Just in

Όλα τα νέα
Imerodromos logo
 

Μαρτυρώντας

  Ο δημοσιογράφος της εφημερίδας «Le Monde» ρωτώντας «τι συμβαίνει;» ενόσω βιντεοσκοπεί την τρομοκρατική επίθεση στο Μπατακλάν, μαρτυρεί τη φρίκη,..

 

Ο δημοσιογράφος της εφημερίδας «Le Monde» ρωτώντας «τι συμβαίνει;» ενόσω βιντεοσκοπεί την τρομοκρατική επίθεση στο Μπατακλάν, μαρτυρεί τη φρίκη, την οδύνη και το τρόμο του ιδίου, των θυμάτων, όσων τραυματίσθηκαν και όσων διασώθηκαν. Το ρήμα «μαρτυρώ» και τα παράγωγά του, με ωμό τρόπο συνδέουν τις τελευταίες ημέρες, θύτες, αυτόπτες και αυτήκοους μάρτυρες, εμάς τους ίδιους ως εκ των υστέρων και εκ του μακρόθεν θεατές.

Το δίκαιο, το άδικο, η πρόληψη, η άμυνα, η ασφάλεια, η ποινή, η υπαιτιότητα, η αμέλεια, το κράτος δικαίου, τα δικαιώματα, οι ελευθερίες, η δημοκρατία αποκαθηλώνονται από το «σταυρό του μαρτυρίου», όταν φανατικοί ισλαμιστές, ζωσμένοι με εκρηκτικά και κραυγάζοντας «Αλλάχ Άκμπαρ» μαρτυρούν την πίστη τους και καθίστανται οι ίδιοι «μάρτυρες του Αλλάχ». Γονείς, αδέρφια, φίλοι και γνωστοί, διαβατήρια και ταυτότητες, μαρτυρούν τις χώρες προέλευσης και καταγωγής, μαρτυρούν άλλοτε χώρες που χειμάζονται από τον πόλεμο και τη φτώχεια και άλλοτε χώρες ευρωπαϊκές όπου μετανάστες, «racailles», «αποβράσματα» των γκέτο των προαστίων χειμάζονται από γενιά σε γενιά από την ανεργία, τη φτώχεια, τον αποκλεισμό, την υποκριτική, εργαλειακή, χειριστική και τελικά ταξική προσπάθεια ενσωμάτωσης. Η «μικρή εικόνα» των για δεκαετίες αποκλεισμένων, των θυμάτων πολέμου, των για χρόνια αποικιοκρατούμενων λαών μαρτυρεί ότι η «μεγάλη εικόνα» του διεθνούς ιμπεριαλισμού, του βάρβαρου ευρωπαϊκού νεοφιλελευθερισμού, των νατοϊκών επεμβάσεων και επιθέσεων, δεν έχει προοπτική.

Σήμερα μάρτυρες μιας κτηνωδίας στο κέντρο της μητρόπολης του Παρισιού ορισμένοι επιλέγουν το δρόμο του «πολέμου των πολιτισμών», της ισλαμοφοβίας, της τρομολαγνείας και της ακροδεξιάς αντίδρασης, θεσμοί, κυβερνήσεις και πρόσωπα εξάγουν συμπεράσματα και πόλεμο… Η επιλογή αυτή είναι όχι μόνο αδιέξοδη αλλά δυστυχώς και αναμενόμενη. Η «μαρτυρία» στο Παρίσι αποδεικνύει ότι, παράλληλα με τις γνωστές απαντήσεις των απανταχού πολεμοκάπηλων, ακροδεξιών και λοιπών συντηρητικών κύκλων, όλοι όσοι σήμερα αναγνωρίζουμε, υποστηρίζουμε και γράφουμε για την αναγκαιότητα εύρεσης εναλλακτικής «κάτι» δεν έχουμε κάνει πολύ καλά. «Μάρτυρας», όπως ίσως έχουν διδαχθεί ορισμένοι από εμάς, είναι το «τρίτο πρόσωπο που προσφέρει ότι γνωρίζει σχετικά με το θέμα της αποδείξεως, δηλαδή τη γνώση του για παρωχημένα γεγονότα». Ως τρίτοι λοιπόν, δεν μας έλειπε η γνώση των γεγονότων, γεγονότων παρωχημένων με την έννοια ότι ανήκουν και στον παρελθόν αλλά δυστυχώς όχι μόνο… γεγονότων τα οποία σήμερα κριτικά αναλύουμε. Ποιός είναι άραγε αυτός ο οποίος σήμερα μπορεί να ισχυριστεί ότι οι νατοϊκές επεμβάσεις, οι ενδοιμπεριαλιστικές συμφωνίες, οι ευρωπαϊκές συμμαχίες δεν αποτελούν γεγονότα παρωχημένα; Για το λόγο αυτό σκέφτομαι ότι, αυτό το οποίο υποκριτικά δε μαρτυρούμε, αυτό το οποίο «δεν έχουμε κάνει πολύ καλά» ίσως είναι ότι, παρά τα γεγονότα, παρά τη γνώση, δεν έχουμε καταφέρει να οργανώσουμε κίνημα αντιπολεμικό, σε ότι δε κατά καιρούς οργανώθηκε, δεν έχουμε συμμετάσχει συντεταγμένα και δυναμικά. Τα αντιπολεμικά μας αντανακλαστικά είναι ιδιαίτερα αδύναμα και έχω την αίσθηση ότι δε «μαρτυρώ κανένα μεγάλο μυστικό» …  

Σχετικά θέματα

Απόψεις