Με βαθιά συγκίνηση και σεβασμό ο Σύλλογος Γονέων και Κηδεμόνων του Μουσικού Σχολείου Λάρισας μαζί με το 15μελές μαθητικό συμβούλιο ετοίμασαν την παράσταση – μουσική διαμαρτυρία για το έγκλημα στα Τέμπη «Η τελευταία στάση», που παρουσιάστηκε το βράδυ της Κυριακής, στο αμφιθέατρο του σχολείου, το οποίο ήταν ασφυκτικά γεμάτο.
Την εκδήλωση άνοιξε ο πρόεδρος του 15μελούς των μαθητών, Δημήτρης Τζιτζιρούλης, δίνοντας το έναυσμα για μια βραδιά γεμάτη μνήμη, συναισθήματα και διεκδίκηση.
Στη συνέχεια, ο πρόεδρος του Συλλόγου Γονέων και Κηδεμόνων, Γιώργος Καρπέτας, αναφέρθηκε στην ομόφωνη απόφαση στήριξης της πρωτοβουλίας των παιδιών και μετέφερε στην αίθουσα τα λόγια της Ελένης Βασάρα, γραμματέα του Συλλόγου Συγγενών Θυμάτων Τεμπών και μητέρα της αδικοχαμένης 23χρονης Αγάπης Τσακλίδου:
«Συνεχίζουμε τον αγώνα ενάντια σε μια πολιτική που ευθύνεται για το ότι ο σιδηρόδρομος λειτουργεί όλα αυτά τα χρόνια χωρίς συστήματα ασφαλείας, με λειψό και ανεπαρκώς εκπαιδευμένο προσωπικό, χωρίς καμία απολύτως διαχείριση κινδύνου. Το κόστος κόντρα στην ασφάλεια της ανθρώπινης ζωής. Συνεχίζουμε τον αγώνα γιατί αποτελεί πρόκληση ότι ενώ ο σιδηρόδρομος δεν είναι ούτε σήμερα ασφαλής, συνεχίζουν να μεταφέρουν στις γραμμές του επικίνδυνα πολεμικά φορτία του ΝΑΤΟ. Συνεχίζουμε τον αγώνα γιατί δεν έχουμε ανάγκη από αυτόκλητους σωτήρες και επίδοξους προστάτες που θέλουν να συνεχίσουν την ίδια πολιτική με άλλη κυβέρνηση, άλλα πρόσωπα. Γιατί μόνο ο λαός μπορεί να σώσει τον λαό, αν επιλέξει να συγκρουστεί με τους πραγματικούς ενόχους, το σύστημα που θυσιάζει τις ανθρώπινες ζωές μας για τα κέρδη του.Έχουμε εμπιστοσύνη στη δύναμη του λαού, στη δύναμη της νεολαίας. Προχωράμε όλοι μαζί και θα τα καταφέρουμε! Θα φτάσουμε στο τέρμα!».
Στη συνέχεια μια συγκλονιστική συγγνώμη εκ μέρους όλων εξέφρασε η Χρυσούλα Χλωρού, αδερφή της Βάσως Χλωρού, θύματος των Τεμπών, λέγοντας:
«Θέλω να ζητήσω συγγνώμη εκ μέρους όλων των “μεγάλων”, που δεν προσέξαμε πολύ, που πιστέψαμε πολλά, που δεν αμφισβητήσαμε, που επαναπαυτήκαμε σε αυτά που μας έλεγαν (…) το αποτέλεσμα 57 από τους ανθρώπους μας να χαθούν, τους ανθρώπους σας». Αυτό που υποσχέθηκε στο τέλος της ομιλίας της ήταν πως θα συνεχίσει μαζί με όλους τον αγώνα μέχρι τέλους.
Η Άλμα Λάτα, μητέρα της Κλαούντια Λάτα, θύματος των Τεμπών με φωνή που έτρεμε από συγκίνηση, μίλησε για τα όνειρα της αδικοχαμένης κόρης της που έμειναν μετέωρα. Έδωσε όμως και ένα μήνυμα ελπίδας, επιμονής, δύναμης στην νεολαία λέγοντας: «Να μην εγκαταλείψετε ποτέ τα όνειρά σας, να μην σταματήσετε να διεκδικείτε, να αγωνίζεστε για το δίκαιο, για τη ζωή, για το μέλλον».
Η αφήγηση του αφιερώματος ξεκινούσε με τα λόγια «Όλα ξεκίνησαν το 1991, με την απελευθέρωση του σιδηρόδρομο», δίνοντας στοιχεία για τον τεμαχισμό του ΟΣΕ από όλες τις κυβερνήσεις ως τις μέρες μας που υλοποίησαν και υλοποιούν πιστά τις κατευθύνσεις της ΕΕ.
27 μαθητές του σχολείου, με τις μελωδίες τους, τις χορογραφίες τους, τα θεατρικά δρώμενα που ετοίμασαν με ένα λόγο αγνό, αληθινό έστειλαν ένα ηχηρό μήνυμα μνήμης, δικαιοσύνης, ελπίδας και καταδίκης της πολιτικής που βάζει το κέρδος πάνω από την ανθρώπινη ζωή. Η φωνή τους αντήχησε σαν ένας ύστατος αποχαιρετισμός, αλλά και σαν μια κραυγή αγώνα, για να μην υπάρξει ξανά άλλη απώλεια ανθρώπινων ψυχών από το σύστημα του κέρδους.
Η εκδήλωση ολοκληρώθηκε με δύο λέξεις που αντήχησαν σαν όρκος: «Μην ξεχάσεις!».
Την εκδήλωση παρακολούθησαν αντιπροσωπείες της Διοίκησης του Εργατικού Κέντρου Λάρισας, του Παραρτήματος Λάρισας του Πανελλήνιου Μουσικού Συλλόγου, της Ενωσης Γονέων Δήμου Λάρισας, της Συντονιστικής Επιτροπής Μαθητών Λάρισας οι οποίες και συνεχάρησαν τους μαθητές και τον Σύλλογο Γονέων του Σχολείου.
