Φιλεργατικές είναι κατά τον Αδωνι Γεωργιάδη οι νέες μορφές ευέλικτης εργασίας και το νέο χτύπημα του δικαιώματος στην απεργία που προβλέπει το νέο νομοσχέδιο – έκτρωμα που ετοίμασε το υπουργείο Εργασίας προκειμένου να ενσωματώσει την Οδηγία 2019/1152 της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Αυτό υποστήριξε ξανά ο υπουργός Εργασίας μιλώντας στην ΕΡΤ τη Δευτέρα δείχνοντας ότι δεν υπάρχει μέτρο στην πρόκληση και στα προσχήματα για να αυξηθεί ο βαθμός εκμετάλλευσης των εργαζομένων σε συνδυασμό με την απειλή φυλάκισης απεργών!
Τα επιχειρήματά του, δε, ήταν αμάχητα!
Επιχείρημα 1ο: Η ευρωπαϊκή οδηγία που ενσωματώνεται έχει τίτλο “Ρυθμίσεις για τη διασφάλιση των δικαιωμάτων των εργαζομένων”… Είπε λοιπόν ο υπουργός: “Λέτε η Ε.Ε. να προτείνει τη σκλαβιά;” (!). Ε… όχι… Αυτό δεν μας πέρασε καθόλου από το μυαλό! Είναι ακριβώς όπως ο «Ευρωπαϊκό Πυλώνας Κοινωνικών Δικαιωμάτων». Η κόλαση γραμμένη με “ωραίες” λέξεις.
Επιχείρημα 2ο: “΅Ας πούμε ότι μία επιχείρηση cetering”, είπε ο κ. Γεωργιάδης, “χρειάζεται επιπλέον προσωπικό για μία εκδήλωση. Μπορεί να ειδοποιήσει εργαζόμενους, 24 ώρες πριν, για να εργαστούν, αλλά με εργασία δηλωμένη και με ασφαλιστικές εισφορές”! Αυτές είναι οι λεγόμενες “συμβάσεις μηδενικού ωραρίου“. Δηλαδή, κατά τον υπουργό, αφού ο εργαζόμενος θα ειδοποιείται 24 ώρες πριν και όχι μία ώρα νωρίτερα, να είναι και ευχαριστημένος. Κι αφού θα πληρωθεί όχι μαύρα, αλλά δηλωμένα και με εισφορές, να είναι διπλά ευχαριστημένος. Διότι, άλλος σκλάβος απλήρωτος, άλλο σκλάβος με μαύρα και άλλο σκλάβος με δηλωμένο ημερομίσθιο. Οσο να πεις και η σκλαβιά έχει τις διαβαθμίσεις της.
Επιχείρημα 3ο: “Δεν ξέρατε ότι συμβαίνει;”. Εννοεί ο υπουργός πως το να ειδοποιεί το αφεντικό τον εργαζόμενο για δουλειά όποτε του …. καπνίσει, συμβαίνει ούτως ή άλλως. Επομένως, το σωστό και το πρέπον είναι να μην αφήσει η κυβέρνηση τα αφεντικά στη παρανομία. Νομιμοποιεί, λοιπόν, τον Μεσαίωνα.
Ολα αυτά κατά τον ίδιο είναι “ρυθμίσεις εξαιρετικά υπέρ των εργαζόμενων και διασφαλίζουν τα δικαιώματά τους”!
Των εργαζόμενων πάντα… όχι των αφεντικών.
Υποστήριξε ότι «δεν υπάρχει 16ωρο» λέγοντας ότι ένας εργαζόμενος θα μπορεί να δουλεύει νόμιμα μετά το 8ωρο και σε άλλο εργοδότη, αλλά δεν θα πρέπει να ξεπερνάει τις ελάχιστες ώρες ξεκούρασης που είναι οι 11 ώρες, δηλαδή να εξαναγκάζεται, εκ των πραγμάτων, σε 13 ώρες εργασίας την ημέρα! Μάλιστα, τόνισε ότι και σε αυτή την περίπτωση “νομιμοποιεί” κάτι που πριν ήταν παράνομο.
Τί δηλαδή; Ενας εργαζόμενος, του οποίου ο μισθός τελειώνει στις τις πρώτες πέντε ημέρες του μήνα, αναγκάζεται να κάνει και δεύτερη δουλειά αδήλωτη. Και τί κάνει η κυβέρνηση γι’ αυτό; Δεν αυξάνει τους μισθούς, δεν τους κάνει τέτοιους που να εξασφαλίζουν μία αξιοπρεπή ζωή. Οχι! Νομιμοποιεί τη δουλειά ήλιο με ήλιο. Αυτό κάνει!
Οι πύλες της εργασιακής κόλασης ανοίγουν διάπλατα…
