σου είπε να ψηφίσεις ΑΝΤΑΡΣΥΑ?
– Μου είπε μωρέ. Απλώς μου είπε ότι κι αυτοί καλοί είναι.Θετικοί.
– Τι θετικοί μωρέ? Που το είδε το θετικό?Που θα υπάρχει άλλο ένα ανάχωμα στη ριζοσπαστικοποίηση του λαού? Άλλο ένα και καλά αριστερό κόμμα? Άλλος ένας ΣΥΡΙΖΑΣ?
– Ναι. Άκουγα τις σφύξεις του να βαράνε από το ακουστικό. Δεν ξέρω που κρατάμε και τα τηλέφωνα του καρδιολόγου.
– Τι ναι ρε , θα με στείλεις στα εφημερεύοντα άκλαυτο. Όλοι αυτοί μια ομάδα είναι. ΑΝΤΑΡΣΥΑ έξω αριστερά(τόσο έξω , σχεδόν εκτός) ,Λάπα-Λάφα αριστερό (ρεφόρμ) εξτρέμ ,Τσίπρας στη Μεσ(ι), Μεϊμάρ μέσα δεξιά , Μιχαλολιάκοβιτς δεξί εξτρέμ. Και σηκώνεται από τον πάγκο κι ο Ποτάμης.
(Βαθειά ανάλυση. Επιπέδου Champions League.)
– Να σου πω , πρέπει να βρω τη Μυρτώ. Μην κλείσεις.Μυρτώώώώ…Μυρτώώώώώ…..
– Τη βρήκες?
– Ναι.
– …
– Αντώνη , σ΄αφήνω , ήρθε το ταξί.
– Καλά , γεια…
Μιάμιση αργότερα , ήρεμος , γέρνωντας στην κουπαστή , τηλεφωνούσα εγώ στον Αντώνη.
– Αντώνη , δεν θα μου πεις να ψηφίσω ΚΚΕ?
– Όχι.
– Εγώ ΚΚΕ θα ψηφίσω πάντως.
– Το ξέρω.
– Εεε, πώς το ξέρεις! Με τσάντισε ο ξερόλας.
– Γιατί δεν έχεις δικιολογία.
– Δε θα μου πεις γιατί πρέπει να ψηφίσω ΚΚΕ?
– Όχι.
-Γιατί?
– Γιατί δεν έχεις άλλοθι.
– Δεν θα μου πεις ότι δεν φτάνει μόνο να ψηφίσω?
– Όχι.
– Γιατί?
– Γιατί το ξέρεις.
– Και γιατί το ξέρω?
– Γιατί έχεις παιδί.
Αυτό το τελευταίο , έτσι που το ΄πε, βαρύγδουπα, την ένιωσα ακαριαία τη σκοτοδίνη. Μυρτώ , παιδικοί σταθμοί , ΕΣΠΑ , ελλείψεις , τρεξίματα για τα αυτονόητα που στο τέλος δε θα γίνουν κιόλας, μου ήρθε ο ίλιγγος. Πάλι ταχυσφυγμία. Τι στο διάολο ήθελα και τον ξαναπήρα…Καλά δεν ήμουν?Κάτι τέτοιες ώρες σιχτιρίζω που από τον θείο Ακύλλα απαλλοτριώνω μόνο τη σύνταξη και όχι τα Lexotanil.
– Tώρα στο λιμάνι , ήταν κάτι δικοί σου , μοιράζανε μια προκήρυξη.
– Τη διάβασες?
– Όχι.
– Γιατί?
– Τη διαβάζει η Μυρτώ.
– Καλά , πόσο χρονών είναι?
– 18 μηνών.
– Και ξέρει να διαβάζει?
– Όχι. Αλλά καταλαβαίνει.
– Τι καταλαβαίνει?
-Κυρίως το σφυροδρέπανο.
Κάναμε παύση. Ακούστηκε η φωνή της ηχογραφημένης κυριούλας που με ενημέρωνε ότι ο Αντώνης μου είχε φάει όλη την κάρτα.
– Αντώνη…Ήρθε κι ένας απ΄αυτούς τους κλασικούς ενοχλητικούς που σε πρήζουνε στα καταστρώματα…Και τι μου είπε???
– Τι?
– Γύρισε , κοίταξε τη Μυρτώ που κρατούσε την προκήρυξη και μου λέει:΄΄Καλά , τι δίνεις στο παιδάκι? Αυτά τα ψέμματα που λένε οι κομμουνιστές?΄΄Δεν μπορείς να φανταστείς πόσο συφιλιάστηκα!
– Του απάντησες?
– Θυμάσαι εκείνη την ταινία που είχαμε δει φοιτητές , το ΄΄Μάθε παιδί μου γράμματα?΄΄
Πριν προλάβει να απαντήσει , τέλειωσε η κάρτα. Δεν τον άκουσα , αλλά είμαι σίγουρος ότι κατάλαβε αμέσως ποια ατάκα από την ταινία είχα απαντήσει στον ενοχλητικό παπάτζα…
΄΄Δεν τα λένε οι κομμουνιστές . Όλος ο κόσμος τα λέει.΄΄