Από jacobin.gr – Δημοσιογραφική επιμέλεια: Χρήστος Αβραμίδης – Σκηνοθεσία: Μάνος Τσίζεκ
Δέκα χρόνια μετά την έναρξη λειτουργίας της ΒΙΟΜΕ, ήρθε το πιο ισχυρό κατασταλτικό χτύπημα από την πλευρά του κράτους και του επιχειρηματικού κόσμου. Για πολλές μέρες η αστυνομία προσπαθούσε να εισβάλει στη ΒΙΟΜΕ και να την εκκενώσει με σκοπό να εκμεταλλευτεί τον χώρο η εταιρεία Acsion Limited που εξαγόρασε το οικόπεδο σε ηλεκτρονικό πλειστηριασμό. Για πολλές μέρες οι εργάτες μαζί με αλληλέγγυους κράτησαν τον χώρο διώχνοντας την αστυνομία και τα συνεργεία του εργολάβου.
Όμως, στη συνέχεια το κράτος γέμισε την περιοχή με ΜΑΤ, ασφαλίτες, ΟΠΚΕ και άλλες δυνάμεις και κατάφερε να μπει στη ΒΙΟΜΕ. Οι εργάτες δεν τα παράτησαν και ενεργοποίησαν το εναλλακτικό σχέδιο, που ήταν να μεταφέρουν την παραγωγή στο λεγόμενο «οικόπεδο 60». Πρόκειται για ένα σημείο του εργοστασίου, το οποίο ήδη χρησιμοποιούσαν για κάποιες λειτουργίες και έχει επαρκή χώρο και υποδομές για να συνεχιστεί η ΒΙΟΜΕ σε πλήρη λειτουργία. Το συγκεκριμένο οικόπεδο δεν πέρασε στα χέρια των αγοραστών καθώς εξαιρέθηκε από τον πλειστηριασμό λόγω του ότι έχει δεσμευθεί στο παρελθόν ανεξάρτητη αρχή. Ο δρόμος για αυτή τη νέα αρχή δεν είναι στρωμένος με ροδοπέταλα. Για την ακρίβεια είναι χωματόδρομος, μεταφορικά και κυριολεκτικά, καθώς η πρόσβαση γίνεται αναγκαστικά μέσα από μια νέα διαδρομή. Παρά τη δυσμενή εξέλιξη και τη μεταφορά του συνόλου της παραγωγής σε έναν μικρότερο χώρο, η ΒΙΟΜΕ συνεχίζει να αποτελεί το μοναδικό κατειλημμένο εργοστάσιο σε ολόκληρη την Ευρώπη, το οποίο λειτουργεί χωρίς αφεντικά. Δείτε το πρώτο βίντεο, όπου ο εργάτης της ΒΙΟΜΕ, Μάκης Αναγνώστου μας ξεναγεί στον νέο χώρο και εξηγεί όσα συνέβησαν.
Στο επόμενο βίντεο, στεκόμαστε μπροστά απ’τον φράχτη που τοποθέτησε η ιδιοκτήτρια εταιρεία ανάμεσα στον παλιό και στον νέο χώρο της ΒΙΟΜΕ και σχολιάζουμε τις μεγάλες διαστάσεις του που δεν επιτρέπουν ούτε την ενατένιση του παλιού χώρου.
«Δεν τσιγγουνεύτηκαν τον φράχτη. Μαζί με την εξουσία έχουν και το χρήμα και δε θα τσιγγουνευτούν όταν είναι να αποκλείσουν. Τσιγγουνεύονται μονάχα όταν αυτά που είναι να αποδώσουν στην εργατική τάξη αυτά που πρέπει να αποδώσουν.» δήλωσε ο Μάκης Αναγνώστου.
