Χωρίς να παίρνει τίποτα πίσω από τους εκβιασμούς, τις απειλές και το εργοδοτικό πρόσταγμα για υπαγωγή των εργαζόμενων σε κατάσταση ειλωτείας, μετά το κύμα αντιδράσεων για τους εκβιασμούς της «e – food» όπου οι εργαζόμενοι είναι αντιμέτωποι με το δίλημμα είτε να βρεθούν στην ανεργία, είτε να μετατραπούν σε «συνεργάτες» χάνοντας παράλληλα μια σειρά δικαιώματα, η εργοδοσία κάνει λόγο για …«λανθασμένη διατύπωση», η οποία «δεν εκφράζει τη φιλοσοφία και την κουλτούρα της».
Ισχυρίζεται ότι δεν είχε πρόθεση «να δημιουργήσει κλίμα ανασφάλειας» αλλά «να προσφέρει, σε όσους το επιθυμούν και λήγει η σύμβασή τους, έναν νέο τρόπο συνεργασίας με την εταιρεία», επιβεβαιώνοντας πως η αρχή του επόμενου μήνα θα βρει τους συγκεκριμένους εργαζόμενους είτε άνεργους είτε «συνεργάτες».
Τις αθλιότητες της εργοδοσίας υιοθετεί και αναπαράγει και το υπουργείο Εργασίας, κάνοντας λόγο για «εσφαλμένη και ατυχή επικοινωνία», ενώ διαμαρτύρεται γιατί αυτή τάχα αξιοποιήθηκε για να …διαστρεβλωθεί το περιεχόμενο του ισχύοντος νόμου Χατζηδάκη.
Όσον αφορά τις αντεργατικές ρυθμίσεις που έχει εισαγάγει με το πρόσφατο έκτρωμα Χατζηδάκη, αρκέστηκε να δηλώσει πως «το ελληνικό δίκαιο στο συγκεκριμένο τομέα είναι εναρμονισμένο με τις πρακτικές που ακολουθούνται σχεδόν σε όλες τις χώρες της Ευρώπης».
Το Συνδικάτο Επισιτισμού – Τουρισμού – Ξενοδοχείων Αττικής έχει καλέσει σε συνέλευση τους διανομείς την Κυριακή 19 Σεπτέμβρη, στις 12 μ., στα γραφεία του (Γλάδστωνος 3), με αφορμή τη συγκεκριμένη εξέλιξη.
Στην επίθεσή της αυτή η «e-food» έχει όπλο τον πρόσφατο αντεργατικό νόμο της κυβέρνησης που έβαλε τη βούλα του ώστε μεγάλες πλατφόρμες διανομής να απασχολούν εργαζόμενους, σε ένα τόσο επικίνδυνο επάγγελμα, με το καθεστώς όχι του μισθωτού αλλά του «συνεργάτη»!
Συγκεκριμένα, ο νόμος Χατζηδάκη προβλέπει τη δυνατότητα οι εργαζόμενοι στις πλατφόρμες να απασχολούνται με συμβάσεις «παροχής ανεξάρτητων υπηρεσιών – έργου». Η εργασιακή αυτή σχέση απαλλάσσει στην ουσία την εργοδοσία από ασφαλιστικές εισφορές, Δώρα και επιδόματα, ενώ μεταφράζεται για τους εργαζόμενους σε δουλειά χωρίς ωράριο και μέρα ανάπαυσης, χωρίς συγκεκριμένο μισθό αφού η πληρωμή γίνεται «με το κομμάτι», χωρίς ασφαλιστικά δικαιώματα, με ό,τι συνεπάγεται αυτό για την προστασία τους σε περίπτωση ασθένειας ή εργατικού «ατυχήματος», αφού η ευθύνη για μέσα προστασίας μεταφέρεται από την εργοδοσία στον «freelancer».
Το κυνήγι των «κομματιών» προς παράδοση μπας και εξασφαλιστεί στοιχειώδες εισόδημα οδηγεί τους διανομείς σε ατέλειωτες ώρες δουλειάς πάνω στο τιμόνι, παίζοντας «ελεύθερα» πάντα τη ζωή τους κορόνα – γράμματα.
