Περήφανος για την εμπλοκή της χώρας στην Ουκρανία εμφανίστηκε πάλι ο πρωθυπουργός. Έτσι, μετά τη χθεσινή του ομιλία στη Βουλή, σήμερα έσπευσε να «φωνάξει» πως είναι ο ΝΑΤΟϊκότερος των ΝΑΤΟϊκών. Προφανώς, το «κοινό» του Κυριάκου Μητσοτάκη είναι οι ευρωΝΑΤΟϊκοί «σύμμαχοι». Σε αυτούς απευθύνεται όταν εξηγεί τη στάση της κυβέρνησης του.
Δεν εξηγείται αλλιώς η προσπάθεια του να πάει παραπέρα το «ανήκομεν εις την Δύσιν»: «Η Ελλάδα είναι στην άκρη της ηπείρου μας είναι και στην καρδιά της. Ανατολικά της Ευρώπης αλλά στο κέντρο πάντα της Δύσης. Είμαστε η Δύση και ανήκουμε στην ελευθερία» (στο βίντεο μετά το 2.30). Εάν δεν υπήρχε και πόλεμος και εμπλοκή της Ελλάδας τα λόγια αυτά του Κυριάκου Μητσοτάκη θα ήταν μόνο γραφικά. Τώρα είναι επικίνδυνα.
Όπως και χθες, ο πρωθυπουργός ένιωσε την πολιτική ανάγκη να δηλώσει ότι «η Ελλάδα βρίσκεται στη σωστή πλευρά της Ιστορίας». Σωστή, κατά τον Μητσοτάκη, είναι η ταύτιση των συμφερόντων της χώρας με τις ιμπεριαλιστικές ανάγκες των ευρωατλανικών «συμμάχων». Μαθημένος από τους ΝΑΤΟτσολιάδες εκπροσώπους της κυρίαρχης τάξης της χώρας, διαχρονικά, έκανε το «παπαγαλάκι» των ΗΠΑ και των ισχυρών χωρών της Ευρώπης.
Προσέξτε τι είπε, με ύφος λοχία του ΝΑΤΟ (μάλλον το ύφος το κράτησε από χθες): Η Ελλάδα, υποστήριξε, είναι«πιστή στο Διεθνές Δίκαιο και αποφασισμένη μαζί με τους συμμάχους της, μαζί με την ευρωπαϊκή οικογένεια, να μην επιτρέψει τα σύνορα της Ευρώπης να αλλάξουν, ούτε ο κόσμος να ξαναγνωρίσει βία και ζώνες επιρροής».
Αλήθεια, κύριε Μητσοτάκη; Ενδιαφέρεστε για σύνορα και κυριαρχικά δικαιώματα χωρών στην Ευρώπη κι άλλου; Θα θυμάστε με ποια «σωστή πλευρά της Ιστορίας» ήταν οι παράταξη σας (είτε κυβερνούσε, είτε όχι) στους ιμπεριαλιστικούς πολέμους στο Ιράκ και στο Αφγανιστάν; Ξεχάσατε σε ποια «πλευρά της Ιστορίας» βρισκόταν οι εκπρόσωποι σας, τότε, στον πόλεμο στη Γιουγκοσλαβία; Αυτά μάλλον δεν μετράνε, διότι τότε το ΝΑΤΟ και οι «σύμμαχοι» ήταν οι εισβολείς, οπότε το ύφος του ΝΑΤΟϊκού «εθνάρχη» ήταν ύφος ΝΑΤΟϊκού ραγιά.
Για την εισβολή στην Κύπρο, κύριε πρωθυπουργέ τι έκαναν οι «σύμμαχοι»; Οι κουβεντούλες συμπάθειας ( «ας μην ξεχνάμε ότι ο αναθεωρητισμός συνεχίζει να πληγώνει την Κύπρο αλλά καραδοκεί και στη γειτονιά μας») μόνο προκλητική υποκρισία δείχνουν.
