Το Σαββατοκύριακο πραγματοποιείται η πολυαναμενόμενη Κεντρική Επιτροπή του ΣΥΡΙΖΑ. Είτε οι τόνοι ανέβουν, ύστερα από τη διαφοροποίηση 53 στελεχών της πλειοψηφίας, είτε όχι, το σίγουρο είναι ότι ο ΣΥΡΙΖΑ έχει περάσει σε μια νέα φάση. Καθώς δεν είναι δυνατό να φτάσει στην εξουσία με τη μορφή και τον μηχανισμό του κόμματος του 4%, ούτε είναι όμως εφικτό ο όποιος μετασχηματισμός του να συντελεστεί «εν μια νυκτί», διανύει μια μεταβατική φάση με ενδεχομένως δύσκολους κι επώδυνους σταθμούς. Σιγά σιγά μετατρέπεται σε μια «αρένα» ιδεολογικοπολιτικής διαπάλης η οποία προφανώς συνδέεται και με τη νομή της εξουσίας στο εσωτερικό του.
Με την εσωκομματική μειοψηφία των κομουνιστογενών και των τροτσκιστών (Αριστερή Πλατφόρμα) περίπου σε θέση παρατηρητή αυτή τη φορά, η βασική «κόντρα» ξεσπά μεταξύ κομματιού του παραδοσιακού μηχανισμού του ΣΥΡΙΖΑ (κατά βάση ΚΚΕ Εσωτερικού) το οποίο δεν έχει προσχωρήσει στα «νέα ήθη» που έχουν διαμορφωθεί στα ηγετικά δώματα, με την ηγεσία και το περιβάλλον κομματικών κι εξωθεσμικών προσώπων γύρω από τον πρόεδρο, και με την τάση των πασοκογενών να παρεμβαίνει υπέρ του προέδρου, ζητώντας όμως κι αυτή περισσότερο ρόλο που να αντιστοιχεί στις εκλογικές της επιδόσεις (ευρωεκλογές 2014 και βουλευτικές 2012).
Ο Αλέξης Τσίπρας πάντως δεν φαίνεται να ανταποκρίνεται στις εκκλήσεις ο ΣΥΡΙΖΑ να παραμείνει ψυχή τε και σώματι ο ίδιος οργανισμός. Αντιθέτως, κινείται στην κατεύθυνση της «προσάρτησης» δυνάμεων που αποκολλούνται από το μνημονιακό μπλοκ και προσβλέπει σε συμμαχίες με θετικά διακείμενα κομμάτια από τη ΔΗΜΑΡ, το ΠΑΣΟΚ, τους Αν.ΕΛΛ και τους ανεξάρτητους βουλευτές.
Είναι ενδεικτικό ότι, στη χθεσινή Πολιτική Γραμματεία,
ekloges-o-dialogos-gia-tin- poreia-toy-syriza-sto-leftgr
- προέταξε το μείζον κατά τον ίδιο ζήτημα της περιόδου, το μπλοκάρισμα των σχεδίων για τη συγκρότηση προεδρικής πλειοψηφίας των 180 και την προετοιμασία για εθνικές εκλογές
- επικαλέστηκε την ιστορική πρόκληση της συγκυρίας, κι έστειλε το μήνυμα ότι ο ΣΥΡΙΖΑ δεν πρέπει να χάσει την ευκαιρία της εξουσίας όπως η ΕΔΑ του ‘58
- μίλησε για οργανωτική ανασυγκρότηση του κόμματος σε όλα τα επίπεδα, προαναγγέλοντας καταρχάς άνοιγμα των κομματικών οργανώσεων ώστε να δημιουργηθεί ένα πραγματικά μαζικό κόμμα αντίστοιχο της εκλογικής του δύναμης.