Απέρριψε, τη Δευτέρα 3 Φεβρουαρίου, την «Συμφωνία του Αιώνα», ο Οργανισμός Ισλαμικής Συνεργασίας (OIC), στην έκτακτη συνεδρίαση της Εκτελεστικής Επιτροπής του, σε επίπεδο Υπουργών Εξωτερικών, που συγκλήθηκε στην έδρα της Γενικής γραμματείας του OIC, στην Τζέντα της Σαουδικής Αραβίας για να εξετάσει τις συνέπειες του «ειρηνευτικού σχεδίου» των ΗΠΑ, για την περιοχή της Παλαιστίνης.
Ο Οργανισμός εκφράζει τη λύπη του για την μεροληπτική προσέγγιση του «σχεδίου» που υιοθετεί πλήρως το αφήγημα του Ισραήλ και επικροτεί την προσάρτηση τεράστιων περιοχών της κατεχόμενης γης του κράτους της Παλαιστίνης, με το πρόσχημα της ασφάλειας του Ισραήλ, την παράνομη κατοχική δύναμη, παραβιάζοντας κατάφωρα το διεθνές δίκαιο, το απαράδεκτο της απόκτησης εδαφών δια της βίας, τον Χάρτη των Ηνωμένων Εθνών και τα σχετικά διεθνή ψηφίσματα.
Η Ανακοίνωση του Οργανισμού Ισλαμικής Συνεργασίας αναφέρει:
«Ορμώμενοι από τις αρχές και τους στόχους του Χάρτη OIC, στηριζόμενοι στην ιστορική, ηθική και νομική ευθύνη της Μουσουλμανικής Ummah και με πλήρη υποστήριξη και αλληλεγγύη προς την Παλαιστίνη, την ηγεσία της και το λαό της, με βάση τα ψηφίσματα για την Παλαιστίνη και τον Al-Quds Al -Sharif που υιοθετήθηκαν από τις διαδοχικές τακτικές και έκτακτες ισλαμικές συνόδους κορυφής και τα Συμβούλια των Υπουργών Εξωτερικών, τα οποία τονίζουν ότι το ζήτημα της Παλαιστίνης και του Al-Quds Al-Sharif είναι το κεντρικό θέμα της ισλαμικής Ummah και ότι μια συνολική και δίκαιη ειρήνη μπορεί να επιτευχθεί μόνο με τον τερματισμό της αποικιακής ισραηλινής κατοχής του κράτους της Παλαιστίνης, με επίκεντρο την πόλη του Al-Quds (Ιερουσαλήμ), ως αιώνια πρωτεύουσα του Κράτους της Παλαιστίνης, σύμφωνα με τη διεθνή νομιμότητα και τα σχετικά ψηφίσματα του ΟΗΕ, καθοδηγούμενη από τον Χάρτη και τους σκοπούς των Ηνωμένων Εθνών, τα σχετικά ψηφίσματά του, με πρωταρχικό στόχο την αρχή του απαραδέκτου της απόκτησης εδαφών άλλων δια της βίας και καταδικάζοντας τις θέσεις, τις διαδικασίες και τις πρωτοβουλίες που αποσκοπούν στην υπονόμευση των δικαιωμάτων του παλαιστινιακού λαού:
- Επαναβεβαιώνει τον κεντρικό ρόλο του Παλαιστινιακού ζητήματος, με επίκεντρο την Al-Quds Al-Sharif (Ιερουσαλήμ) για ολόκληρη τη μουσουλμανική κοινότητα (Muslim Ummah) και εμμένει στον αραβικό και ισλαμικό χαρακτήρα της κατεχόμενης Ανατολικής Al-Quds (Ανατολικής Ιερουσαλήμ), της αιώνιας πρωτεύουσας του Κράτους της Παλαιστίνης
- Τονίζει ότι η ειρήνη και η ασφάλεια στην περιοχή της Μέσης Ανατολής, ως στρατηγική επιλογή, θα επιτευχθούν μόνο με το τέλος της ισραηλινής κατοχής, την πλήρη απόσυρση των ισραηλινών από την επικράτεια του κράτους της Παλαιστίνης, ιδίως της Ιερής Πόλης του Al-Quds Al-Sharif και των λοιπών αραβικών εδαφών που έχουν καταληφθεί από τον Ιούνιο του 1967 και επιτρέποντας στον παλαιστινιακό λαό να ανακτήσει τα αναφαίρετα δικαιώματά του, συμπεριλαμβανομένου του δικαιώματος της αυτοδιάθεσης και της κυριαρχίας στον εναέριο χώρο και τον θαλάσσιο χώρο, στα χωρικά ύδατα και στους φυσικούς πόρους, κατ’ εφαρμογή των αρχών του διεθνούς δικαίου, των σχετικών αποφάσεων διεθνούς νομιμότητας και της Αραβικής ειρηνευτικής πρωτοβουλίας που εγκρίθηκε στη Μέκκα από την Έκτακτη Ισλαμική Διάσκεψη Κορυφής το 2005.
