Just in

Όλα τα νέα
Imerodromos logo
 

Ναι, ή όχι στις χορηγίες;

Στη χώρα μας δαιμονοποιούνται πολλά, αρκετές φορές χωρίς προφανή ή σοβαρό λόγο. Ένα από αυτά είναι και οι χορηγίες ή..

Στη χώρα μας δαιμονοποιούνται πολλά, αρκετές φορές χωρίς προφανή ή σοβαρό λόγο. Ένα από αυτά είναι και οι χορηγίες ή δωρεές. Θυμόμαστε φυσικά τους «εθνικούς ευεργέτες» με την αμφιλεγόμενη δράση τους και θυμώνουμε. Θυμόμαστε όμως και τους χορηγούς στην Αρχαία Ελλάδα και καταλαβαίνουμε ότι δεν είναι όλα μαύρα.

Γενικώς, όπως και στη ζωή, έτσι και στις χορηγίες (ας ενσωματώσουμε όλες τις σχετικές λέξεις σε αυτήν) τα πράγματα δεν ήσαν, ούτε είναι, μόνο μαύρα η μόνο άσπρα.

Βέβαια είναι φυσιολογικό να υποψιαζόμαστε ότι οι χορηγίες της ΕΛΛΗΝΙΚΟΣ ΧΡΥΣΟΣ ή των ΕΛΠΕ σε κάθε είδους φορείς που δραστηριοποιούνται σε Χαλκιδική ή ευρύτερη Θεσσαλονίκη και σε Θριάσιο αντίστοιχα γίνονται γιατί θέλουν να εξαγοράσουν απόψεις ή και συνειδήσεις.

Όμως ένας χορηγός, που δεν περιμένει οποιοδήποτε αντάλλαγμα εκτός από το να αναφερθεί το όνομά του ή της οικογένειάς του ή ενίοτε δεν θέλει καν να φανερωθεί το ποιός είναι, γιατί να ενοχλεί;

Ειδικά σε θέματα παραγωγής καλλιτεχνικών έργων η ιστορία βρίθει περιπτώσεων που κάποιος εύπορος στήριξε καλλιτέχνες και δεν εννοώ αυτούς που έπαιρναν ζωγράφους στις αυλές τους για να τους φτιάχνουν τα πορτραίτα. Αν και θα μπορούσα κι εδώ να βάλω μία παρένθεση προς μελλοντική συζήτηση, για το αν η τεχνη και ο πολιτισμός μας έχασαν από αυτό ή κέρδισαν.

Σε εποχές σαν τη σημερινή, όπου οι μνημονιακές πολιτικές των αντιδραστικών κυβερνήσεων των τελευταίων ετών δεν αφήνουν πολλά περιθώρια να ελπίζουμε σε κρατική ή περιφερειακή ή δημοτική χρηματοδότηση κοινωφελών έργων και ιδιαίτερα έργων που σχετίζονται με τον πολιτισμό και τις τέχνες, θα έπρεπε να απορρίπτουμε ασυζητητί τις χορηγίες;

Κατά τη γνώμη μου, καθόλου. Αλλά να μπορούμε να διακρίνουμε την πραγματικότητα. Αν η χορηγία κρύβει ανταλλάγματα (που συνήθως κρύβονται πίσω από το εύηχο «εταιρική κοινωνική ευθύνη») τότε να πάει και να μην έρθει. Για παράδειγμα τα ΕΛΠΕ προχώρησαν σε «Δωρεά πετρελαίου θέρμανσης (προπληρωμένες κάρτες ΕΚΟ αξίας 500€) σε 380 ανέργους, μόνιμους κατοίκους των όμορων με τις εγκαταστάσεις μας δήμων» δημοσιεύοντας στον τοπικό τύπο όλα τα ονόματα των κατοίκων που πήραν καύσιμα. Αυτό είναι ντροπή για τον χορηγό και αυτούς που χειροκροτούν τέτοιες χορηγίες εκμεταλλευόμενοι τα χρειώδη μεγάλου μέρους του πληθυσμού.

Υπάρχουν όμως και χορηγοί που θέλουν με ανιδιοτέλεια να κάνουν κάτι. Ας μην τους βάζουμε όλους στο ίδιο τσουβάλι. Και στο φινάλε, αντί να πάνε σε χαζομάρες, ας πάνε για καλό σκοπό, αν δεν ξεπουλάμε τις συνειδήσεις μας.

Και μη μου περί κανείς ότι έτσι αδυνατίζουμε το μέτωπο της διεκδίκησης από την κρατική ή αυτοδιοικητική εξουσία γιατί θα είναι εκτός τόπου και χρόνου.

Θα να πάω το θέμα στα άκρα για να γίνω κατανοητός: τι ήταν καλύτερα την περίοδο της δικτατορίας για το Θέατρο Τέχνης, να παίρνει χορηγία από το Ίδρυμα Φορντ ή να παρακαλά για χρήματα τον συνταγματάρχη Λαδά;

Θα τα ξαναπούμε όμως για ένα παραπλήσιο θέμα που βάζει δίλημμα: φιλανθρωπία ή αλληλεγγύη.

ένας πρώην απασχολήσιμος στον ιδιωτικό τομέα

και νυν αυτοαπασχολούμενος και ψιλοεργοδότης

Απόψεις