Διαφορετικού …χρώματος αποδεικνύεται το «πράσινο» νομοσχέδιο για την αλλαγή της περιβαλλοντικής νομοθεσίας που συζητείται στη Βουλή. Βασικός στόχος η προσέλκυση επενδυτών ομολογεί ο αρμόδιος υπουργός.
Μπορεί η κυβέρνηση να κάνει εξαγγελίες για «σταδιακή» επιστροφή στην κανονικότητα, ταυτόχρονα όμως φροντίζει να ψηφίζει νομοσχέδια που (κάθε άλλο παρά σταδιακά) διαμορφώνουν τις συνθήκες της «επόμενης μέρας» με αποκλειστικό γνώμονα το συμφέρον των επενδυτών, και στα ζητήματα του περιβάλλοντος.
Αυτή άλλωστε είναι και η «καρδιά» του νομοσχεδίου που αναθεωρεί την ισχύουσα περιβαλλοντική νομοθεσία και έχει ήδη εισηγηθεί στην επιτροπή Παραγωγής και Εμπορίου της Βουλή από τον υπουργό Περιβάλλοντος. Μιμούμενος μάλιστα τον έτερο αντιπρόεδρο της Νέας Δημοκρατίας, Άδωνι Γεωργιάδη, ο Κωστής Χατζηδάκης φρόντισε να ξεκαθαρίσει ότι το «πράσινο» νομοσχέδιο του είναι στην πραγματικότητα «κόκκινο χαλί» για τους μελλοντικούς επενδυτές. Άλλωστε ακριβώς αυτή την φράση χρησιμοποίησε.
Το …κομβικό ερώτημα που έθεσε ο Κωστής Χατζηδάκης ήταν σαφές: «Θέλουμε να μην έρχονται επενδύσεις στη χώρα; Σε όλες τις άλλες χώρες της Ε.Ε. να τους υποδέχονται με κόκκινα χάλια, τους επενδυτές, και εμείς, ιδιαίτερα τώρα, που θα έχουμε και το πρόβλημα, με τον κορωνοϊό να καθόμαστε και να «τρενάρουμε» τις υποθέσεις».
Φυσικά η κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας δίνει ξεκάθαρη απάντηση στο ερώτημα: Θέλει να στρώσει κόκκινα (στην προκειμένη περίπτωση … «πράσινα» και οικολογικά) χαλιά στους επενδυτές. Για τον λόγο αυτό προσαρμόζει την περιβαλλοντική πολιτική της σε αυτό τον στόχο, ο οποίος άλλωστε, όπως δήλωσε ο υπουργός Περιβάλλοντος, είναι κοινός για όλα τα κράτη- μέλη της Ε.Ε. Ο Κωστής Χατζηδάκης τόνισε ότι «στις άλλες ευρωπαϊκές χώρες, υπάρχουν αδειοδοτήσεις, οι οποίες είναι 90 μέρες, 120 μέρες, 150 μέρες και υπάρχει και κοινοτική νομοθεσία γι’ αυτό, η οποία, ατυχώς, δεν εφαρμόζεται στην Ελλάδα. Είμαστε, δηλαδή, εκτός ευρωπαϊκού πλαισίου τόσα χρόνια, καθώς εμείς αδιαφορώντας και για την κοινοτική νομοθεσία, αλλά και για το δικό μας συμφέρον, το συμφέρον της χώρας, πάμε στις περιβαλλοντικές αδειοδοτήσεις 6 με 8 χρόνια».
Αναφερόμενος μάλιστα στον στόχο της κυβέρνησης ο υπουργός Περιβάλλοντος αποσαφήνισε ότι η δημόσια διοίκηση και οι ελεγκτικές υπηρεσίες οφείλουν να προσαρμοστούν στις ανάγκες των επενδυτών: «Λέμε στην δημόσια διοίκηση να μην «τρενάρει» τις υποθέσεις» διότι «δεν είναι λογικό κάποιες υπηρεσίες να έχουν μια υπόθεση, στα ντοσιέ τους, και να κάθεται η υπόθεση αυτή, να κάθεται, να περιμένει χρόνια και, εντωμεταξύ, να στέλνουμε τα παιδιά μας σε όλη την Ευρώπη και σε όλο τον κόσμο να βρουν δουλειές, γιατί εδώ δεν ανοίγουν δουλειές». Μάλιστα ο Κωστής Χατζηδάκης πρόσθεσε πως μετέχει σε «μια κυβέρνηση που εξελέγη με βασική δέσμευση τις νέες δουλειές».
