Με το δόγμα “ανήκομεν εις την Δύσιν” και με πάθος “λοχία” του ΝΑΤΟ εμφανίστηκε στη Βουλή ο πρωθυπουργός Κυριάκος, Μητσοτάκης, διατρανώνοντας μάλιστα και βροντοφωνάζοντας υπέρ της εγκληματική επιλογής της κυβέρνησής του για στρατιωτική εμπλοκή της χώρας μας στον ιμπεριαλιστικό πόλεμο στην Ουκρανία!
Ο κ.Μητσοτάκης καυχήθηκε (!) για την παράταξη του που συμμετέχει στην σύγκρουση “ναι, και στρατιωτικά”, όπως είπε!
Ο λιβανωτός του ΝΑΤΟ από την πλευρά του πρωθυπουργού συνοδεύτηκε, δε, από… ιστοριοδιφικές αναφορές του τύπου “είμαστε, πάντα, με τη σωστή πλευρά της Ιστορίας». «Το ίδιο κάνουμε και τώρα», ισχυρίστηκε, υπενθυμίζοντας και κείνο το πάλαι ποτέ «ανήκομεν εις την Δύσιν» του Κωνσταντίνου Καραμανλή, για να προσθέσει και την δική του… εμβριθή πινελιά: «Είμαστε κι εμείς Δύση», είπε…
Η αστεία πολιτική εικόνα του Κυριάκου Μητσοτάκη ως νέου «εθνάρχη» που διαλέγει «πλευρά» είναι το λιγότερο που μπορεί αυτή τη στιγμή να απασχολήσει, όταν τα πράγματα είναι τόσο σοβαρά, όταν ο πόλεμος που κήρυξε με την εισβολή της η Ρωσία στην Ουκρανία απειλεί α πάρει απρόβλεπτες εξελίξεις κι όμως η ελληνική κυβέρνηση στέλνει όπλα, βάζοντας την Ελλάδα και το λαό της σε επικίνδυνα μονοπάτια. Όταν, λοιπόν, ο πρωθυπουργός δηλώνει ανοιχτά «ενισχύουμε την Ουκρανία (…) και στρατιωτικά», τότε αυτή η εικόνα αποκτά άλλη διάσταση.
Ο Κυριάκος Μητσοτάκης, στην προσπάθεια να δικαιολογήσει την κυβερνητική ΝΑΤΟφροσύνη επιδόθηκε σε λογοκοπίες του συρμού: «Δεν χωρούν ίσες αποστάσεις» ισχυρίστηκε, καλώντας, στην ουσία τον λαό να επιλέξει ιμπεριαλιστικό κέντρο. Και το κέντρο που λατρεύει ο κ.Μητσοτάκης είναι γνωστό: Το ΝΑΤΟ και η Ευρωπαϊκή Ένωση που διαμόρφωσαν κυβερνήσεις – μαριονέτες με φασιστική στήριξη στην Ουκρανία.
Σε μια, δε, αντιστόρητη “επιχειρηματολογία” επιπέδου…τουίτερ ο κ.Μητσοτάκης προφασίστηκε πως η προθυμία του απέναντι σε ΗΠΑ και ΝΑΤΟ προκύπτει από την έγνοια του για το… καλό των εθνικών δικαίων: Εμείς, είπε, αναφερόμενος στην Κύπρο και στο Αιγαίο, «δεν μπορούμε να στεκόμαστε αδιάφορα σε κάθε αυταρχικό ηγέτη που θέλει να ζωγραφίσει από μόνος του τα σύνορα», προσθέτοντας: «Αν δεν δείξουμε αλληλεγγύη σε μια χώρα που δέχεται ένοπλη επίθεση, με ποιο ηθικό ανάστημα, πώς θα ζητήσουμε αύριο, αν χρειαστεί, αλληλεγγύη από τον δυτικό κόσμο;».
Αυτά είπε και δεν ντράπηκε ο Μητσοτάκης. Ποια «αλληλεγγύη»; Αυτή που έδειξαν ή δείχνουν οι «σύμμαχοι» με αποδοχή της κατοχής της μισής Κύπρου από την Τουρκία; Ποια «αλληλεγγύη»; Αυτή που δείχνουν οι «σύμμαχοι» με τις διαρκείς παραβιάσεις στο Αιγαίο από μια άλλη «συμμαχική» (στο ΝΑΤΟ) χώρα, την Τουρκία;
Οσον αφορά το “λογαριασμό” φρόντισε κι αυτό να τον στείλει ο κ.Μητσοτάκης: Στον λαό! Η ακρίβεια, οι ανατιμήσεις, η ενεργειακή κρίση που θα επιδεινωθεί θα είναι το… «προσωρινό τίμημα που θα πληρώσουν οι ευρωπαϊκοί λαοί», ήταν τα λόγια του!
