Just in

Όλα τα νέα
Imerodromos logo
 

«Εξ οικείων» τα βέλη στην ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ – το κείμενο των 53

Ο απολογισμός του εκλογικού αποτελέσματος στον ΣΥΡΙΖΑ δεν φαίνεται να έχει θριαμβευτικό χαρακτήρα, καθώς ένα μεγάλο κομμάτι της πλειοψηφίας του..

Ο απολογισμός του εκλογικού αποτελέσματος στον ΣΥΡΙΖΑ δεν φαίνεται να έχει θριαμβευτικό χαρακτήρα, καθώς ένα μεγάλο κομμάτι της πλειοψηφίας του κόμματος ασκεί κριτική στην ηγεσία για χειρισμούς και πρωτοβουλίες καθ’ όλη την προεκλογική περίοδο και ζητά ο ΣΥΡΙΖΑ να στραφεί στην κοινωνία, χωρίς όμως να χάσει την αριστερή φυσιογνωμία του προσαρμοζόμενος στο μέσο όρο της κοινής γνώμης.
 
Ειδική σημασία παρουσιάζει το γεγονός ότι η κριτική αυτή τη φορά προέρχεται από κομμάτι του βασικού μηχανισμού του ΣΥΡΙΖΑ, δηλαδή από στελέχη της προεδρικής τάσης της Αριστερής Ενότητας (και συγκεκριμένα από τα αριστερά αυτή της τάσης που στην εσωκομματική διάλεκτο αποκαλείται ΑρΑΡΕΝ) καθώς και στελέχη της ΑΝΑΣΑ (ΑΚΟΑ, ΡΟΖΑ, ανένταχτοι, κομμάτι τη συνιστώσας Κόκκινο).
 
Το κείμενο κριτικής υπογράφουν 53 στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ και συγκεκριμένα βουλευτές, μέλη της Πολιτικής Γραμματείας και μέλη της Κεντρικής Επιτροπής.
 
Οι 10 βουλευτές που το υπογράφουν είναι οι: Ευκλείδης Τσακαλώτος, Θεανώ Φωτίου, Θοδωρής Δρίτσας, Ηρώ Διώτη, Ειρήνη Αγαθοπούλου, Χρήστος Καραγιαννίδης, Βασιλική Κατριβάνου, Κώστας Ζαχαριάς, Χρήστος Μαντάς, Αφροδίτη Σταμπουλή.
 
Επίσης υπογράφουν τα στελέχη της ΠΓ Τάσος Κορωνάκης και Χριστόφορος Παπαδόπουλος (Αριστερή Εντότητα), Πάνος Λάμπρου και Μάνια Μπαρσέφσκι (ΑΝΑΣΑ).
 
Σε σύσκεψη της Αριστερής Ενότητας που πραγματοποιήθηκε το περασμένο Σάββατο παραβρέθηκε και ο Αλέξης Τσίπρας ο οποίος επισήμανε ότι η περίοδος που διανύουμε είναι κρίσιμη και δεν υπάρχει περιθώριο για εσωστρέφεια. Παρά ταύτα τα 53 στελέχη φαίνεται να είναι διατεθειμένα να καταθέσουν το κείμενό τους στην προσεχή Κεντρική Επιτροπή το Σαββατοκύριακο – άλλωστε όπως λένε πρόκειται για «κείμενο συμβολής» στη συζήτηση για την επόμενη μέρα του ΣΥΡΙΖΑ και όχι «αντιπαραθετικό», λέγοντας εμμέσως πλην σαφώς ότι δεν επιδιώκουν κάποιου είδους σύγκρουση με την ηγεσία.
 
Το κείμενο (παρουσιάζεται στο site της Αυγής ολόκληρο) εστιάζει στα θέματα των συμμαχιών, αλλά και της λειτουργίας εξωθεσμικών κέντρων αποφάσεων σε βάρος των κομματικών οργάνων. Αυτό το τελευταίο θεωρείται ότι έγινε ιδιαίτερα εμφανές στην προεκλογική καμπάνια και προετοιμασία του κόμματος με τους 53 να φωτογραφίζουν ααπό το γραφείο του προέδρου έως συμβούλους του προέδρου και τον επικοινωνιολόγο στον οποίο έγινε η ανάθεση της προεκλογικής καμπάνιας.
 
Ανοίγματα χωρίς αλλοίωση της φυσιογνωμίας
 
Όσον αφορά τις συμμαχίες το κείμενο επισημαίνει την ανάγκη ο ΣΥΡΙΖΑ να «τραβήξει» την κοινωνία και το πολιτικό σκηνικό πιο αριστερά:
 
«Το πραγματικό ζήτημα των συμμαχιών δεν λύνεται ούτε με μπακαλίστικες λογικές τεχνητών συγκολλήσεων ούτε με παραπομπή στις κοινωνικές αντιστάσεις. Αντίθετα, η μεγάλη απήχησή μας στους ανέργους, τους νέους και τους μισθωτούς, δεν έχει φτάσει στο μέγιστο δυνατό. (…) Μπορούμε να προσεταιριστούμε ακόμα μεγαλύτερα τμήματα της μισθωτής εργασίας, ακόμα περισσότερα λαϊκά στρώματα που πλήττονται. Οφείλουμε να δουλέψουμε εντατικά με τους εργαζόμενους στον ιδιωτικό τομέα, στα λαϊκά προάστια, στη Δυτική Αθήνα, για παράδειγμα, στη μειονότητα της Θράκης, στη Νεολαία. (…)
 