Ο Κωστης Χατζηδάκης υπερασπίστηκε σθεναρά και την διάταξη με την οποία «βάζουμε ιδιώτες αξιολογητές». Αυτό, όπως δήλωσε, γίνεται «για να υπάρχουν περισσότεροι αξιολογητές και να πηγαίνει γρηγορότερα το πράγμα». Μάλιστα στο νομοσχέδιο δεν ορίζεται σαφώς το πώς θα τοποθετούνται αυτοί οι ιδιώτες αξιολογητές. Σύμφωνα με τον υπουργό «θα υπάρξει Προεδρικό Διάταγμα, το οποίο θα καθορίσει τα προσόντα τους και τον έλεγχο, τον οποίο θα υφίστανται». Διευκρίνισε πάντως πως «θα υπάρχει ένα μητρώο και θα ορίζονται με κλήρωση, άρα δεν θα υπάρχει απευθείας επαφή του επενδυτή με αυτούς». Σύμφωνα με την κυβερνητική επιχειρηματολογία τον τελικό λόγο έγκρισης θα έχει η δημόσια διοίκηση, παρόλα αυτά είναι σαφές ότι εφόσον ο φάκελος της πρότασης για άδεια είναι θετικός, πολύ δύσκολα θα μπορεί να αναστρέψει η εκάστοτε δημόσια ελεγκτική υπηρεσία την εικόνα.
Όμως δεν είναι μόνον το θέμα των αδειοδοτήσεων το στοιχείο που αποτελεί πρόκληση στο εν λόγω νομοσχέδιο. Το νομοθέτημα αν και ξεκίνησε με 60 περίπου άρθρα έχει πλέον φθάσει τα 130 άρθρα και αναμένεται να προστεθούν ακόμη αρκετές τροπολογίες σχετικά με την αγορά ενέργειας.
Βασικά σημεία του νομοσχεδίου είναι τα εξής:
Άδειες Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας: Νέες διευκολύνσεις προς τις εταιρίες που παράγουν ανανεώσιμες μορφές και διευκολύνσεις στην αδειοδότηση. Με ό,τι αυτό σημαίνει για την επιβάρυνση του περιβάλλοντος αλλά και την υποχρεωτικότητα της απορρόφησής του από την ΔΕΗ, με αποτέλεσμα την αύξηση του ενεργειακού κόστους.
Διαχείριση Προστατευόμενων Περιοχών: Επιτάχυνση της εμπορευματοποίησης τους μέσω της ίδρυσης ενιαίου φορέα διαχείρισης που κεντρικά θα μπορεί να εγκρίνει σχέδια επιχειρηματικών δραστηριοτήτων. Ιδιωτικοποιούνται αρμοδιότητας που μέχρι σήμερα ανήκαν στην δασική υπηρεσία.
Περιοχές Natura: Χωρίζονται σε ζώνες στις οποίες θα επιτρέπονται διαφορετικές χρήσεις γης. Θα μπορούν έτσι να αναπτύσσονται επιχειρηματικές δραστηριότητες σε δρυμούς ακόμη και αρχαιολογικούς χώρους.
Δασικοί Χάρτες: Επανακαθορισμός περιεχομένου δασικών χαρτών που πρακτικά θα νομιμοποιήσουν οποιαδήποτε παράβαση και καταπάτηση δασικών εκτάσεων που πραγματοποιήθηκε έως το 1975 αφού δεν υφίστανται αεροφωτογραφίες για την περίοδο αυτή.
Οικιστικές Πυκνώσεις: Οι διατάξεις των άρθρων που σχετίζονται με αυτό το θέμα θεωρούνται από το σύνολο των περιβαλλοντικών οργανώσεων αντίθετες τόσο στο αρθρο 24 του Συντάγματος όσο και σε αποφάσεις του Συμβουλίου της Επικρατείας, επί της προεδρίας μάλιστα της Κατερίνας Σακελαροπούλου, σημερινής προέδρου της Δημοκρατίας.
Τέλος σε πρόσθετες διατάξεις του νομοθετήματος γίνονται βήματα για την περαιτέρω ιδιωτικοποίηση του ΑΔΜΗΕ, δηλαδή του δικτύου διανομής ηλεκτρικού ρεύματος.
