Just in

Όλα τα νέα
Imerodromos logo
 

Όταν ο σκοπός αγιάζει τα μέσα…

Η εκλογή του Ελβετού, Τζιάνι Ινφαντίνο, στη θέση του προέδρου της Παγκόσμιας Ομοσπονδίας Ποδοσφαίρου (FIFA), προκάλεσε πολλά σχόλια στα διεθνή..

Η εκλογή του Ελβετού, Τζιάνι Ινφαντίνο, στη θέση του προέδρου της Παγκόσμιας Ομοσπονδίας Ποδοσφαίρου (FIFA), προκάλεσε πολλά σχόλια στα διεθνή μέσα ενημέρωσης, τα περισσότερα των οποίων κατέληγαν στο ίδιο συμπέρασμα: «Άλλαξε ο Μανωλιός κι έβαλε τα ρούχα του αλλιώς…».

Ο Ινφαντίνο, ο οποίος παίρνει τη θέση του υπόδικου, Σεπ Μπλάτερ, είναι δημιούργημα του ίδιου μηχανισμού από τον οποίο προέκυψε ο προκάτοχος του, όπως και ο άλλος ισχυρός άνδρας του παγκοσμίου ποδοσφαίρου, τέως πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Ομοσπονδίας Ποδοσφαίρου (UEFA),  επίσης υπόδικος, Μισέλ Πλατινί.

Ο Τζιάνι Ινφαντίνο, διετέλεσε γενικός γραμματέας της UEFA και κατά κοινή ομολογία ήταν το «δεξί χέρι» του Πλατινί. Δεν διαφοροποιήθηκε σε καμιά από τις σκανδαλώδεις αποφάσεις της UEFA, ξεχώρισε όμως ως επικεφαλής της έρευνας για το διεθνές κύκλωμα του ποδοσφαιρικού στοιχήματος και τους «στημένους» αγώνες.

Όμως ακόμα και σ΄ αυτή την περίπτωση, οι εντυπωσιακές αποκαλύψεις για το εγκληματικό κύκλωμα (περιλαμβανομένου και του ελληνικού «παραρτήματος»), έφτασαν μέχρις εκεί που επιβαλλόταν να προστατέψει η UEFA το προς πώληση προϊόν της, δηλαδή το «ποδόσφαιρο». Κατά τα άλλα το στοίχημα καλά κρατεί…

Εξάλλου και η υπόθεση «κάθαρσης» στη FIFA και την UEFA, φαίνεται να περιορίζεται στην απομάκρυνση του αμαρτωλού δίδυμου Μπλάτερ- Πλατινί και μιας σειράς «ευυπόληπτων» απατεώνων, μελών της διοίκησης των δύο ομοσπονδιών, προέδρων και στελεχών εθνικών και περιφερειακών ποδοσφαιρικών ομοσπονδιών. Δηλαδή, μια αλλαγή φρουράς.

Από τη στιγμή που ο αθλητισμός και ειδικότερα το ποδόσφαιρο εντάχθηκαν στη σφαίρα της καπιταλιστικής οικονομίας και έγιναν προϊόντα- εμπορεύματα, με τους κανόνες της «ελεύθερης αγοράς» και του «ανταγωνισμού», τα πράγματα είχαν πάρει το δρόμο τους…

Όπως και οποιοδήποτε άλλο προϊόν- εμπόρευμα, έτσι και το ποδόσφαιρο, έγινε πηγή κέρδους για τον «ιδιοκτήτη» του. Στην περίπτωση αυτή, είτε μιλάμε για τους μεγαλομετόχους των ποδοσφαιρικών ανώνυμων εταιρειών, είτε για τα στελέχη των εθνικών και διεθνών ομοσπονδιών, δεν έχουν καμιά σημασία οι προθέσεις τους, ακόμα και αν τις θεωρήσουμε αγνές.

Από τη στιγμή που η αγορά, στην οποία πωλούν τα «προϊόντα» τους, έχει για ευαγγέλιο της το «ο σκοπός αγιάζει τα μέσα», δεν αλλάζει τίποτα επί της ουσίας.

 

Σχετικά θέματα

Απόψεις