Χρειαζόμαστε μια συνεπή πολιτική πολιτικών συμμαχιών που από τη μια μεριά θα υπηρετεί την αναγκαία διεύρυνση της επιρροής μας και από την άλλη, δεν θα θίγει τις αξίες και τις ευαισθησίες του κόσμου της Αριστεράς, δίνοντας την εντύπωση της αφομοίωσης από το σύστημα. Πρέπει ο ΣΥΡΙΖΑ να συνεχίσει τη μέχρι τώρα πορεία του, να είναι δηλαδή το κόμμα-μαγνήτης που πολιτευόμενο με ανοιχτό πολιτικά αλλά ιδεολογικά συνεπή τρόπο, έλκει προς τα αριστερά την πολιτική ζωή της χώρας. Ο ΣΥΡΙΖΑ έχει τη δύναμη να επιβάλει τους όρους του στη διαμόρφωση του νέου πολιτικού σκηνικού. Δεν υπάρχει κανένας λόγος να «αναστήσουμε» τις δυνάμεις της μνημονιακής νεοφιλελεύθερης κεντροαριστεράς, που βαρύνονται με την καταστροφή της κοινωνίας και την οικοδόμηση του διεφθαρμένου πελατειακού κράτους».
 
Τα απενεργοποιημένα όργανα και οι «εξωθεσμικοί»
 
Αναφορικά με τη λειτουργία του κόμματος διαπιστώνεται «η αδρανοποίηση των εκλεγμένων οργάνων κι η ενίσχυση εξωθεσμικών κέντρων αποφάσεων, όσο και η αποχαλίνωση του παραγοντισμού και της διγλωσσίας» που σύμφωνα με την κριτική που ασκεί το κείμενο, «έπληξαν τη δημοκρατία κι έφθειραν την αποτελεσματικότητα». «Για μας» σημειώνεται «η δημοκρατία δεν είναι μόνο ο πιο δίκαιος τρόπος λήψης αποφάσεων, αλλά και ο πιο αποτελεσματικός τρόπος οργάνωσης της συλλογικής διάνοιας. Το ‘’μαζί’’ δεν το θέλουμε μόνο για να μην καπελωνόμαστε, αλλά και γιατί ‘’μαζί’’ κάνουμε τις βέλτιστες επιλογές». Μιλώντας για τα «εξωθεσμικά κέντρα αποφάσεων» γίνεται λόγος για «τους ‘’τεχνικούς’’ της εξουσίας, είτε στην εκδοχή τοπικών παραγόντων είτε σε εκείνη των ανώτερων διαμεσολαβητών ισχύος, από την αποκοπή του γραφείου του προέδρου  ως τους απίθανους συμβούλους και την εκ μέρους τους ωμή περιφρόνηση των αξιών της Αριστεράς, όπως καταγράφηκε στις περιπτώσεις Καρυπίδη και Σαμπιχά».
 
 
«Όχι» στους «μάγους» της επικοινωνίας
 
Στόχος γίνεται η προεκλογική καμπάνια του κόμματος  από τον δημόσιο λόγο του προέδρου και το σύνθημα της ΝΔ «Νέα Ελλάδα το οποίο μετατράπηκε και σε ενημερωτική ιστοσελίδα του ΣΥΡΙΖΑ ως τους επικοινωνιολόγους που τη διαμόρφωσαν οι οποίοι αποκαλούνται ειρωνικά «μάγοι» της επικοινωνίας:
 
«Δεν είμαστε ενθουσιασμένοι, για παράδειγμα, με το δημόσιο λόγο του κόμματος, ιδίως κατά τη διάρκεια της προεκλογικής περιόδου, γιατί πολλές φορές δανειστήκαμε το λόγο του αντιπάλου (ενίοτε και τα συνθήματα, όπως με το neallada.gr), θεωρώντας εσφαλμένα ότι έτσι γινόμαστε πιο λαϊκοί, πιο διεισδυτικοί και πιο ασφαλείς έναντι της δεξιάς και ακροδεξιάς δημαγωγίας. Στην πραγματικότητα, με έναν τέτοιο λόγο πετυχαίνουμε ακριβώς το αντίθετο: να αφήνουμε τον κόσμο μας ιδεολογικά και πολιτικά απροετοίμαστο μπροστά στον κυρίαρχο λόγο και να φαινόμαστε ως καρικατούρα του ΠΑΣΟΚ της λαϊκομετωπικής περιόδου.
 
Οι εκλογές λοιπόν δεν κερδίζονται κατά κύριο λόγο την προεκλογική περίοδο (όση σημασία και αν έχει μια πετυχημένη καμπάνια), αλλά την προηγούμενη. Γι’ αυτό και το αποτέλεσμα δεν είναι υπόθεση των (τελικά, όχι και τόσο) «μάγων» της πολιτικής επικοινωνίας πολύ δε περισσότερο όταν τα «μαγικά» τους εδραιώνουν την πεποίθηση ότι όλοι είναι ίδιοι (αφού όλοι χρησιμοποιούν φτηνά επικοινωνιακά κόλπα για να υφαρπάξουν ψήφους) ή όταν οι ίδιοι εστιάζουν στη συντελεσμένη καταστροφή, υποβαθμίζοντας την προγραμματική μας πρόταση».

Απόψεις