- Επιβεβαιώνει ότι το «σχέδιο» της αμερικανικής κυβέρνησης, που ανακοινώθηκε από τον Πρόεδρο των Ηνωμένων Πολιτειών στις 28 Ιανουαρίου 2020, στερείται των ελάχιστων προϋποθέσεων για δικαιοσύνη και καταστρέφει τα θεμέλια της ειρήνης, συμπεριλαμβανομένων των συμφωνημένων νομικών και διεθνών όρων για μια ειρηνική λύση καθώς και την ανάγκη σεβασμού και αναγνώρισης των αναφαίρετων δικαιωμάτων του παλαιστινιακού λαού, συμπεριλαμβανομένου του δικαιώματος της εθνικής ανεξαρτησίας και των προσφύγων να επιστρέψουν στην Παλαιστίνη.
Το «σχέδιο» υπονομεύει επίσης τις αρχές του διεθνούς δικαίου, συμπεριλαμβανομένης της αρχής του απαραδέκτου της απόκτησης εδαφών άλλων με βία, νομιμοποιώντας έτσι την αποικιοκρατία και τις επιπτώσεις της, και αποσταθεροποιώντας τη διεθνή ειρήνης και ασφάλεια. - Απορρίπτει αυτό το σχέδιο ΗΠΑ-Ισραήλ, καθώς δεν ανταποκρίνεται στις ελάχιστες προσδοκίες και τα θεμιτά δικαιώματα του παλαιστινιακού λαού και αντιβαίνει στους όρους της ειρηνευτικής διαδικασίας ενώ καλεί όλα τα κράτη μέλη να μην ασχοληθούν με αυτό το σχέδιο ούτε να συνδράμουν τις προσπάθειες της κυβέρνησης των ΗΠΑ να την επιβάλουν με οποιονδήποτε τρόπο ή μορφή.
- Καλεί την αμερικανική κυβέρνηση να συμμορφωθεί με τις διεθνείς συμφωνίες για δίκαιη, διαρκή και συνολική ειρήνη.
- Επαναλαμβάνει την απόρριψη οποιουδήποτε σχεδίου, συμφωνίας ή πρωτοβουλίας που θα υπέβαλε οποιοδήποτε μέρος, το οποίο θα είναι ασυμβίβαστο με τα νόμιμα και αναπαλλοτρίωτα δικαιώματα του παλαιστινιακού λαού, τα οποία κατοχυρώνονται σε συμφωνημένα ψηφίσματα διεθνούς νομιμότητας ή δεν συνάδουν με διεθνώς αναγνωρισμένους όρους που αναφέρονται στην ειρηνευτική διαδικασία της Μέσης Ανατολής, η οποία συνίσταται κυρίως στο διεθνές δίκαιο, στα ψηφίσματα των Ηνωμένων Εθνών και στην Αραβική ειρηνευτική πρωτοβουλία.
- Θεωρεί το Ισραήλ, ως παράνομη κατοχική δύναμη, υπεύθυνο για την επιδείνωση της κατάστασης στην περιοχή, λόγω της άρνησής του να αποδεχτεί σχετικές συμφωνίες, της παραβίασης της διεθνούς νομιμότητας και της συνέχισης των πολιτικών αποικισμού, προσάρτησης, επέκτασης του εποικισμού, διακρίσεων και εθνοκάθαρσης που έχουν διαπραχθεί κατά του παλαιστινιακού λαού στα κατεχόμενα παλαιστινιακά εδάφη, συμπεριλαμβανομένης της Ανατολικής Ιερουσαλήμ.
