Σήμερα, 29 Νοέμβρη, συμπληρώνονται 75 χρόνια από την ημέρα που η Γενική Συνέλευση των Ηνωμένων Εθνών ενέκρινε το ψηφίσματος 181 που διαιρεί την Παλαιστίνη, η οποία βρισκόταν υπό βρετανική εντολή, σε δύο ξεχωριστά κράτη, το ένα αραβικό και το άλλο Εβραϊκό, με την Ιερουσαλήμ να παραμένει υπό διεθνή κυριαρχία.
Το 1936 – 1939 η αποικιακή πολιτική των Βρετανών που βασιζόταν στη συνεργασία με τον σιωνισμό, προκάλεσε ένοπλες εξεγέρσεις των Παλαιστίνιων κατά του σιωνιστικού αποικισμού. Οι Αγγλοι στην προσπάθειά τους να αποδυναμώσουν τον εθνικοαπελευθερωτικό αγώνα των Παλαιστίνιων ανακοινώνουν ότι θα περιορίσουν και στη συνέχεια θα σταματήσουν τη μετανάστευση Εβραίων και την αγορά γης από τις σιωνιστικές οργανώσεις.
Μετά το τέλος του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου δυναμώνει ο αγώνας των λαών για την κατάργηση της Βρετανικής Εντολής. Η Αγγλική κυβέρνηση διαβιβάζει το ζήτημα της Παλαιστίνης στον ΟΗΕ. Στις 29 Νοέμβρη 1947 η Γενική Συνέλευση του ΟΗΕ ψήφισε απόφαση που περιλαμβάνει την κατάργηση της Βρετανικής Εντολής, την αποχώρηση των αγγλικών στρατευμάτων από την Παλαιστίνη και τη δημιουργία δυο ανεξάρτητων κρατών στο έδαφός της, ενός Αραβικού και ενός Εβραϊκού, οικονομικά δεμένων μεταξύ τους. Η Ιερουσαλήμ θα γινόταν ανεξάρτητη διοικητική μονάδα με ειδική διεθνή κυβέρνηση υπό την καθοδήγηση του ΟΗΕ.
Τα δημογραφικά στοιχεία της Παλαιστίνης από τον 1ο αιώνα έως την κατάργηση της Βρετανικής Εντολής στις 29 Νοέμβρη 1947, ήταν τα εξής:
Στις 14 Μάη 1948 ανακηρύχτηκε, χωρίς την παράλληλη ανακήρυξη παλαιστινιακού κράτους όπως προβλεπόταν, το κράτος του Ισραήλ. Από τις 15 Μάη 1948, μέχρι την Άνοιξη του 1949, η στάση του Ισραήλ οδηγεί στον αραβοϊσραηλινό πόλεμο. Η μεγάλη και διαρκής καταστροφή της Παλαιστίνης, η Παλαιστινιακή Νάκμπα, έχει ξεκινήσει.
Από τότε, το Ισραήλ έχει καταλάβει ολόκληρη την Παλαιστίνη και συνεχίζει να επιβάλλει στρατιωτική κυριαρχία στον παλαιστινιακό πληθυσμό στα εδάφη που κατέλαβε τον Ιούνιο του 1967. Το αραβικό κράτος που συμφωνήθηκε στο ψήφισμα 181 δεν δημιουργήθηκε ποτέ.
Την Άνοιξη του 1949 υπογράφηκαν συμφωνίες ανακωχής ανάμεσα στο Ισραήλ και τις γειτονικές αραβικές χώρες. Ενθαρρυμένο από το αποτέλεσμα του πολέμου και στηριγμένο στην ανοχή των αγγλοαμερικάνων το Ισραήλ αρνήθηκε να επιστρέψει στα από τον ΟΗΕ προβλεπόμενα εδάφη του, δεν εφάρμοσε την απόφαση της Γ.Σ. του ΟΗΕ της 11ης του Δεκέμβρη 1948 για τον επαναπατρισμό των Παλαιστίνιων προσφύγων και την καταβολή από μέρους του Ισραήλ αποζημίωσης για τις εγκαταλειμμένες περιουσίες σε όσους δεν επιθυμούσαν να επιστρέψουν.
