Σε ανακοίνωσή του για τον θάνατο της συντρόφισσας μας Σοφίας Αδαμίδου, ο Σύνδεσμος Φυλακισθέντων – Εξορισθέντων Αντιστασιακών της περιόδου 1967-1974 αναφέρει:
«Ήταν Ιούνης του 2008, όταν για το καλλιτεχνικό πρόγραμμα της εκδήλωσης του Συνδέσμου για την 34η επέτειο της κατάρρευσης της στρατιωτικής δικτατορίας, ο Στέφανος Ληναίος μας συνέστησε να απευθυνθούμε σε μια εξαίρετη δημιουργό, καλλιτέχνιδα, δημοσιογράφο, στη Σοφία Αδαμίδου
Έτσι ξεκίνησε η συνεργασία μας με τη Σοφία που κράτησε 7 χρόνια. Η Σοφία ήταν αυτή που διαμόρφωνε το καλλιτεχνικό πρόγραμμα των εκδηλώσεων μας. Που έβρισκε τους καλλιτέχνες, ηθοποιούς, τραγουδιστές, μουσικούς. Που παρουσίαζε, όχι απλά ένα καλλιτεχνικό πρόγραμμα, αλλά μια κανονική παράσταση, άρτια από κάθε άποψη. Αυτή η εκτίμηση δεν ήταν μόνο δική μας, ήταν και όλων όσων παρακολούθησαν τις εκδηλώσεις εκείνες. Αλλά και σε άλλες δραστηριότητες του Συνδέσμου η Σοφία ήταν παρούσα, ως συντονίστρια σε εκδηλώσεις λόγου. Εξυπακούεται, πως η προσφορά της αυτή, όπως και η προσφορά όλων των προσκεκλημένων της, τραγουδιστών, ηθοποιών, μουσικών, ήταν πάντα αφιλοκερδής.
Την ευχαριστούμε για την ιδιαίτερη και σημαντική προσφορά της στο σύνδεσμο και θα τη θυμόμαστε, για την προσφορά της, το σεβασμό της απέναντι στους αγωνιστές, την ευγένειά της, το χαμόγελό της, την ευσυνειδησία της, την απαιτητικότητά της στο έργο που παρουσίαζε.
Να λείπεις… δεν είναι τίποτα να λείπεις.
Αν έχεις λείψει για ό,τι πρέπει,
θα ‘σαι για πάντα μέσα σ’ όλα εκείνα που γι’ αυτά έχεις λείψει,
θα ‘σαι για πάντα μέσα σ’ όλο τον κόσμο . . .
Παρ’ όλα αυτά και για όλα αυτά, αγαπημένη μας Σοφία, θα μας λείψεις!».