- Προειδοποιεί το Ισραήλ, την αρχή παράνομης κατοχής, να μην προχωρήσει σε καμία ενέργεια ή σε λήψη μέτρων για την εδραίωση της αποικιοκρατικής κατοχής του στην επικράτεια του κράτους της Παλαιστίνης, συμπεριλαμβανομένης της προσάρτησης οποιουδήποτε τμήματος του κατεχόμενου κράτους της Παλαιστίνης και καλεί τη διεθνή κοινότητα και τους διεθνείς οργανισμούς να αντιμετωπίσουν όλα αυτά τα μέτρα.
- Καταδικάζει και απορρίπτει κάθε θέση που έχει εκδοθεί από οποιοδήποτε μέρος που υποστηρίζει την παράταση της κατοχής και τον επεκτατικό εποικισμό σε βάρος των νόμιμων εθνικών δικαιωμάτων του παλαιστινιακού λαού, με αιχμή το δικαίωμα της αυτοδιάθεσης.
- Επιβεβαιώνει την πλήρη υποστήριξη του στον παλαιστινιακό λαό και στον μοναδικό και νόμιμο εκπρόσωπό του, τον Οργανισμό Απελευθέρωσης της Παλαιστίνης με επικεφαλής τον Πρόεδρο Mahmoud Abbas, ενώ αντιτάσσεται σε οποιαδήποτε συνωμοσία που στοχεύει στα αναπαλλοτρίωτα νόμιμα δικαιώματα του παλαιστινιακού λαού. Σε αυτό το πλαίσιο καλεί τα κράτη μέλη να στηρίξουν όλες τις παλαιστινιακές νομικές, πολιτικές και διπλωματικές προσπάθειες σε όλα τα διεθνή φόρουμ .
- Τονίζει την ανάγκη να συνεργαστούν τα κράτη μέλη με τα κράτη και τα θεσμικά όργανα της διεθνούς κοινότητας για να αναλάβουν τις ηθικές και νομικές ευθύνες τους, πρωτίστως τα Ηνωμένα Έθνη και το Συμβούλιο Ασφαλείας, προκειμένου να απορριφθεί και να αντιμετωπιστεί οποιαδήποτε δράση ή πρόταση ασυμβίβαστη με το διεθνές δίκαιο και τα σχετικά ψηφίσματα των Ηνωμένων Εθνών.
- Υπογραμμίζει το δικαίωμα του κράτους της Παλαιστίνης να είναι κυρίαρχο σε όλα τα παλαιστινιακά εδάφη που έχουν καταληφθεί από το 1967, συμπεριλαμβανομένης της Ανατολικής Ιερουσαλήμ, του εναέριου χώρου, του θαλάσσιου χώρου, των χωρικών υδάτων, των φυσικών πόρων και των συνόρων της με τις γειτονικές χώρες και επαναβεβαιώνει τη σταθερή δέσμευσή της σε μια λύση δύο κρατών που βασίζεται στον τερματισμό της αποικιακής κατοχής του Ισραήλ στη χώρα της Παλαιστίνης και στην υλοποίηση του δικαιώματος της αυτοδιάθεσης, ως τη μόνη διεθνώς αποδεκτή λύση που βασίζεται στο διεθνές δίκαιο και στα ψηφίσματα των Ηνωμένων Εθνών και σύμφωνα με τους όρους της ειρηνευτικής διαδικασίας και την Αραβική Ειρηνευτική Πρωτοβουλία του 2002, που εγκρίθηκε από την έκτακτη ισλαμική διάσκεψη κορυφής στη Μέκκα το 2005.
- Υπογραμμίζει την προσήλωση στην ειρήνη ως στρατηγική επιλογή για την επίλυση της σύγκρουσης, με βάση τη λύση των δύο κρατών που ενσωματώνει την ανεξαρτησία και την κυριαρχία του κράτους της Παλαιστίνης στις γραμμές της 4ης Ιουνίου 1967, με πρωτεύουσα την Ανατολική Ιερουσαλήμ, σύμφωνα με τα διεθνή ψηφίσματα περί νομιμότητας, τους διεθνώς αναγνωρισμένους όρους και την Αραβική Ειρηνευτική Πρωτοβουλία, με όλα τα στοιχεία και τη φυσική αλληλουχία, όπως παρουσιάστηκαν στην Αραβική Διάσκεψη Κορυφής στη Βηρυτό το 2002, και επιβεβαιώνει, εν προκειμένω, τη σημασία της Παλαιστινιακής πολιτικής πρωτοβουλίας που παρουσίασε ο Πρόεδρος του κράτους της Παλαιστίνης κ. Mahmoud Abbas, ενώπιον του Συμβουλίου Ασφαλείας των Ηνωμένων Εθνών στις 20 Φεβρουαρίου 2018, που ζητούσε τη διεξαγωγή διεθνούς ειρηνευτικής διάσκεψης και την καθιέρωση ενός πολυμερούς διεθνούς μηχανισμού για την επανέναρξη μιας ουσιαστικής πολιτικής ειρήνης εντός σαφούς χρονικού πλαισίου και με βάση τη διεθνή συναίνεση και τις αρχές του διεθνούς δικαίου.
