Just in

Όλα τα νέα
Imerodromos logo
 

Με οργή, καρδιά και μυαλό βροντοφωνάζω: Ο ουρανός δικός μου

Του Νίκου Μπουντούρογλου -- Τους... είλωτες της σημερινής Ελλάδας τους γεννά και αναπαράγει ο καπιταλισμός. Τους διατηρεί ο φόβος της ανεργίας, ο τρόμος της φτώχειας. Τους χρειάζεται η θεοποίηση της ανταγωνιστικότητας και του κέρδους. Τους πληθαίνει/πολλαπλασιάζει η πολιτική της εμπορευματοποίησης και των ιδιωτικοποιήσεων, της ανατροπής των εργασιακών σχέσεων, της καταπάτησης των εργατικών δικαιωμάτων, της αφαίρεσης των λαϊκών κατακτήσεων. Οχι, το καπιταλιστικό σύστημα δεν ενδιαφέρεται να εξαφανίσει αυτή τη σκλαβιά. Να την αυξήσει επιθυμεί.

 Του Νίκου Μπουντούρογλου

ΥΠΗΡΕΤΗΣ: Αυτός που υπηρετεί κάποιον, που εργάζεται στην υπηρεσία του κάνοντας διάφορες εργασίες  ή δουλειές που του αναθέτουν τα αφεντικά.

ΔΟΥΛΕΙΑ: Η δουλεία υπήρξε αρχαίος και διαπολιτισμικός θεσμός που νομιμοποιούσε τη μετατροπή του ανθρώπου σε ιδιοκτησία.

           Η δουλεία συνεπαγόταν όχι μόνον τον κοινωνικό θάνατο του ατόμου, αλλά του αφαιρούσε αυτή καθαυτή την ανθρώπινη υπόσταση και το υποβίβαζε στο εξής σε αντικείμενο προς ιδιοκτησία και χρήση (ιδιώτη ή κράτους).

          Σε κατάσταση δουλείας ζούσε κατά καιρούς και περιοχές το 20%- 40% του πληθυσμού των κοινωνιών, ενώ υπήρξαν και κοινωνίες με πολύ υψηλότερο ποσοστό δούλων.

ΑΦΕΝΤΙΚΟ:  H κοινωνία ήταν είναι αυστηρά χωρισμένη σε τάξεις κι είχε αφεντικά (αστική τάξη)  και σκλάβους/δούλους (εργατική τάξη /προλεταριάτο).

          Με τη λέξη αστική τάξη εννοούμε την τάξη των σύγχρονων καπιταλιστών, που είναι κάτοχοι των κοινωνικών μέσων παραγωγής και που εκμεταλλεύονται τη μισθωτή εργασία.

           Με τη λέξη προλεταριάτο εννοούμε την τάξη των σύγχρονων μισθωτών εργατών που, επειδή δεν κατέχουν καθόλου δικά τους μέσα παραγωγής, είναι αναγκασμένοι να πουλούν την εργατική τους δύναμη για να μπορούν να ζήσουν.

          Ναι, στη σημερινή Ελλάδα υπάρχουν… δούλοι!

          Άνθρωποι που δουλεύουν για ένα ξεροκόμματο. Σε άθλιες κι επικίνδυνες συνθήκες εργασίας. Χωρίς ωράριο, χωρίς ασφάλιση, χωρίς δικαιώματα. Το αφεντικό τους το έχει ξεκαθαρίσει: «Σας απασχολώ όποτε, όσο κι όπου θέλω, σας πληρώνω αν και όποτε γουστάρω»!  Τους κρατούν στη δουλειά μέχρι να τους ξεζουμίσουν και μετά τους απολύουν, χωρίς αποζημίωση, ή τους «μεταπωλούν» σε άλλα αφεντικά, σαν εμπόρευμα.

          Οι σύγχρονοι μισθωτοί σκλάβοι της «μαύρης» εργασίας είναι πολλοί.

          Καθαρίστριες που καθαρίζουν σπίτια και άλλα κτίρια, «μπέιμπι σίτερ» που φυλάνε παιδιά, κάνοντας κι άλλες δουλειές του σπιτιού, γυναίκες και άνδρες που δουλεύουν σε κουζίνες φαγάδικων και καφετεριών, παιδιά με μηχανάκια που διανέμουν φαγητά, γκαρσόνια που σερβίρουν σε καφετερίες και μπαρ, νέοι που μοιράζουν στους δρόμους έντυπα και άλλο υλικό, άλλοι που εργάζονται σε «κούριερ» μεταφέροντας δέματα, «σεκιουριτάδες», που απασχολούνται σε εταιρίες φύλαξης και ασφάλειας, εργάτες που δουλεύουν στα χωράφια κ.ά.

