Ο Τζήμερος βγήκε βόλτα στο… “Λειβάδι” του Γκέμπελς

Μέχρι σήμερα αυτές τις “δουλίτσες” τις έκαναν τα ναζιστόμουτρα της Χρυσής Αυγής. Τώρα, ελλείψει χρυσαυγιτών,  τις έχει αναλάβει το ακροδεξιό πολιτικό απολειφάδι ονόματι Τζήμερος. Το εν λόγω πολιτικό σκουπίδι, προχώρησε σε ανάρτηση στο φέισμπουκ για να παρουσιάσει – ογδόντα χρόνια μετά την γκεμπελική κατασκευή του – το πλαστό “Σύμφωνο του Λειβαδίου”, που υπεγράφη δήθεν μεταξύ ΕΛΑΣ και Γερμανών και να… τεκμηριώσει… “περίτρανα την απροκάλυπτη συνεργασία του ΕΑΜ – ΕΛΑΣ με τους Γερμανούς!”… Πηγη του Τζήμερου η εμφυλιοπολεμική έκδοση του Υφυπουργείου Τύπου και Πληροφοριών του… 1947. Μάλιστα μέσα στην αντικομμουνιστική του απόγνωση, ο Τζήμερος παρουσιάζει πασίγνωστες και χιλιοδημοσιευμένες φωτογραφίες, όχι από το Λειβάδι Χαλκιδικής, αλλά από την… Αθήνα και την Καισαριανή (!), με μαχητές του ΕΛΑΣ να παρελαύνουν με στρατιωτικό υλικό – λάφυρα που έχουν αποσπάσει από τις μάχες με τους Γερμανούς ναζί (όπως για παράδειγμα η φωτογραφία στην Καισαριανή, 27 Σεπτεμβρίου 1944, με την Παρέλαση του ΕΛΑΣ στην (ήδη απελευθερωμένη) συνοικία | ΓΑΚ-ΑΡΧΕΙΟ ΤΣΑΚΙΡΑΚΗ) για να ισχυριστεί… ότι το υλικό αυτό είχε… παραχωρηθεί στον ΕΛΑΣ από τους Γερμανούς και… ιδού η συνεργασία!

Θυμίζω ότι ο Τζήμερος είναι ο τύπος που έστελνε επιστολή στην Μέρκελ και την εκλιπαρούσε: Αφήστε την Ελλάδα να καεί στην κόλαση – (διαβάστε εδω: Τζήμερος προς Μέρκελ: Αφήστε την Ελλάδα να καεί στην κόλαση) και είναι ο ίδιος τύπος που παραμονές των εκλογών του 2023 εξυμνούσε τον Κασιδιάρη για την “γνήσια αγωνία (του ναζί) για την χώρα” – δείτε εδω: “Ο Τζήμερος εξυμνεί τον Κασιδιάρη για την “γνήσια αγωνία (του ναζί) για την χώρα”

Για τέτοια ξετσιπωσιά μιλάμε.      

Πάμε τώρα στην αλήθεια (αναλυτική απάντηση σε όλη αυτή την εθνικόφρονα προπαγάνδα με τα κουρελόχαρτα που εμφανίζουν κατά καιρούς οι απόγονοι τω ταγμάτων ασφαλείας σαν… “Ιστορία” μπορείτε να διαβάσετε εδω: Τιμητές» της Ιστορίας του ΚΚΕ οι απόγονοι των Ταγμάτων Ασφαλείας, Ριζοσπάστης 6/6/2013): 

Ετσι, παραθέτουν αποσπάσματα από τα «μνημεία ιστορικής έρευνας» «Βίβλος Εθνοπροδοσίας» του «καθόλα αμερόληπτου» Συλλόγου Επαναπατρισθέντων εκ του «παραπετάσματος» και «Η εναντίον της Ελλάδος επιβουλή» του επίσης «αμερόληπτου» υφυπουργείου Τύπου (βλέπετε είναι και ενάντια στο σύστημα οι άνθρωποι!). Μόνο που τα «αδιάσειστα στοιχεία» και οι «συμφωνίες» δεν είναι τίποτα άλλο από πλαστά κουρελόχαρτα που δε γίνονται αποδεκτά από κανέναν ιστορικό, όχι μόνο τους κομμουνιστές.

