Η περίπτωση της αδερφής του Bijan Hosseini, είναι άλλη μία από τις εκατοντάδες ιστορίες ρατσισμού που έρχονται καθημερινά από ανθρώπους που εγκαταλείπουν την Ουκρανία μετά τη Ρωσική εισβολή, αλλά έρχονται αντιμέτωποι με τον ντόπιο ρατσισμό και την ακροδεξιά ιδεολογική ηγεμονία που κυριαρχεί στη χώρα.
Διαβάστε την πραγματικά συγκλονιστική ανάρτηση του παραγωγού του CNN, όπως δημοσιεύθηκε στο Twitter:
Η αδερφή μου παγιδεύτηκε στην Ουκρανία και αυτή είναι μια ανάρτηση για το απίστευτο ταξίδι της, ώστε να φτάσει στην Πολωνία. Κατά τη διάρκεια της απόδρασής της, υπέστη ρατσισμό, τραυματισμούς, παγωνιά και στέρηση ύπνου.
Η ιστορία της είναι μόνο μία από τις εκατοντάδες χιλιάδες ανθρώπων που προσπαθούν να εγκαταλείψουν την Ουκρανία.
Πρώτον, η αδερφή μου είναι υιοθετημένη. Είναι από τη Σιέρα Λεόνε και η καταγωγή της έπαιξε σημαντικό ρόλο στην παράταση της αποχώρησής της.
Έμενε στο Κίεβο όταν ξέσπασε ο πόλεμος. Προσπάθησε να διαφύγει, μαζί με την παρέα της. Τα αυτοκίνητα ήταν ακινητοποιημένα από το Κίεβο προς το Λβιβ (πόλη στη δυτική Ουκρανία κοντά στα σύνορα με την Πολωνία).
Κατάφεραν να βρουν έναν οδηγό που είπε ότι μπορούσε να τους πάει στο Ντνίπρο (μια πόλη στην ανατολική Ουκρανία κοντά στα σύνορα με τη Ρωσία). Από εκεί ήλπιζαν να πάρουν λεωφορείο ή τρένο για το Λβιβ. Ο οδηγός τους χρέωσε 700 δολάρια για μια διαδρομή 7 ωρών.
Μόλις έφτασαν στο Ντνίπρο και παρατήρησαν ότι τα λεωφορεία και τα τρένα δεν λειτουργούσαν, παρακάλεσαν τον οδηγό να τους πάει στο Λβιβ. Συμφώνησε, για επιπλέον 1.500 δολάρια.
Στοιβάχτηκαν σε ένα μικρό σεντάν, 8 άτομα, μεταξύ των οποίων ένα μωρό 13 μηνών. Έτοιμοι για ένα ταξίδι 15 ωρών, πίσω δυτικά.
Αφού έφτασαν στο Λβιβ. Ο οδηγός είπε ότι θα συνεχίσει να τους πηγαίνει στα σύνορα. Αλλά μετά από 30 ώρες στο δρόμο είπε ότι έπρεπε να επιστρέψει στο Κίεβο. Η αδερφή μου και οι φίλες της έπρεπε να αφήσουν το αυτοκίνητο και να προσπαθήσουν να φτάσουν στα σύνορα με τα πόδια.
Μετά από 10 ώρες περπάτημα σε πολύ χαμηλές θερμοκρασίες, αποφάσισαν να αφήσουν πίσω τα υπάρχοντά τους για να ελαφρύνουν το φορτίο.
Όταν έφτασαν στα σύνορα δεν τους άφησαν να μπουν.
Σχηματίστηκαν δύο γραμμές. Η μία για λευκούς, η δεύτερη για όλους τους άλλους.
Μόνο Ουκρανοί αφήνονταν να περάσουν τα σύνορα. Χιλιάδες άνθρωποι αναγκάστηκαν να κοιμηθούν έξω στο κρύο.
Άρχισαν να ανάβουν φωτιές για να ζεσταθούν.
