Εδώ και καιρό η κρίση που μαστίζει τη χώρα μας δεν έχει αφήσει τίποτα όρθιο. Κατεδαφίστηκε η παραγωγική βάση της χώρας, η δημόσια Υγεία, η Παιδεία, το Ασφαλιστικό σύστημα. Πετσοκόπηκαν οι μισθοί και οι συντάξεις, εξανεμίστηκε το μισό εισόδημα των εργαζόμενων, των αγροτών των αυτοαπασχολούμενων. Η ανεργία, η φτώχεια, η πείνα, η απελπισία, έγιναν οι καθημερινοί σύντροφοι της μεγάλης πλειοψηφίας του λαού.
Κρίση βαθιά και πολύπλευρη. Οικονομική, πολιτική, πολιτιστική, κοινωνική. Κρίση αξιών. Κρίση που καταστρέφει τις βασικές δομές «αιώνιων θεσμών», τρώει συνειδήσεις, γεννάει φασισμό, μισαλλοδοξία, τρομοκρατεί τον κόσμο, λυγίζει περήφανους ανθρώπους, κλέβει τα όνειρα και το μέλλον της νεολαίας, καλλιεργεί τη μοιρολατρία.
Ο,τι στο παρελθόν έδινε την εντύπωση του σταθερού, του αμετακίνητου, τώρα φανερά κινείται, αποδυναμώνεται, αντικαθίσταται, μετασχηματίζεται σε μια ζοφερή πραγματικότητα, φιλική στα κέρδη των λίγων, αλλά εχθρική στον άνθρωπο. Επιστροφή στο Μεσαίωνα με βήμα ταχύ.
Είναι η ώρα της Αριστεράς. Εκείνης της πολιτικής δύναμης που διακρίνεται ιδιαίτερα για την κοινωνική της ευαισθησία.
Εννοιες όπως: Κοινωνική Δικαιοσύνη, Γενναιοδωρία, Αλληλεγγύη, Τιμιότητα, Ανιδιοτέλεια, Ντομπροσύνη, Αλτρουισμός, που χαρακτηρίζουν την Αριστερά, μπορούν να χαρακτηρίζουν είτε μεμονωμένα είτε στο σύνολό τους την συνείδηση, τον τρόπο σκέψης και δράσης απλών ανθρώπων που όμως πολιτικά στηρίζουν άλλες δυνάμεις από όλο το φάσμα των Αστικών κομμάτων.
Η ειδοποιός διαφορά έγκειται στο ότι στην Αριστερά τα χαρακτηριστικά αυτά αποκτούν την αναγκαία και ικανή συνθήκη που τα μετατρέπει σε πολιτικό μέγεθος και πολιτική δύναμη καταπολέμησης της αδικίας, της ατιμίας, της εκμετάλλευσης. Αριστερός είναι εκείνος που η συνείδησή του, η ανθρωπιά του, έχει μετουσιωθεί σε πολιτική συνείδηση, που παλεύει πολιτικά για την ανατροπή αυτού του συστήματος και την εγκαθίδρυση της αλληλεγγύης, της δικαιοσύνης, της τιμιότητας στον κόσμο.
Η εποχή μας χαρακτηρίζεται από έντονες αντιθέσεις. Από τη μια μεριά ο άνθρωπος συσσωρεύει γνώσεις, ικανές να βάλουν τέρμα σε όλα τα μεγάλα προβλήματα που τον συντρόφευαν από την πρώτη στιγμή της εμφάνισής του. Τα επιτεύγματα της επιστήμης δίνουν τη δυνατότητα να γίνουν «παρελθόν» η πείνα, η δίψα, η μόλυνση, οι αρρώστιες. Μπορούν να ανοίξουν το δρόμο για μια νέα εποχή. Μια εποχή αντάξια του ανθρώπου. Κι από την άλλη η λυσσαλέα αντίδραση του κεφαλαίου, ιδιαίτερα σε συνθήκες κρίσης, ο ιμπεριαλισμός, που με όπλα τον πόλεμο, τη βία, την εξαγορά, τη νοθεία, τον εκβιασμό, την εξαθλίωση, και κινητήρα το κέρδος, σαν τη σουπιά «μαυρίζει» τη σκέψη, μπερδεύει το συλλογισμό, κρύβει την πραγματικότητα, επιβάλλει το σκοταδισμό, αντιστρέφει τη γνώση και από ευλογία τη μετατρέπει σε κατάρα, σε έναν ακόμα βαρύτερο κρίκο στην αλυσίδα που δένει τα όνειρα των κολασμένων της γης.
Η Αριστερά, για να είναι συνεπής με τον εαυτό της και την ιστορία της δεν μπορεί παρά να προτάξει άμεσα την πάλη για την μονομερή και ολοσχερή διαγραφή του χρέους. την αποδέσμευση από την ΕΕ και το ΝΑΤΟ, την κοινωνικοποίηση των μονοπωλίων, τον σχεδιασμό της παραγωγής. Να ανοίξει τον δρόμο για την αλλαγή του τρόπου παραγωγής, από παραγωγή προϊόντων προορισμένων για ανταλλαγή, σε παραγωγή προϊόντων για την ικανοποίηση των αναγκών όλου του λαού.
Οι Αριστεροί δεν έχουν άλλη επιλογή. Στην κάλπη την Κυριακή, στο δρόμο του αγώνα τη Δευτέρα.
Γι’ αυτό εμπρός μαρς, Αριστερά!
Είν’ η θέση σου εκεί.
Τραγούδι της ενότητας
Αφού είσαι ανθρώπινο πλάσμα
κι ανάγκη σου πρώτη το ψωμί
από τα λόγια τα παχιά
μην περιμένεις τροφή.
Γι αυτό εμπρός μαρς αριστερά
είν’ η θέση σου εκεί
στο μεγάλο το μέτωπο της εργατιάς
γιατί εργάτης είσαι κι εσύ.
Αφού είσαι ανθρώπινο πλάσμα
σαν σκουλήκι δεν θες να σε πατούν
δεν θέλεις δούλους να ‘χεις εσύ
μα ούτε κι αφεντικά.
Αφού είσαι εργάτης, εργάτη
το δίκιο σου δεν θα βρεις πουθενά
μονάχη της η εργατιά
κερδίζει την ελευθεριά.
Μπέρτολτ Μπρέχτ
