Λόγω οικονομικών συγκυριών το 2013 θεσπίστηκε για τις εργαστηριακές εξετάσεις (μικροβιολογικές, Αιματολογικές, αξονικές, μαγνητικές κλπ) το μέτρο του Claw back. Ουσιαστικά πρόκειται για επιστροφή χρημάτων από τους γιατρούς στο κράτος λόγω υπέρβασης της δαπάνης που ορίζει ο κρατικός προϋπολογισμός ο οποίος είναι κλειστός. Παράλληλα υπάρχει και το Rebate. Με τον όρο ονομάζεται η (υποχρεωτική) έκπτωση που παρέχουν οι ιδιώτες πάροχοι στον ΕΟΠΥΥ, όταν μια δαπάνη που αιτούνται να πληρωθούν υπερβαίνει κάποιο προσυμφωνημένο όριο.
Το 2014 επί υπουργίας Μ. Βορίδη για να μπει περιορισμός στις δαπάνες θεσμοθετήθηκαν διαγνωστικά πρωτόκολλα τα οποία μέχρι και σήμερα δεν έχουν εφαρμοστεί.
Το 2016 γίνεται μια προσπάθεια αναχαίτισης του προβλήματος χωρίς καμιά επιτυχία. Μέχρι τότε η τιμή αποζημίωσης κάθε εξέτασης οριζόταν από ΦΕΚ του 1991(!!!) και σε αυτό προστέθηκε μείωση της αποζημίωσης στις πιο συχνές εξετάσεις της τάξεως του 40%. Παράλληλα δε, προστέθηκαν σωρεία εξετάσεων που μέχρι τότε ήταν εκτός του συστήματος της ηλεκτρονικής συνταγογράφησης. Το αποτέλεσμα ήταν όχι μείωση, αλλά εκτόξευση του claw back.
Μέχρι και σήμερα δεν έχει γίνει απολύτως καμία βελτίωση. Τουναντίον. Μόνο ατέρμονες συζητήσεις που έφεραν τους γιατρούς πρόσφατα, να αντιμετωπίζουν το δυσθεώρητο ποσοστό μέχρι και το 47%. Αν προστεθούν το μέτρο του rebate και την προείσπραξη της εφορίας γίνεται εύκολα αντιληπτό ότι: ο εργαστηριακός γιατρός που υποχρεούται να εκτελέσει το παραπεμπτικό που εκδίδει ο ΕΟΠΥΥ υποχρεούται να επιστρέψει το 70% των εσόδων του. Κατάσταση μη βιώσιμη. Παράλληλα έχουμε “φορτωθεί¨ στις πλάτες μας τα claw back των ετών 2013-2019 που είναι της τάξεως αρκετών ΔΕΚΑΔΩΝ χιλιάδων ευρώ ανά εργαστήριο/ακτινολογικό ιατρείο.
Λύσεις υπάρχουν αλλά δεν εφαρμόζονται. Δεν υπάρχει κανένας απολύτως έλεγχος στην ηλεκτρονική συνταγογράφηση. Υπάρχουν αμέτρητα παραπεμπτικά που το αποδεικνύουν. Και εμφανίζονται παραπεμπτικά που ζητούν εξέταση ορμόνες για τον προστάτη σε γυναίκες, Διερεύνηση διαταραχών του κύκλου σε 90άχρονες, και επανάληψη πλήρους “check up” κατά το δοκούν. Αυτά είναι ένα απειροελάχιστο δείγμα έλλειψης πλήρους ελέγχου στη συνταγογράφηση.
Παράλληλα λειτουργεί έλεγχος για τους εργαστηριακούς, σε περίπτωση που έχει ξεχαστεί να μπει σφραγίδα στο φυσικό αρχείο του πιστώνεται πρόστιμο, ή αν έχει ξεχάσει την εποχή της ηλεκτρονικής συνταγογράφησης (που φαίνεται ολόκληρη η πορεία ενός παραπεμπτικού από την έκδοση έως και την εκτέλεση) να επισυνάψει το σχετικό έγγραφο και χωρίς να το ζητήσει εντός
κάποιων ημερών, του πιστώνεται πρόστιμο με συντελεστή υπολογιζόμενο στο συνολικό ποσοστό υποβολής!!!
Οι εργαστηριακοί γιατροί έχουμε τέσσερα ερωτήματα:
1) Είναι δυνατόν να τιμωρούμαστε με τεχνητό χρέος προς το κράτος επειδή εξυπηρετούμε τους ασφαλισμένους;
2) Είναι δυνατόν να χρηματοδοτούν τον ΕΟΠΥΥ αντί να γίνεται το αντίστροφο;
3) Είναι δυνατόν λόγω του τεχνητού αυτού χρέους ένας εργαστηριακός που είναι στη δύση της καριέρας του να μη μπορεί να λάβει σύνταξη, ή ακόμα χειρότερα αν πεθάνει, οι κληρονόμοι του να χρωστούν «στα καλά καθούμενα» δεκάδες χιλιάδες ευρώ προς δημόσιο;
4) Την ώρα που η χώρα έχει βγει από τα μνημόνια και παράλληλα διαπιστωμένα υπάρχει πρωτογενές πλεόνασμα για ποιό λόγο όχι μόνο υφίσταται ακόμα αυτό το κατά κοινή ομολογία άδικο , αλλά έχει πάρει παράταση μέχρι το 2025;
Ζητούμε την άμεση κατάργηση του άδικου αυτού μέτρου, την εφαρμογή των υφιστάμενων διαγνωστικών πρωτοκόλλων και τον έλεγχο σε real time της συνταγογράφησης.
ΧΡΕΟΚΟΠΟΥΜΕ ΚΑΙ ΤΟ ΚΡΑΤΟΣ ΣΦΥΡΙΖΕΙ ΑΔΙΑΦΟΡΑ
