Βαφτίζοντας το όργιο αστυνομικής βίας σαν «αδιαπραγμάτευτη προσήλωση στη νομιμότητα και στην προάσπιση των δημοκρατικών δικαιωμάτων των μελών της πανεπιστημιακής κοινότητας» οι πρυτανικές Αρχές του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης σε μια κατάπτυστη επιστολή επιχειρούν να δικαιολογήσουν το γεγονός ότι ζήτησαν από τον εισαγγελέα την εισβολή των ΜΑΤ στο ΑΠΘ.
Οι πρυτανικές αρχές στην επιστολή που δημοσιοποιεί το ΑΠΕ – ΜΠΕ κάνουν λόγο: «Για βάρβαρες παραβιάσεις θυρών και των εισόδων, τις βάναυσες διακοπές συνεδριάσεων συλλογικών οργάνων, τους χυδαίους προπηλακισμούς και τις ομηρίες μελών της πανεπιστημιακής κοινότητας από οργανωμένες περιθωριακές ομάδες», οι οποίες όπως ισχυρίζονται «συχνά παρεκτρέπονται σε εκδηλώσεις βίας, επιλέγοντας αντί του συντεταγμένου διαλόγου πρακτικές του όχλου» και «προβαίνουν σε αποτρόπαιες επιθέσεις και απειλές της σωματικής ακεραιότητας των εργαζομένων στην υπηρεσία φύλαξης, των ανθρώπων εκείνων που εργάστηκαν σκληρά για την εμπέδωση της ασφάλειας στην πανεπιστημιούπολη».
Και όλα τα παραπάνω όταν τη Δευτέρα ο ελληνικός λαός έγινε μάρτυρας της αστυνομικής βαρβαρότητας. Του άγριου ξυλοδαρμού και των συλλήψεων φοιτητών που προχώρησαν σε μια συμβολική κατάληψη και βρέθηκαν αντιμέτωποι με τους μπατσαλήτες του Χρυσοχοϊδη.
Η Πρυτανεία του ΑΠΘ φέρει τεράστιες ευθύνες για το όργιο της αστυνομικής τρομοκρατίας, αφού η ίδια το πρόκαλεσε ζητώντας την επέμβαση των ΜΑΤ για να χτυπήσουν τους φοιτητές που είχαν ως βασικό αίτημα το άνοιγμα των Σχολών τους!!! Η Πρυτανεία μάλιστα έφτασε στο σημείο να συκοφαντήσει τους φοιτητές και να τους χαρακτηρίσει ταραξίες και εγκληματίες. Έσπευσε να δικαιολογήσει την ακραία βία στρώνοντας το «χαλί» στους κυβερνώντες για να μετατρέψουν τα Πανεπιστήμια σε αστυνομοκρατούμενους χώρους επιχειρώντας να βάλλουν στο «γύψο» το φοιτητικό κίνημα.
Οι πρυτανικές αρχές παρότι πωλούν δημοκρατικές κορώνες αναφέροντας ότι «η απεργία είναι σεβαστή όπως και η ειρηνική διαμαρτυρία και συνάθροιση. Όλες αυτές οι εκφράσεις διαμαρτυρίας εφόσον προέρχονται από νόμιμες και συλλογικές διαδικασίες, είναι κατακτήσεις της Δημοκρατίας. Είναι σεβαστές και αδιαπραγμάτευτες εντός του Πανεπιστημίου, όπως και οπουδήποτε αλλού στη χώρα», στην συνέχεια προσθέτουν: Η βία, όμως, η απειλή χρήσης βίας, η κατάληψη του δημόσιου χώρου σε βάρος άλλων, για την προώθηση οποιονδήποτε αιτημάτων και διεκδικήσεων, δεν είναι και δε θα γίνουν ποτέ αποδεκτές. Η δέσμευσή μας είναι σταθερή. Θα εφαρμοστεί ο νόμος για την προάσπιση της δημοκρατικής λειτουργίας του Πανεπιστημίου».
Η ωμή βία όμως εκδηλώθηκε μόνο από τις δυνάμεις καταστολής εναντίον των φοιτητών. Η καταπάτηση της «δημοκρατικής λειτουργίας» εκδηλώθηκε μόνο από τους αστυνομικούς που χτυπούσαν και έσερναν φοιτητές. Η «εφαρμογή» του νόμου που επικαλούνται οι Πρυτανικές Αρχές έχει στόχο την επιβολή «σιγής νεκροταφείου» και το «ξερίζωμα» κάθε δημοκρατικού δικαιώματος μέσα στους χώρους των Πανεπιστημίων.