Στη διάρκεια αυτού του πολέμου, που διακόπτονταν από βραχυχρόνιες εκεχειρίες, το Ισραήλ κατέλαβε τμήμα εδάφους της Παλαιστίνης (6.700 τετρ. χλμ.) που προορίζονταν, με βάση την απόφαση της Γ.Σ. του ΟΗΕ, για τη δημιουργία αραβικού κράτους και τμήμα της Ιερουσαλήμ.
Από τα κατακτημένα από το Ισραήλ εδάφη εκδιώχθηκαν πάνω από 800.000 Αραβες, σε σύνολο 1,4 εκατομμυρίων Παλαιστινίων που ζούσαν στην ιστορική Παλαιστίνη το 1948 σε 1.300 χωριά και πόλεις. Περισσότερα από 418 παλαιστινιακά χωριά ισοπεδώθηκαν από τους Εβραίους μετανάστες και τις σιωνιστικές πολιτοφυλακές.
Η πλειοψηφία των εκτοπισθέντων Παλαιστινίων κατέληξαν σε γειτονικές χώρες, στη Δυτική Όχθη και στη Λωρίδα της Γάζας. Ο αριθμός των Παλαιστίνιων και Αράβων νεκρών από τη Nakba το 1948 μέχρι σήμερα (εντός και εκτός Παλαιστίνης) έφτασε περίπου τις 100.000.
Το 1977, η Γενική Συνέλευση των Ηνωμένων Εθνών ενέκρινε το ψήφισμα 32/40 Β, το οποίο καλούσε τον ετήσιο εορτασμό της 29ης Νοέμβρη ως Διεθνούς Ημέρας Αλληλεγγύης με τον Παλαιστινιακό Λαό.
Στο επόμενο ψήφισμα 60/37 της 1ης Δεκέμβρη 2005, η Γενική Συνέλευση ζήτησε από την Επιτροπή για την Άσκηση των Αναπαλλοτρίωτων Δικαιωμάτων του Παλαιστινιακού Λαού και το Τμήμα για τα Παλαιστινιακά Δικαιώματα, στο πλαίσιο του εορτασμού της Διεθνούς Ημέρας Αλληλεγγύης με τους Παλαιστινιακός Λαός στις 29 Νοέμβρη, να συνεχίσει να διοργανώνει ετήσια έκθεση για τα δικαιώματα των Παλαιστινίων ή πολιτιστική εκδήλωση σε συνεργασία με την Αποστολή Μόνιμων Παρατηρητών της Παλαιστίνης στον ΟΗΕ.
Το ψήφισμα σχετικά με τον εορτασμό της Διεθνούς Ημέρας Αλληλεγγύης προς τον Παλαιστινιακό Λαό ενθαρρύνει επίσης τα κράτη μέλη του ΟΗΕ να συνεχίσουν να παρέχουν την ευρύτερη υποστήριξη και δημοσιότητα στον εορτασμό της Ημέρας Αλληλεγγύης.
Σήμερα καθίσταται πιο αναγκαία η ακόμη πιο αποφασιστική έκφραση της αλληλεγγύης των λαών του κόσμου και δράσης καταδίκης των καθημερινών εγκλημάτων της ισραηλινής κατοχής σε βάρος των Πλαιστινίων, με στόχους και απαίτηση:
- Τον τερματισμό της ισραηλινής κατοχής και των συνεπειών της.
- Τη δημιουργία ενιαίου ανεξάρτητου παλαιστινιακού κράτους, με πρωτεύουσα την Ανατολική Ιερουσαλήμ, στα σύνορα του 1967.
- Το δικαίωμα επιστροφής όλων των Παλαιστίνιων προσφύγων στις εστίες τους, με βάση τις σχετικές αποφάσεις του ΟΗΕ.
- Την άμεση απελευθέρωση όλων των Παλαιστίνιων και άλλων πολιτικών κρατουμένων που κρατούνται στις ισραηλινές φυλακές.