Και πιο συγκεκριμένα:

Το «Σύμφωνο » ανάμεσα στους Γερμανούς και τον ΕΛΑΣ («ανακαλύφθηκε» από την εθνικιστική ΠΑΟ) φέρεται να «συνάφθηκε» την 1 Σεπτέμβρη 1944 στο Λειβάδι Χαλκιδικής μεταξύ του Καπετάν Κίτσου (συνταγματάρχης του ΕΛΑΣ) και του Εριχ Φένσκε (ταγματάρχης, διοικητής της μονάδας 31756 και εκπρόσωπο των ενόπλων γερμανικών δυνάμεων της στρατιάς Αιγαίου).

«Προέβλεπε» την ανενόχλητη υποχώρηση του Γερμανικού Στρατού από τη Μακεδονία, με αντάλλαγμα την παραχώρηση στο ΕΑΜ – ΕΛΑΣ της Θεσσαλονίκης, καθώς και βαρέος οπλισμού, πολεμικού υλικού κ.λπ. Η «συμφωνία » περί «μη επιθέσεως μεταξύ του ΕΛΑΣ και των γερμανικών στρατευμάτων» καταδείκνυε, κατά τον Χ. Νάλτσα (γνωστό αντικομμουνιστή πλαστογράφο), το «γεγονός» ότι ο ΕΛΑΣ δεν «διεξήγε αγώνα κατά του κατακτητού». Επετεύχθη δε -σύμφωνα πάντα με τον ίδιο- έπειτα από «μυστικήν επικοινωνίαν» των Σοβιετικών και του ΕΑΜ Θεσσαλονίκης με το 2ο Γραφείο του Γενικού Στρατηγείου του Γερμανικού Στρατού στην πόλη¹.

Ελα, όμως, που «όπως εξάγεται από τους γερμανικούς καταλόγους των αξιωματικών», μας πληροφορεί ο H. Richter, «δεν υπήρχε στη Βέρμαχτ κανένας ταγματάρχης μ’ αυτό το όνομα (σ.σ. Εριχ Φένσκε)», ενώ ακόμα και «η μονάδα με τον αριθμό 31756 είναι ανύπαρκτη και γέννημα φαντασίας (…) Τι προπαγανδιστική αξία έχει ακόμα και σήμερα (σ.σ. το 1975) αυτό το έγγραφο φάνηκε καθαρά το Δεκέμβριο του 1968. Η Χούντα της 21.4.67 κυκλοφόρησε ένα λεύκωμα με τίτλο “Δεκέμβριος 1944 – Δεκέμβριος 1967”, στο οποίο περιλαμβάνεται και ένα “φωτοαντίγραφο” αυτού του ντοκουμέντου»².

Στην αναφορά του στρατάρχη Μαξιμίλιαν φον Βάικς στον αρχηγό του Ηγετικού Επιτελείου της Βέρμαχτ Αλφρεντ Γιοντλ (2 Σεπτέμβρη 1944) τονιζόταν μεταξύ άλλων πως «είναι ζωτικό αγγλικό συμφέρον να πάρει στα χέρια της (σ.σ. η Αγγλία) τις κατεχόμενες τώρα από τη Γερμανία θέσεις – κλειδιά της Ελλάδας, χωρίς να δημιουργηθεί χρονικό κενό που θα έδινε στις κομμουνιστικές συμμορίες τη δυνατότητα ανατροπής της υπάρχουσας τάξης πραγμάτων και της κατοχής πριν τους Αγγλους. Η αναγκαιότητα σε περίπτωση γερμανικής εκκένωσης να πάρει σταθερά στα χέρια του την Ελλάδα πριν από τους Ελληνες κομμουνιστές ή και πριν από τους Ρώσους, είναι το κίνητρο για το Συμμαχικό Στρατηγείο της Μέσης Ανατολής στο Κάιρο. Αυτό εξηγεί την αναγγελθείσα προσφορά του συνταγματάρχη “Τομ” στον Ζέρβα και τις βολιδοσκοπήσεις μέσω των ελληνικών καναλιών στην Αθήνα με στόχο να επιτευχθεί μαζί μας μια βραχυπρόθεσμη προθεσμία για την εκκένωση “χέρι με χέρι”»³.