          Τους… είλωτες της σημερινής Ελλάδας τους γεννά και αναπαράγει ο καπιταλισμός.

          Τους διατηρεί ο φόβος της ανεργίας, ο τρόμος της φτώχειας. Τους χρειάζεται η θεοποίηση της ανταγωνιστικότητας και του κέρδους. Τους πληθαίνει/πολλαπλασιάζει η πολιτική της εμπορευματοποίησης και των ιδιωτικοποιήσεων, της ανατροπής των εργασιακών σχέσεων, της καταπάτησης των εργατικών δικαιωμάτων, της αφαίρεσης των λαϊκών κατακτήσεων. Οχι, το καπιταλιστικό σύστημα δεν ενδιαφέρεται να εξαφανίσει αυτή τη σκλαβιά. Να την αυξήσει επιθυμεί. Οι «διαρθρωτικές αλλαγές» που προωθούν οι κυβερνήσεις του, σκοπό έχουν ν’ αφαιρέσουν από τους εργαζόμενους κάθε δικαίωμα στη ζωή. Αυτό εννοούν οι κυβερνώντες όταν μιλούν για «σύγκλιση προς τα κάτω».

          Άλλη μια απόδειξη πως χωρίς ενότητα δράσης σε ταξική κατεύθυνση της εργατικής τάξης, χωρίς τη συσπειρωμένη στο δικό τους μέτωπο κοινωνικοπολιτική πάλη του λαού για την ανατροπή της πολιτικής και της εξουσίας του κεφαλαίου, δεν υπάρχει διέξοδος.

          Όλα τα κόμματα, ΝΔ, ΣΥΡΙΖΑ, ΠΑΣΟΚ/ΚΙΝΑΛ κρύβουν από τον λαό ότι η επόμενη μέρα, με οποιαδήποτε κυβέρνηση και οποιαδήποτε αξιωματική αντιπολίτευση, περιλαμβάνει τα 350 αντιλαϊκά προαπαιτούμενα του Ταμείου Ανάκαμψης στα οποία συμφωνούν όλοι τους.

          Ασπόνδυλοι υπηρέτες διατυμπανίζουν, σε όλους τους τόνους, την ανυπαρξία άλλου δρόμου, πέρα από την υποταγή στις επιταγές της σύγκλισης.

          Οι μποστάρηδες ΚΚΕεδες πρωτοστάτησαν στους αγώνες, για να μη φορτωθεί η εργατική τάξη, ο λαός τα βάρη της κρίσης. Δεν τα δίπλωσαν μπροστά στην επίθεση του κεφαλαίου, όλων των κυβερνήσεων και των κομμάτων του.

  • Πρόβαλαν ότι η ελπίδα βρίσκεται στην αντιμονοπωλιακή – αντικαπιταλιστική πάλη, δεν “τσίμπησαν” στις αυταπάτες “της αριστερής διαχείρισης”. Δεν έβαλαν πλάτη στη στήριξη των επιχειρηματικών ομίλων σε βάρος των εργαζομένων.
  • Αποκάλυψαν ότι τα μνημόνια ήταν χρήσιμα εργαλεία για την κερδοφορία των επιχειρηματικών ομίλων. Δεν βάφτισαν τον αντιλαϊκό πόλεμο και τα μνημόνια “αναγκαίο κακό”.
  • Διεκδικούν την ανάκτηση των απωλειών του λαού, την ικανοποίηση των λαϊκών αναγκών. Δεν συμβιβάζονται με τα ψίχουλα της καπιταλιστικής ανάπτυξης.
  • Απαιτούν σύγχρονα δικαιώματα σε όλους τους τομείς της ζωής της λαϊκής οικογένειας. Δεν συμφιλιώνονται με την ανακύκλωση της φτώχειας, τη φοροληστεία, τα ματωμένα πλεονάσματα.

 

          «Κείνος που στ’ αληθινά αγαπά το Λαό δε γίνεται ποτέ αρχηγός του,
          γίνεται υπηρέτης του».

(Μενέλαος Λουντέμης , 1912-1977, Έλληνας συγγραφέας)

 

 

Νίκος Μπουντούρογλου,
Ακτινοθεραπευτής-Ογκολόγος,
μέλος του Δ.Σ. του Σωματείου Εργαζομένων στο Νοσοκομείο «Μεταξά»,
συνεργάτης του Τμήματος Υγείας του ΚΚΕ

 

 

 

Σχετικά θέματα