Just in

Όλα τα νέα
Imerodromos logo
 

Ας το σκεφτούν οι πρωταθλητές…

Πρέπει κάποια στιγμή, ο «ανθός» του αθλητισμού μας, οι πρωταθλητές μας όλων των Ολυμπιακών Αθλημάτων, να συνειδητοποιήσουν, τη δύναμη και..

Πρέπει κάποια στιγμή, ο «ανθός» του αθλητισμού μας, οι πρωταθλητές μας όλων των Ολυμπιακών Αθλημάτων, να συνειδητοποιήσουν, τη δύναμη και την αξία τους. Τότε θα αποκτήσουν και τον αυτοσεβασμό τους, που τους είναι απαραίτητος στη διεκδίκηση αυτών που του ανήκουν. Σε μια σωστά οργανωμένη χώρα, αυτά είναι αυτονόητα, δεν χρειάζεται να υπενθυμίσει κανείς σε κανέναν τι χρειάζονται οι πρωταθλητές , και οι προπονητές τους, εν όψει Ολυμπιακών, Παγκόσμιων η Πανευρωπαϊκών Αγώνων.

Αυτά, βέβαια, σε μία σωστά οργανωμένη κοινωνία. Τώρα, στη χώρα που ζούμε, η πλειοψηφία του ελληνικού λαού, χρειαζότανε να είναι συνεχώς στους δρόμους, και να διεκδικεί, αυτά που τις ανήκουν. Μέσα σε αυτά ήταν η παιδεία, ο πολιτισμός και ο αθλητισμός, ο οποίος ως γνωστόν βρισκόταν και εξακολουθεί να βρίσκεται στα χέρια της άρχουσας τάξης.

O Πρόεδρος της Ελληνικής Ολυμπιακής Επιτροπής, Σπύρος Καπράλος, γνήσιος εκπρόσωπος αυτής της τάξης, βλέποντας, όπως αποκαλύπτει στο SPORT 24 στον δημοσιογράφο Γ. Λαμπίρη, ότι «το κράτος έχει κλείσει την κάνουλα, και τα χρήματα δεν φτάνουν για την Ολυμπιακή προετοιμασία των αθλητών μας, μου γεννήθηκε η ιδέα να βγω στη γύρα προς αναζήτηση χορηγών, ξεκινώντας όπως ήταν λογικό, από τους φίλους μου, τους τραπεζίτες και τους εφοπλιστές , αφού αυτούς γνωρίζω καλύτερα»… Έτσι λοιπόν, με το κόλπο της «υιοθεσίας», ο κ. πρόεδρος, εξασφάλισε χρήματα, για την Ολυμπιακή Προετοιμασία των αθλητών μας.

Μπράβο στον κ. Καπράλο, με μια πολύ μικρή διαφορά, ότι αυτά τα χρήματα είναι από αυτά που μας πήρανε οι μεγιστάνες χορηγοί, φίλοι του. Είναι τα χρήματα που πήραν από τις οικογένειες των Πρωταθλητών μας, είναι τα χρήματα που έχουν αρπάξει από τα 6 εκατομμύρια φτωχών πατριωτών μας.

Θα έλεγα, λοιπόν, μήπως πρέπει οι αθλητές μας να το ξανασκεφτούν; Αξίζει άραγε να στηρίξουν την προετοιμασία τους στο χρήμα αυτό;

Είναι λεφτά, που τα έχουν κλέψει από τους ίδιους, και τώρα τους κάνουν χάρη επιστρέφοντας τους , ένα μέρος από αυτά.

Και ο κ. πρόεδρος αισθάνεται ευτυχής λέγοντας «… τα παιδιά αυτά, νιώθουν πλέον, ότι, έχουν κάποιον να στηριχτούν…»!

Απόψεις