Στην ερώτηση για το πώς λειτουργεί σήμερα το εργοστάσιο, ο Μάκης Αναγνώστου απάντησε μεταξύ άλλων: Δεν άλλαξε τίποτα από την προηγούμενη κατάσταση, συνεχίζει να λειτουργεί η παραγωγή κανονικά. Η συνέλευση κάθε πρωί είναι κανόνας πλέον, είναι καταστατικό δικαίωμα και υποχρέωσή μας να γίνεται η συνέλευση κάθε πρωί. Δεν άλλαξε κάτι, συνεχίζουμε κανονικά. Συνεχίζουμε έτσι κι αλλιώς γιατί ήμασταν έτοιμοι να αντιμετωπίσουμε μια τέτοια κατάσταση, το είχαμε συζητήσει ήδη.»
Αναφορικά με τα επόμενα βήματα, μετά από αυτό το πισωγύρισμα, ο Μάκης Αναγνώστου απάντησε: «Ο κόσμος που βρίσκεται δίπλα στη ΒΙΟΜΕ, έδειξε ότι ανταποκρίνεται, και σε αυτήν την δύσκολη στιγμή, άμα δείτε πώς ανέβηκαν οι παραγγελίες και οι απαιτήσεις, φυσικά να παράξουμε, είναι τρομερό. Είναι από τις λίγες στιγμές που έχουμε ξεχρεώσει ότι χρωστούσαμε και σήμερα είμαστε σε ένα καλό σημείο». Μάλιστα, ο εργαζόμενος της ΒΙΟΜΕ σημείωσε ότι με βάση τις παραγγελίες που έρχονται η ΒΙΟΜΕ είναι σε τροχιά ανάπτυξης και «θα μπουν και άλλοι άνθρωποι μέσα για να μπορούν να δουλέψουν και μάλιστα με καλύτερες συνθήκες από ότι δουλεύαμε τόσα χρόνια τώρα».
Επιπλέον περιγράφει την εκδήλωση στήριξης στη ΒΙΟΜΕ που θα διεξαγόταν την επόμενη μέρα στο Βερολίνο και την οικολογική διάσταση της λειτουργία της ΒΙΟΜΕ. Τέλος, ο εργάτης της ΒΙΟΜΕ υπογράμμισε την αναγκαιότητα ενότητας των καταπιεσμένων, από την Παλαιστίνη μέχρι τις ΗΠΑ και τη ΒΙΟΜΕ.
Δείτε το βίντεο εδώ:
Στη συνέχεια πήραμε το αυτοκίνητο, αφήσαμε πίσω τους άλλους εργάτες να συνεχίσουν την παραγωγή και «πετάξαμε» τον Μάκη Αναγνώστου μέχρι το αεροδρόμιο ώστε να μεταβεί στο Βερολίνο. Εκμεταλλευτήκαμε την ολιγόλεπτη διαδρομή για να συζητήσουμε για τον διεθνισμό που κομίζει ως μήνυμα η ΒΙΟΜΕ. Μιλήσαμε για τους εργάτες στο εργοστάσιο GKN της Φλωρεντίας που ετοιμάζονται να βαδίσουν στους ίδιους δρόμους κατάληψης και αυτοδιαχείρισης αφαιρώντας έτσι από τη ΒΙΟΜΕ με τον πιο ευχάριστο τρόπο τον τίτλο του μοναδικού κατειλημμένου εργοστασίου στην Ευρώπη που παράγει προϊόντα. Μάλιστα, για αυτό κάλεσαν τη ΒΙΟΜΕ να συζητήσουν τους τρόπους με τους οποίους μπορεί να υπάρξει ένα τέτοιο παράδειγμα «1,2,3 πολλές ΒΙΟΜΕ» ανέφερε χαρακτηριστικά ο Μάκης Αναγνώστου μιλώντας για την αναγκαιότητα συνέχισης του εγχειρήματος.
Τέλος, ο εργάτης της ΒΙΟΜΕ αναφέρθηκε εκ νέου στην οικολογική διάσταση που πρέπει να έχει το εργατικό κίνημα, περιγράφοντας την παραγωγή και της GKN και της ΒΙΟΜΕ.
