Το πρόβλημα είναι μεγάλο στα περισσότερα νησιά της χώρας. Πάνω από 50.000 μετανάστες έφτασαν στην Ελλάδα τον Ιούλιο (σύμφωνα με στοιχεία της FRONTEX), με την ελπίδα πως θα γλιτώσουν από το χαμό, την εξαθλίωση και τους πολέμους, στις πατρίδες τους. Πολέμους κι επιθέσεις που προκαλεί ή υποθάλπει η πολιτισμένη Δύση.
Οι εικόνες στην Κω «μιλούσαν». Μετανάστες πεινασμένοι, εξαθλιωμένοι, αντιμετωπίζονται με πυροσβεστήρες και γκλομπ. Οι μετανάστες διαμαρτύρονται για την καθυστέρηση της ταυτοποίησης τους. 1500 άνθρωποι σ’ ένα γήπεδο, για ταυτοποίηση. Άνδρες, γυναίκες, έγκυες γυναίκες, μωρά και μικρά παιδιά, στοιβαγμένοι. Αντί να σταλεί προσωπικό, για να συντομεύσει η διαδικασία, η πρόθεση ήταν η ενίσχυση των κατασταλτικών δυνάμεων (δύο διμοιρίες των ΥΜΕΤ –Υποδιεύθυνσης Μέτρων Τάξης).
Είχε προηγηθεί και το περιστατικό με τον αστυνομικό που χαστούκισε μετανάστη, κρατώντας μαχαίρι. Πρόκειται για ένα ενδεικτικό περιστατικό για τη συμπεριφορά των αστυνομικών, στους μετανάστες, όταν είναι κλειστές οι κάμερες. Αυτή είναι η «δημοκρατική αστυνομία», που διαφημίζει ο αναπληρωτής υπουργός Δημοσίας Τάξης, Γιάννης Πανούσης. Στο μεταξύ, ο αστυφύλακας, που χαστούκισε τον μετανάστη τέθηκε σε διαθεσιμότητα και υπάρχει εντολή για διενέργεια κατεπείγουσας διοικητικής έρευνας από το αρχηγείο της ΕΛ.ΑΣ.
Το λιγότερο εμπρηστικός είναι ο ρόλος του δημάρχου του νησιού, Γιώργου Κυρίτση, ο οποίος, μεταξύ άλλων, δήλωνε πως «θα χυθεί αίμα», με την «ανεξέλεγκτη κατάσταση». Τα περί «ανακατάληψης της πόλης» (τα έχει πει και ο Σαμαράς αυτά, δεν είναι τοπικές κουβέντες) δημιουργούν εύφορο έδαφος για ρατσιστικές αντιδράσεις.
Οι εικόνες εξαθλίωσης και ταλαιπωρίας, για τους μετανάστες, είναι ανάλογες και στη Λέρο, όπου έχουν φτάσει πάνω από 1000, το τελευταίο διάστημα. Οικογένειες με μωρά βρίσκουν χώρο μόνο στην αυλή του λιμεναρχείου, για να κοιμηθούν.
Με «πρώτη φορά (μνημονιακή) Αριστερά»…
Αυτά τα περιστατικά συμβαίνουν με κυβέρνηση «πρώτη φορά Αριστερά». Κι ας μην πει κάποιος ότι δεν μπορούσε να κάνει κάτι. Ναι, προφανώς και δεν μπορεί να λύσει η κυβέρνηση μιας χώρας το παγκόσμιο μεταναστευτικό ζήτημα. Θα μπορούσε, όμως, να απαιτήσει την κατάργηση των κανονισμών του Δουβλίνο 2 και 3 και να χορηγήσει ταξιδιωτικά έγγραφα σ’ εκείνους τους πρόσφυγες και μετανάστες, που έχουν άλλο προορισμό, στην Ευρώπη. Αυτό, βέβαια, χρειάζεται να μην πειθαρχείς στην «αγία» Ευρωπαϊκή Ένωση. Κάτι τέτοιο δεν θα μπορούσε να το κάνει μια μνημονιακή κυβέρνηση, που έκλεισε ήρεμα – ήρεμα τη νέα συμφωνία και είναι έτοιμη να την ψηφίσει, μέσα στον Αύγουστο…
Κι άλλα θα μπορούσαν να γίνουν, όπως, για παράδειγμα, να προσληφθεί προσωπικό και να δημιουργηθούν εγκαταστάσεις για τους χώρους υποδοχής, να μην αντιμετωπίζονται οι μετανάστες σαν ζώα, που ο καθένας θα κρατάει ένα μαχαίρι στο χέρι και θα τους χαστουκίζει!