- Καλεί τον Γενικό Γραμματέα να γνωστοποιήσει σε όλα τα σχετιζόμενα διεθνή μέρη την αντίθεση του OIC και την απόρριψη οποιουδήποτε σχεδίου, συμφωνίας ή πρωτοβουλίας που δεν τηρεί το δικαίωμα του παλαιστινιακού λαού στην αυτοδιάθεση, σε ανεξάρτητο κράτος της Παλαιστίνης με την Αλ- Quds Al-Sharif ως πρωτεύουσά του, καθώς και το δικαίωμα των Παλαιστινίων να επιστρέψουν στα σπίτια τους και στην περιουσία τους από την οποία εκτοπίστηκαν και ξεριζώθηκαν, εφαρμόζοντας το ψήφισμα 194 και αποφασίζει να κοινοποιήσει το παρόν Ψήφισμα στον Πρόεδρο της Γενικής Συνέλευσης του ΟΗΕ και τον Πρόεδρο του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ καθώς και στον Γενικό Γραμματέα των Ηνωμένων Εθνών,
και ζητεί τη σύγκληση Επείγουσας Έκτακτης Συνόδου της Γενικής Συνέλευσης για να εξετάσει την κατάσταση στην κατεχόμενη Ανατολική Ιερουσαλήμ και στα υπόλοιπα εδάφη της Κατεχόμενης Παλαιστίνης στον απόηχο του λεγόμενου «Σχεδίου» της κυβέρνησης των ΗΠΑ.
Το Συμβούλιο της Ενωσης Αραβικών Κρατών
Δυο μέρες πριν, το Σάββατο 1 Φλεβάρη πραγματοποίησε έκτακτη σύνοδο σε επίπεδο υπουργών και συμβούλιο της Ένωσης Αραβικών Κρατών υπό την προεδρία της Δημοκρατίας του Ιράκ, ύστερα από αίτημα του κράτους της Παλαιστίνης και με την παρουσία του προέδρου του κράτους της Παλαιστίνης Μαχμούντ Αμπάς και του γενικού γραμματέα και των υπουργών εξωτερικών των κρατών μελών στην έδρα της Γενικής Γραμματείας στο Καΐρο.
Και το Συμβούλιο της Ενωσης Αραβικών Κρατών κατέληξε ότι «η “Συμφωνία του Αιώνα”, που υποβλήθηκε από τον Αμερικανό Πρόεδρο και τον επικεφαλής της ισραηλινής κατοχικής κυβέρνησης στις 28-1-2020, δεν είναι ένα σχέδιο κατάλληλο για μια δίκαιη και διαρκή ειρήνη, αλλά μια νέα οπισθοδρόμηση στην ειρήνη ενάντια στις προσπάθειες που διαρκούν τρεις δεκαετίες και δεδομένου ότι η συμφωνία αυτή κορυφώθηκε με τις άδικες αμερικανικές αποφάσεις που παραβιάζουν το διεθνές δίκαιο όσον αφορά την Ιερουσαλήμ, το Γκολάν, τον αποικιακό οικισμό του Ισραήλ, το ζήτημα των προσφύγων και την UNRWA, δεν θα επιτύχει διότι παραβιάζει τις διεθνείς αναφορές στην ειρηνευτική διαδικασία και δεν ικανοποιεί τις ελάχιστες φιλοδοξίες και τα δικαιώματα του Παλαιστινιακού λαού και κυρίως το δικαίωμα της αυτοδιάθεσής του, την εγκαθίδρυση του ανεξάρτητου και κυρίαρχου κράτους στα προ της 4ης Ιουνίου 1967 σύνορα, με πρωτεύουσα την Ανατολική Ιερουσαλήμ, και το δικαίωμα επιστροφής των προσφύγων βάσει του ψηφίσματος 194 της Γενικής Συνέλευσης των Ηνωμένων Εθνών του 1948.