Σε τηλεγράφημα του Κουρτ-Φριτς φον Γκρέβενιτς προς τον Χέρμαν Νοϊμπάχερ στις 3 Σεπτέμβρη 1944 αναφερόταν πως «η Ομάδα Στρατιών Ε, Θεσσαλονίκη, δίνει ακριβώς τώρα οδηγίες στον Τύπο ότι πρέπει να σταματήσει κάθε δημοσιογραφική πολεμική κατά του Ζέρβα. Πρωταρχικός στόχος είναι (σ.σ. κατά την άποψη της Ομάδας Ε) η σύμπραξη όλων των εθνικών δυνάμεων κατά του κομμουνισμού». Ο ίδιος στις 10 Σεπτέμβρη ενημέρωνε σχετικά με την αποχώρηση του γερμανικού στρατού από την Κρήτη: «Οι Αγγλοι αφήνουν συνειδητά άθικτους τους ανθρώπους μας, παίρνοντας υπόψη μια επερχόμενη, που είναι και προς το αγγλικό συμφέρον, χρησιμοποίηση κατά των μπολσεβίκων».⁴

Μάλιστα, στα Απομνημονεύματά του ο υπουργός Εξοπλισμών και στενός συνεργάτης του Χίτλερ, Αλμπερτ Σπέερ, μιλά ανοικτά για συμφωνία μεταξύ των Γερμανών και των Βρετανών: «Παρά τον απόλυτο έλεγχο των Βρετανών στη θάλασσα, επετράπη στις γερμανικές μονάδες να επιβιβαστούν και να ταξιδέψουν ανενόχλητες προς την ενδοχώρα (…) Σε αντάλλαγμα η Γερμανική πλευρά συμφώνησε να χρησιμοποιήσει αυτά τα στρατεύματα για να κρατήσει την Θεσσαλονίκη έως ότου θα ήταν δυνατό να καταληφθεί από τις Βρετανικές δυνάμεις».⁵

Για τις ηρωικές μάχες, δε, του ΕΛΑΣ για την απελευθέρωση της Θεσσαλονίκης μπορείτε να διαβάσετε

εδω: Οι σκληρές μάχες του ΕΛΑΣ εναντίον των Γερμανών για την απελευθέρωση της Θεσσαλονίκης

και εδω: ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗ της ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ από τον ΕΛΑΣ, 30 Οκτώβρη 1944

Αυτής της γλίτσας, λοιπόν, βαποράκι είναι και το είδος που λέγεται Τζήμερος. Καμία έκπληξη θα μου πείτε. Σωστά. 

1. ΝΑΛΤΣΑΣ Χ. «Το Μακεδονικόν ζήτημα και η σοβιετική πολιτική» (σ. 282 και 359), εκδόσεις «Εταιρεία Μακεδονικών Σπουδών», 1954. Το «ντοκουμέντο» παρατίθεται και στο blog.

2. RICHTER H. «Δύο επαναστάσεις και αντεπαναστάσεις στην Ελλάδα» τόμ. Β΄ (σ. 179), εκδόσεις «Εξάντας», Αθήνα 1975.

3. ΚΡΑΤΙΚΟ ΑΡΧΕΙΟ ΠΟΤΣΝΤΑΜ, αρ. Φιλμ 18.655 στο ΖΕΚΕΝΤΟΡΦ Μ. «Η Ελλάδα κάτω από τον αγκυλωτό σταυρό: Ντοκουμέντα από τα Γερμανικά Αρχεία» (σ. 250-1), εκδόσεις «Σύγχρονη Εποχή», Αθήνα 1991.

4. ΠΟΛΙΤΙΚΟ ΑΡΧΕΙΟ ΥΠΟΥΡΓΕΙΟΥ ΕΞΩΤΕΡΙΚΩΝ ΤΗΣ ΒΟΝΝΗΣ, «Ειδικός πληρεξούσιος για τη Νότια Ανατολή», τόμ. 1 (φ. 8 και φ. 43) στο ΖΕΚΕΝΤΟΡΦ Μ. «Η Ελλάδα κάτω από τον αγκυλωτό σταυρό: Ντοκουμέντα από τα Γερμανικά Αρχεία» (σ. 252 και 257), εκδόσεις «Σύγχρονη Εποχή», Αθήνα 1991.

5. SPEER A. «Inside the Third Reich» (σελ. 509-510), «Avon Publishers», 1979.