Το επόμενο πρωί η αδερφή μου λιποθύμησε. Ήταν εξαντλημένη από όλο το περπάτημα και δεν είχε πάρει κοιμηθεί ή φάει αρκετά εδώ και μέρες.
Ένα ασθενοφόρο την παρέλαβε στα σύνορα και την οδήγησε 4 μίλια πίσω ανατολικά. Της έδωσαν υγρά και τελικά ξεκουράστηκε.
Αφού άφησαν το νοσοκομείο, επέστρεψαν στο Λβιβ -με την ελπίδα να βγάλουν εισιτήριο λεωφορείου (καθώς η διέλευση με τα πόδια δεν υπήρχε ως επιλογή).
Αυτό που υποτίθεται ότι θα ήταν ένα ταξίδι 2,5 ωρών από το Λβιβ στο Przemysl της Πολωνίας, το λεωφορείο χρειάστηκε τελικά 24 ώρες για να φτάσει στα σύνορα.
Μόλις το λεωφορείο έφτασε τελικά στα σύνορα (τα ίδια σύνορα στα οποία βρισκόταν δύο μέρες πριν), κάποιος ανακοίνωσε ότι «όλοι οι μαύροι πρέπει να κατέβουν».
Η αδερφή μου και οι φίλες της, με γενναιότητα, αρνήθηκαν να κατέβουν.
Υπέστησαν την ίδια ρατσιστική μεταχείριση που έχουν αντιμετωπίσει και αναφέρει χιλιάδες άλλοι (σ.σ. χωρίς ξανθά μαλλιά και γαλάζια μάτια) στα σύνορα, τους σταθμούς λεωφορείων και τρένων σε όλη την Ουκρανία.
Αφού κάθισαν στα σύνορα για πέντε ώρες, τελικά τους άφησαν να περάσουν – τερματίζοντας ένα ταξίδι 4,5 ημερών (108 ώρες).
Η αδερφή μου είναι τυχερή. Είναι ασφαλής, σε ένα ξενοδοχείο όπου τελικά μπόρεσε να κάνει ντους και να κοιμηθεί σε ένα κρεβάτι.
Υπάρχουν όμως ακόμα χιλιάδες άνθρωποι σαν και αυτή, παγιδευμένοι στη χώρα.
Περισσότεροι από μισό εκατομμύριο πρόσφυγες έχουν εγκαταλείψει την Ουκρανία, κατά τη διάρκεια της ρωσικής εισβολής, σύμφωνα με τον ΟΗΕ.
Χαρακτηριστικό είναι το ρεπορτάζ του CNN που αναφέρει πως «αλλοδαποί φοιτητές που φεύγουν από την Ουκρανία καταγγέλουν ότι αντιμετωπίζουν φυλετικό διαχωρισμό, ρατσισμό στα σύνορα».
«Καθώς η ρωσική εισβολή στην Ουκρανία συνεχίζεται, ξένοι φοιτητές που προσπαθούν να φύγουν από τη χώρα καταγγέλουν ότι αντιμετωπίζουν ρατσιστική μεταχείριση από τις ουκρανικές δυνάμεις ασφαλείας και τους συνοριακούς αξιωματούχους. Μια Αφρικανή φοιτήτρια ιατρικής είπε στο CNN ότι αυτή και άλλοι αλλοδαποί διατάχθηκαν να βγουν από το λεωφορείο της δημόσιας συγκοινωνίας σε ένα σημείο ελέγχου μεταξύ των συνόρων Ουκρανίας και Πολωνίας. Τους είπαν να σταθούν στην άκρη καθώς το λεωφορείο έφευγε με μόνο Ουκρανούς υπηκόους, λέει».
Ο γενικευμένος ρατσισμός των Ουκρανών, δεν είναι βέβαια σημερινό φαινόμενο που προκληθηκε από τη ρωσική στρατιωτική εισβολή.
Εδώ και χρόνια νεοναζιστικές κυβερνήσεις και οργανώσεις έχουν καταφέρει να κυριαρχήσουν ιδεολογικά, δηλητηριάζοντας την κοινωνία.
