Σε κοινοποίηση δελτίου τύπου προχώρησε το Επιμελητήριο Εικαστικών Τεχνών Ελλάδος (ΕΕΤΕ), αναφερόμενο στο ζήτημα της ανάθεσης τοιχογράφησης δημόσιων χώρων στο Δήμο Αργυρούπολης-Ελληνικού στον γκραφιτά Εύρυτο. Καταγγέλλουν τη μη νομότυπη απόφαση του δημάρχου για ανάθεση, ενώ επισημαίνουν και την αντίφαση του γεγονότος με την παρούσα συγκυρία, όπου οι καλλιτέχνες διαδηλώνουν κατά του νομοσχεδίου-τρομονόμου Λιβάνιου.
Ακολουθεί το δελτίο τύπου:
ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ
ΓΙΑ ΤΗΝ ΤΟΙΧΟΓΡΑΦΙΑ ΣΤΟ ΔΗΜΟ ΑΡΓΥΡΟΥΠΟΛΗΣ-ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ
Τις τελευταίες ημέρες προβλήθηκε από τα κανάλια, τα ηλεκτρονικά μέσα, τα έντυπα το «έργο και η προσωπικότητα του τοιχογράφου», σαν σπουδαία δράση μέσα στα πλαίσια του εορτασμού των 200 χρόνων από το 1821. Φυσικά αυτό έγινε χωρίς να προβληθεί παράλληλα πως ο «καλλιτεχνικός» εκπρόσωπος, επιλεγμένος από τους σχετικούς θεσμούς, είναι αποδεδειγμένα οπαδός της ακροδεξιάς ιδεολογίας, φασιστικών και ναζιστικών συμβόλων. Στα έργα -υπογεγραμμένα από τον ίδιο- υπάρχουν θεματικές που αποδεικνύουν ακριβώς αυτή την σύνδεση, όπως χυδαία τοιχογραφία του Βελουχιώτη, κέλτικοι σταυροί-νυν χρυσαυγίτικοι, τοιχογραφία για τα Ίμια, κ.α.
Ως απάντηση σε αυτές τις αντιδράσεις βγήκε στις 1 Μαρτίου μία ανακοίνωση από το Δήμο στη σελίδα του στο facebook Ενωμένη Πόλη, κατηγορώντας ως ακραία αναρχικά στοιχεία, τρομοκράτες και Εθνομηδενιστές τους πολίτες που άσκησαν κριτική. Στο υστερόγραφο δε της ανάρτησης προανήγγειλε το μουντζούρωμα της εν λόγω τοιχογραφίας γράφοντας επί λέξη: «Θεωρούμε θέμα χρόνου τον βανδαλισμό του έργου, το οποίο θα είναι αποτέλεσμα της ρητορικής μίσους που καλλιεργείτε».
Το ίδιο βράδυ οι «γνωστοί άγνωστοι» μουτζούρωσαν την τοιχογραφία.
Καλούμαστε σαν ΕΕΤΕ – συλλογικός φορέας των Εικαστικών Καλλιτεχνών Ελλάδας – να καταγγείλουμε την χωρίς έγκριση του δημοτικού συμβουλίου, αυθαίρετη απόφαση της διοίκησης του Δήμου Ελληνικού-Αργυρούπολης και του δημάρχου Γιάννη Κωνσταντάτου, να αναθέσει την «φιλοτέχνηση» του κολυμβητηρίου της πόλης στον συγκεκριμένο «τοιχογράφο».
Πρόκειται για μια τοιχογραφία σε δημόσιο χώρο. Τα έργα στο δημόσιο χώρο, που γίνονται με τις ευλογίες της δημοτικής αρχής ή γενικότερα με την έγκριση των αρχών (δήμων, περιφερειών, κράτους) πολύ δε περισσότερο με την προτροπή τους, όπως στη συγκεκριμένη περίπτωση, υπόκεινται σε κανόνες: Μόνο μέλη του ΕΕΤΕ μπορούν να αναλαμβάνουν εικαστικά έργα στο δημόσιο χώρο (άρθρο 9 του ν. 1218/81). Και φυσικά η διαδικασία ανάθεσης προβλέπεται από το νόμο, κάτι που στη συγκεκριμένη περίπτωση δεν ίσχυσε και ο Δήμαρχος αντιμετώπισε τον δημόσιο χώρο σαν να είναι δική του προσωπική ιδιοκτησία.
Τέλος δεν μπορούμε παρά να σταθούμε την συγκυρία: Την ίδια ώρα που δημόσιοι λειτουργοί στηρίζουν την αναπαράσταση της ιστορίας του 1821 με εθνικιστικούς και φασιστικούς συμβολισμούς, οι καλλιτέχνες της χώρας διαδηλώνουν, για το νομοσχέδιο Λιβάνιου-τρομονόμο που ψήφισαν οι ίδιοι θεσμοί και που μιλάει για απαγόρευση υποκίνησης σε βία ή μίσος, για αποκλεισμό περιεχομένου που αφορά σε μη αποδεκτές για μία δημοκρατική κοινωνία συμπεριφορές όπως ο ρατσισμός, η μισαλλοδοξία, ο βίαιος λόγος, κλπ.
Πηγή: info-war.gr
