Just in

Όλα τα νέα
Imerodromos logo
 

Η ΚΝΕ τίμησε τον Μίλτο Πασχαλίδη για τα 30 χρόνια αδιάλειπτης παρουσίας του στο Φεστιβάλ

“Κάποτε γνώρισα μια λίμνη, που ‘θελε να ΄ναι θάλασσα”… Ο Μίλτος Πασχαλίδης ανέβηκε στην Κεντρική Σκηνή, που είχε κατακλειστεί από..

“Κάποτε γνώρισα μια λίμνη, που ‘θελε να ΄ναι θάλασσα”… Ο Μίλτος Πασχαλίδης ανέβηκε στην Κεντρική Σκηνή, που είχε κατακλειστεί από νεολαία για να τον ακούσει μέχρι και τα λοφάκια στο πλάι της, για να τραγουδήσει ένα “Παραμύθι με λυπημένο τέλος” κι αμέσως μετά να μας καλωσορίσει: “Γεια σας! Καλώς σας βρήκα πάλι”! Από το 1993 θυμούνται κάποιοι – ο ίδιος θυμάται και το 1992 στην Κρήτη – είναι ο μόνος ερμηνευτής που 32 – 33 χρόνια, η παρουσία του στο κεντρικό Φεστιβάλ είναι αδιάλειπτη. “Να τα εκατοστήσουμε όλοι μαζί λοιπόν!” ευχήθηκε ο Μίλτος.

 
 

“Το Φεστιβάλ μας έχει φιλοξενήσει χιλιάδες καλλιτέχνες… Είμαστε περήφανοι που η παρουσία του Μίλτου Πασχαλίδη ξεχώρισε σε μια πορεία 30 χρόνων… Κάθε στιγμή που ανεβαίνει στη Σκηνή “φυσάει ένας αέρας που σαρώνει”… Μίλτο σε ευχαριστούμε για την αδιάλειπτη παρουσία σου τριάντα χρόνια στο Φεστιβάλ μας” είπε αμέσως μετά η συντρόφισα από την ΚΝΕ που κάλεσε στη Σκηνή τον Γραμματέα του ΚΣ της Οργάνωσης, Θοδωρή Κωτσαντή, που παρέδωσε στον Μίλτο ένα αναμνηστικό για αυτή την αδιάλειπτη παρουσία του. “Ευχαριστώ από την καρδιά μου! Το μόνο που μπορώ να υποσχεθώ είναι ότι όσο τραγουδάω θα είμαι εδώ”! Ανταπάντησε ο Μίλτος κι έπιασε ακριβώς το τραγούδι ξεσηκώνοντας το πλήθος…

 

“Ξημερώματα”… “Βυθισμένες άγκυρες”… “Περσίδες” κι όλα τα χέρια απλώθηκαν στον ουρανό! Κι έπειτα για “να σηκώσει και τους καθιστούς”, όπως είπε, μπίταρε με την “Πηνελόπη”!

Ύστερα θέλησε να κάνει ένα… κολπάκι όπως είπε και κάλεσε να σβήσουν τα φώτα της Σκηνής και να τον φωτίσουν οι φακοί από τα κινητά του κόσμου, που τους έδωσε το έναυσμα να τραγουδήσουν εκείνοι όλοι μ’ ένα στόμα τις “Κακές συνήθειες”!

 
 

“Απ’ το Κερατσίνι και την Κοκκινιά αυτές τις μέρες ακούς εκείνη τη φράση… “Ο Παύλος ζει – τσακίστε τους ναζί” φώναξε ο Μίλτος το σύνθημα μαζί το κοινό πριν ξεκινήσει να τραγουδάει το “Κιφ” γιατί… “δεν παίχτηκε η παρτίδα μας ακόμα”!

Κι έπειτα οι “Φάροι”… γιατί “αν δε φαντάζεσαι φωτιές με κάρβουνο μην παίζεις”

Η αναφορά και η υπόκλιση στον Θάνο Μικρούτσικο απαραίτητη με τον “Τυμβωρύχο”, αλλά και οι ζεϊμπεκιές με τον “Ερωτα αράγγελο”.

 

Τα απαραίτητα διαλείμματά του Μίλτου από τη Σκηνή γέμιζαν με τις ερμηνείες της Νίκης Γρανά σε τραγούδια τόσο δικά του όσο και άλλων που συνόδευε ακατάπαυστα το κοινό.

“Αυτό το τραγούδι το χρωστάω στην ΚΝΕ, να τα εκατοστήσει και να τα χιλιάσει!”, ευχήθηκε στη συνέχεια ο Μίλτος πιάνοντας με χίλια νοήματα το “Αγύριστο κεφάλι”!

Αλλά και τόσα άλλα που μαγνήτιζαν και συγκινούσαν, όπως ο “Ακροβάτης”, το “Καπηλειό”… κι ο δρόμος για το φινάλε με ένα υπέροχο ποτ πουρί, που μας έφερε και πάλι στη “λίμνη” απ’ όπου ξεκίνησε η συναυλία, αλλά και στον “Ερωτόκτιτο”, στα “Διόδια”, τις “Ντομάτες, τον “Υμνο του ΕΑΜ”, τα “Μαλαματένια λόγια”, τη “Ρόζα”…

“Κάθε χρόνο είστε όλο και πιο πολλοί… μακάρι του χρόνου να μη μας χωράει πια εδώ», ευχήθηκε ο Μίλτος στο τέλος της συναυλίας του και… “Καλή αντάμωση σύντροφοι”!

Σχετικά θέματα

Απόψεις