Ένα κομμάτι μας δεν είναι πια εδώ…
Ο Κώστας Δέτσικας, ο αγαπημένος φίλος, ο γελαστός σύντροφος, ο εξαιρετικός συνάδελφος, έφυγε από τη ζωή.
Με τον Κώστα, οι περισσότεροι από εμάς, πορευτήκαμε μαζί για πολλά χρόνια στον «Ριζοσπάστη».
Ο Κώστας υπήρξε ένας από τους πιο πλήρεις συντάκτες του αγροτικού ρεπορτάζ. Τίμιος, ευθύς, έγραφε για την αγροτιά και τα προβλήματά της όπως αρμόζει στον δημοσιογράφο που σέβεται τον ανθρώπινο ιδρώτα, τους ρόζους στα χέρια του δουλευτή. Μας έκανε την τιμή τέτοια κείμενα του και δουλειές του να έχουν δημοσιευτεί κι εδώ στον «Ημεροδρόμο» (διαβάστε εδώ).
Ο Κώστας ήταν γνήσιος. Κουβαλούσε την περηφάνια του ανθρώπου που «έχουν το σημάδι του ήλιου στο μέτωπο». Που «πάει να πει – όπως έλεγε ο Τσε – πως περπάτησαν με το κεφάλι ψηλά. Πάει να πει, πως δεν έσκυψαν» .
Ηταν ένας αγωνιστής. Ένας στοργικός πατέρας. Ένας ανθρώπινος άνθρωπος…
Δεν υπάρχουν λόγια για να περιγράψουν την οδύνη για την απώλεια του.
Τα ειλικρινή συλλυπητήρια μας στην κόρη του Νεφέλη και στην οικογένεια του.
Καλό ταξίδι, σύντροφε Κώστα. Καλό ταξίδι αδερφέ μας…
