Το πολιτικό τοπίο της πόλωσης που ονειρεύονται, για το 2019, ΣΥΡΙΖΑ και Ν.Δ. Από την μία «Έξοδος από το Μνημόνιο + Κάθαρση», από τη άλλη «Νόμος και Τάξη + Μακεδονικό».
***
«Εκλογές». Αυτή είναι αναμφισβήτητα η λέξη κλειδί για τις πολιτικές εξελίξεις το 2019. Είτε όμως επικρατήσουν τα σενάρια που τις θέλουν «πρόωρες» τον Φλεβάρη, είτε γίνουν «στην ώρα τους» τον Οκτώβρη, είτε με 4 κάλπες τον Μάη, ένα είναι το στοιχείο που θα τις χαρακτηρίσει: «Πόλωση». Αυτή είναι η δεύτερη κομβική λέξη της νέας χρονιάς. Η πολιτική της καρδιά.
Δίπολο
Οι «ξεχειλωμένες» χρονικά αντιπαραθέσεις στην Βουλή, τον Δεκέμβριο, ανάμεσα στον Αλέξη Τσίπρα και τον Κυριάκο Μητσοτάκη, έχουν δώσει ήδη μια γεύση του τι θα συμβεί. Όπως και για τις «ατζέντες» ΣΥΡΙΖΑ και Νέας Δημοκρατίας: Από την μία «Έξοδος από το Μνημόνιο + Κάθαρση», από τη άλλη «Νόμος και Τάξη + Μακεδονικό».
Η κυβερνητική πλευρά, μετά από 3 χρόνια μνημονίων και μια συμφωνία 30 ετών υπερ – πλεονασμάτων για το δημόσιο χρέος, θα προσπαθήσει να διαμορφώσει έναν ψηφοφόρο «χαμηλών προσδοκιών». Έναν «Κακομοίρη» που θα αντιλαμβάνεται ως «ανακοπή της λιτότητας» την μονιμοποίηση της φτώχειας. Η Νέα Δημοκρατία πάλι οικοδομεί τον δικό της «Κυρ-Παντελή» επενδύοντας στον φόβο και την ανασφάλεια.
Χαμηλές προσδοκίες
Το πλέον χαρακτηριστικό παράδειγμα των κυβερνητικών σχεδιασμών είναι η υπόθεση των θεμάτων που σχετίζονται με την αγορά εργασίας. Εδώ οι «χαμηλές προσδοκίες» είναι απολύτως μετρήσιμες.
Η κυβέρνηση «κατάφερε να δημιουργήσει περίπου 400.000 εργασίας. Κατάφερε να ρίξει την ανεργία στο 18%. Κατάφερε να δημιουργήσει όρους επαναρύθμισης της αγοράς εργασίας, έβαλε τις βάσεις για ένα νέο κοινωνικό κράτος» μας είπε ο κυβερνητικός εκπρόσωπος Δημήτρης Τζανακόπουλος. Ενώ η υπουργός Εργασίας Έφη Αχτσιόγλου έχει ήδη ανακοινώσει μιλώντας στον προϋπολογισμό του 2019 πως για τον αυξημένο κατώτερο μισθό «μέσα στο δεύτερο δεκαπενθήμερο του Γενάρη θα λάβω εγώ την απόφαση και θα εγκριθεί από το υπουργικό συμβούλιο». Διευκρίνισε πάντως πώς νωρίτερα θα προηγηθεί «πρόταση από επιτροπή εμπειρογνωμόνων, η οποία μελετά τις επιπτώσεις αύξησης του μισθού στους θεμελιώδεις δείκτες της οικονομίας».
Βέβαια όσο κι αν η κυβέρνηση προσπαθεί να τα κάνει να ακουστούν εντυπωσιακά συζητάμε για μία αύξηση κατώτερου μισθού που σήμερα είναι 586,06 (510 για τους κάτω των 25 ετών) μεικτά στα 610 με 630 ευρώ μεικτά. Την ίδια στιγμή μάλιστα που σύμφωνα με το ινστιτούτου Wirtschafts und Sozialwissenschaftliches Institut (WSI) της Γερμανίας το οποίο επικαλέστηκε το Παγκόσμιο Οικονομικό Φόρουμ , η Ελλάδα με ωρομίσθιο της τάξης των 4 ευρώ βρίσκεται στις 4 χαμηλότερες θέσεις του πλανήτη στον κατώτερο μισθό. Μαζί της είναι η Αργεντινή, η Βραζιλία και η Ρωσία.
