Σαν σήμερα, στις 29 Νοεμβρίου του 1924, πέθανε ο Τζιάκομο Πουτσίνι (ιταλ. Giacomo Puccini).
Γεννήθηκε στην Ιταλία το 1858 και πέθανε στο Βέλγιο το 1924 από καρκίνο στον λάρυγγα. Μη μπορώντας να μιλήσει το τελευταίο διάστημα επικοινωνούσε με γραπτά μηνύματα. Το τελευταίο του ήταν προς την σύζυγό του Ελβίρα: “Elvira, povera donna, finito” (Ελβίρα, καημένη γυναίκα, όλα τέλειωσαν). Ήταν συνθέτης όπερας, ο σημαντικότερος εκπρόσωπος του ιταλικού βερισμού. Καταγόταν από οικογένεια μουσικών. Σπούδασε σύνθεση και εκκλησιαστικό όργανο, πρώτα στη γενέτειρα του, Λούκα και μετά στο Μιλάνο.
Το 1893, είχε την πρώτη του επιτυχία με την Όπερα «Τόσκα» (1900), την «Μαντάμα Μπατερφλάι» και την «Τουραντό», την οποία άφησε ημιτελή και την συμπλήρωσε ο Φράνκο Αλφάνο. Δύο χρόνια μετά τον θάνατό του η όπερα ανέβηκε στην Σκάλα του Μιλάνου με μαέστρο τον φίλο του Αρτούρο Τοσκανίνι. Ο Τοσκανίνι αποφάσισε να διακόψει την παράσταση στο σημείο όπου είχε δουλευτεί από τον Πουτσίνι. Εκείνη ακριβώς τη στιγμή, διέκοψε το έργο, γύρισε στο κοινό και είπε “Σε αυτό το σημείο τελειώνει το έργο αφού πεθαίνει ο συνθέτης. Δυστυχώς, ο θάνατος υπερβαίνει την τέχνη”. Ο Πουτσίνι έγραψε επίσης μια λειτουργία, έργα μουσικής δωματίου κ.α.
Τα έργα του χαρακτηρίζονται από εξαιρετική ενορχήστρωση, άμεσο λυρισμό και κυριαρχεί σε αυτά δραματική ατμόσφαιρα. Είναι από τα πιο δημοφιλή στο χώρο της όπερας.
Ο Τζιάκομο Πουτσίνι ήταν ένας από τους πιο αξιόλογους συνθέτες της εποχής του, ένας συνθέτης που θεωρούσε την όπερα ως «καθολικό έργο τέχνης», γι’ αυτό και οι όπερές του χρειάζονται δυνατούς ερμηνευτές (τραγουδιστές – ηθοποιούς) με μεγάλη υποκριτική ευστροφία.
Πάνω απ’ όλα υπήρξε άνθρωπος του θεάτρου, τελειοκράτης, προικισμένος με μοναδική αίσθηση του σκηνικού χρόνου, απαράμιλλος τεχνίτης χορωδιακών σκηνών, αριστοτέχνης στους χαρακτήρες των ηρώων του και μελωδικός. Απίστευτα μελωδικός. Ήταν δραματικός, λυρικός εκφραστικός και αισθησιακός…
Ακούστε τη Μαρία Κάλλας στην άρια «Visi d’ arte» («Εζησα για την τέχνη») από την όπερα «Τόσκα» του Πουτσίνι.
