Από το βιβλίο του Κώστα Λουλουδάκη, «Άσπρα Μαντίλια στην Plaza de Mayo» (εκδόσεις ΚΨΜ)
Ο πρόεδρος της Χιλής, ο δισεκατομμυριούχος νεοφιλελεύθερος Σεμπαστιάν Πινιέρα, που έχει ματώσει την πατρίδα του Αλιέντε δεν είναι κάποιος τυχαίος και χωρίς παρελθόν. Διαβάστε στοιχεία για το βίο και την πολιτεία του Πινιέρα, όπως τα υπενθύμισε στο facebook ο συνεργάτης του «Ημεροδρόμου», Κώστας Λουλουδάκης, από το βιβλίο του Άσπρα Μαντίλια στην Plaza de Mayo (εκδόσεις ΚΨΜ 2015).
«[…]Σήμερα σε περίοδο «δημοκρατίας», που έχει ως βάση της το χουντικό σύνταγμα του 1980 και στηρίζεται σε ένα πολύπλοκο σύστημα που επινόησε ο Πινοσέτ σύμφωνα με το οποίο 9 από τις 47 έδρες της Γερουσίας απονέμονται αριστίδην στο στρατό, ακόμα και το νερό της βροχής της Χιλής ανήκει σε πολυεθνικούς ομίλους, καθώς οι δομές των νεοφιλελεύθερων οικονομικών πολιτικών του ΔΝΤ παραμένουν σε μεγάλο βαθμό ανέπαφες. Διότι το εκλογικό σύστημα είναι τόσο στεγανοποιημένο, που, για να προχωρήσει κανείς σε πολιτικές, κοινωνικές, οικονομικές ή συνταγματικές αλλαγές, πρέπει να έχει το 80% του συνόλου των ψήφων!
Η εκπαίδευση, η παραγωγή ενέργειας, το σύστημα υγείας, οι συντάξεις, η διαχείριση των υδάτων και του ορυκτού πλούτου διευθύνονται από μια ολιγαρχία στην οποία ανήκει και ο δισεκατομμυριούχος πρόεδρος της Χιλής από τις 11 Μαρτίου του 2010 ως τις 11 Μαρτίου του 2014 Σεμπαστιάν Πινιέρα (Sebastián Piñera).
Ο Πινιέρα επί Πινοσέτ διετέλεσε Γενικός Διευθυντής της τράπεζας Banco de Talca μέχρι τη χρεοκοπία της το 1982, ενώ ο αδελφός του, ο Χοσέ Πινιέρα (José Piñera), διετέλεσε υπουργός Εργασίας και Κοινωνικής Ασφάλισης του φασιστικού καθεστώτος. Ο Πινιέρα με εντολή του ΔΝΤ κατάργησε τη δημόσια ασφάλιση, με μία μοναδική εξαίρεση: τις συντάξεις των στρατιωτικών και των αστυνομικών!
Συμβολικά ως πρώτη μέρα εφαρμογής του μέτρου αυτού επιλέχθηκε η 1η Μαΐου για «να μη γιορτάζεται η Πρωτομαγιά ως ημέρα ταξικής πάλης, αλλά ως ημέρα ελεύθερης επιλογής συστήματος σύνταξης», όπως δήλωσε ο Χοσέ Πινιέρα.
Σήμερα ο Χοσέ Πινιέρα είναι ο πλέον διακεκριμένος Senior Fellow στο νεοφιλελεύθερο think tank Cato Institute, που εδρεύει στην Ουάσιγκτον.
[…]Το 2010 ο δείκτης Gini, που περιγράφει πόσο αποκλίνει μια οικονομία από την εισοδηματική ισότητα, με μεταβλητή που ξεκινά από το 0, που είναι η απόλυτη ισότητα, και φτάνει μέχρι το 1, που είναι η απόλυτη ανισότητα, κατέταξε τη Χιλή στην 116η θέση στις 123 χώρες με τις μεγαλύτερες ανισότητες στον κόσμο με δείκτη 0,501.
Αλλά δόξα τω Θεώ. Η Χιλή δεν έγινε Κούβα».