Αντίστοιχο παράδειγμα αποτελούν και οι συντάξεις που «δεν κόβονται» τελικά μέσω της λεγόμενης «προσωπικής διαφοράς». Παρόλα αυτά και παραμένουν σε χαμηλότατα επίπεδα και είναι μονίμως …διαθέσιμες για κόψιμο λόγω των συμφωνηθέντων για ετήσιες αναλογιστικές μελέτες των ταμείων.
Ακόμη όμως και αν φύγει κανείς από τα θέματα των μισθών και των συντάξεων ιδιαίτερα …πενιχρή είναι η συγκομιδή και από την περίφημη πάταξη της διαφθοράς που επιχειρεί η κυβέρνηση τον τελευταίο 2 χρόνια. Αν και «έταξε» τιμωρίες τελικά μάλλον σε άλλη κατεύθυνση πάνε τα πράγματα: Η εξεταστική για τα τραπεζικά δάνεια σε κόμματα και ΜΜΕ δεν κατέληξε πουθενά. Η εξεταστική για τα σκάνδαλα στον χώρο της υγείας εξέδωσε 5 πορίσματα και μόνον σε ένα – για το Ε.Ντυνάν- ζητείται η διερεύνηση ευθυνών για τον Άδωνη Γεωργιάδη με τους βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ να γνωρίζουν ότι δύσκολα θα «σταθεί» κατηγορία. Οι ελβετικοί λογαριασμοί του Γ.Παπαντωνίου δεν μπορούν να διερευνηθούν λόγω της πάγιας άρνησης των τοπικών αρχών κι όσο για την Novartis πράγματα περισσότερο μπερδεύονται παρά ξεκαθαρίζουν.
Φόβος
Στον αντίποδα της κυβερνητικής τακτικής η Νέα Δημοκρατία επιχειρεί να διαμορφώσει τα χαρακτηριστικά του δικού της «πόλου».
Έχει εδώ και καιρό τοποθετήσει ψηλά στην ατζέντα της το θέμα της Συμφωνίας των Πρεσπών και το λεγόμενο «Μακεδονικό». Η «σαμαρική» της πτέρυγα καθώς και οι προερχόμενοι από τον ΛΑΟΣ έχουν στήσει πάνω σε αυτό την γνωστή ακραία ρητορική τους. Παρόλα αυτά η ηγεσία της αξιωματικής αντιπολίτευσης γνωρίζει πώς δεν μπορεί να πάει «μακριά αυτή η βαλίτσα». Η κύρωση της σύμβασης ένταξης της ΠΓΔΜ στο ΝΑΤΟ «καραδοκεί» για να «εκθέσει» την Νέα Δημοκρατία, αφού είναι εξαιρετικά δύσκολο να αρνηθεί την ψήφισή της.
Έτσι η ρητορεία του «νόμος και τάξη» αναδεικνύεται ως πιο πρόσφορη: Η Νέα Δημοκρατία καλεί τον ψηφοφόρο να …μετράει πόσες άδειες πήρε από την φυλακή ο Δ.Κουφοντίνας. Επίσης να μετρά συλλήψεις σε πανεπιστημιακούς χώρους.
Όπως για παράδειγμα με την ερώτηση που κατάθεσε την τελευταία μέρα του 2018 ο τομεάρχης Δημόσιας Τάξης της Νέας Δημοκρατίας Μάξιμος Χαρακόπουλος. Συγκρίνει τις «επιδόσεις» λέγοντας πως «ενώ κατά την περίοδο 2010-2014 σχηματίστηκαν 429 δικογραφίες κι έγιναν 465 συλλήψεις στις εγκαταστάσεις των πανεπιστημιακών ιδρυμάτων και στους περιβάλλοντες χώρους, για ναρκωτικά, ληστείες και παρεμπόριο, κατά την περίοδο 2015-2018 καταγράφηκαν μόνον 129 δικογραφίες και 131 συλλήψεις». Υποστηρίζει μάλιστα πως «πρόκειται, δηλαδή, για μια μείωση που ξεπερνά το 70%, η οποία δεν δικαιολογείται από την αύξηση της εγκληματικότητας και της γενικής ανομίας».
Αυτά την ίδια στιγμή που κατέθεσε ερώτηση στην Βουλή ο Αδωνις Γεωργιάδης ζητώντας εξηγήσεις για την διαρροή στον τύπο του πορίσματος της ΕΔΕ για τους αστυνομικούς που εμπλέκονται στην δολοφονία του Ζακ Κωστόπουλου. Μια σαφέστατη δηλαδή προσπάθεια υπονόμευσης του πορίσματος, αφού μεταξύ άλλων αναρωτιέται μήπως «στελέχη που είχαν άμεση πρόσβαση στη διαδικασία έκαναν τη διαρροή εξυπηρετώντας προσωπικά οφέλη».
