Η ελληνική κυβέρνηση δείχνει τώρα, περισσότερο από ποτέ, την απόσταση που κρατάει από την κοινωνία. Έχοντας χτίσει ένα σύστημα προπαγάνδας για μικροπολιτικούς σκοπούς, τα μέλη της ζουν πια μέσα σε αυτό έχοντας ξεχάσει, ηθελημένα ή εσκεμμένα, ποια είναι η πραγματικότητα. Θαυμάζουν τόσο τον εαυτό τους όταν κοιτάζονται στον καθρέφτη που τους είναι αδιανόητο οι εντολές και οι επιθυμίες τους, οι ισχυρισμοί και οι τοποθετήσεις τους να μην βρίσκουν αποδοχή από όλους. Έχουν περάσει στο επόμενο στάδιο, έτοιμοι να προτρέψουν τους πεινασμένους να χορτάσουν την πείνα τους με παντεσπάνι. Σαλτιμπάγκοι που δεν μπορούν να μοιράσουν δύο γαϊδάρων άχυρα, παρελαύνουν καθημερινά μπροστά από τις οθόνες ξεστομίζοντας ασυναρτησίες, παραβιάζοντας την λογική, φουσκώνουν σαν παγώνια από μία υπερηφάνεια που μόνο εκείνοι αντιλαμβάνονται. Θεωρώντας ότι απευθύνονται σε όντα μειωμένης αντίληψης έχουν επιστρατεύσει κάθε φτηνή σοφιστεία για να στηρίζουν το δογματισμό τους. Και αυτός ο νεοφιλελεύθερος δογματισμός μπαίνει πάνω από όλα, ακόμα και τώρα που τα απογεύματά μας, μοιάζουν με πολεμικά ανακοινωθέντα μετρώντας χαμένες ζωές σαν να πρόκειται απλά για αριθμούς σε βιβλία ισολογισμών.
Η κυβέρνηση κινείται από την αρχή με την ίδια ασυνέπεια. Αλλοπρόσαλλες αποφάσεις που λαμβάνονται και αποσύρονται εν μία νυκτί, στοχοποίηση κοινωνικών ομάδων και συμπεριφορών για την μετάδοση του ιού ενώ την ίδια στιγμή μένουν στο απυρόβλητο άλλες, εξαγγελία μέτρων στήριξης για κάποιους και αδιαφορία για άλλους. Κυρίως όμως, αναγόρευση της ατομικής ευθύνης ως το κεντρικό στοιχείο μιας πανδημίας που απειλεί ολόκληρη την κοινωνία. Δεν διαφέρει και πολύ ο αντιεπιστημονικός λόγος που αρθρώνεται από επίσημα κυβερνητικά χείλη από εκείνον που εκφράζεται από μεγάλη μερίδα του αντιεμβολιαστικού κινήματος. Και δυστυχώς είναι η κυβέρνηση που ξεκίνησε και συνεχίζει να διατηρεί αυτή τη ρητορική. Οι φανφάρες ότι νικήσαμε τον κορονοϊό με φόντο το ηλιοβασίλεμα της Σαντορίνης, ότι πλησιάζουμε στο τέλος της πανδημίας και έμεινε μόνο να διανύσουμε το “τελευταίο μίλι” χωρίς κανένα στοιχείο που να το αποδεικνύει, ότι το εμβόλιο είναι διαβατήριο ελευθερίας που θα μας κάνει άτρωτους παραποιώντας το ρόλο και τη λειτουργία των εμβολίων, δεν διαφέρει και πολύ από τις ασυναρτησίες και τις εμμονές ακόμα και των αρνητών του ιού.
Η αντιμετώπιση της πανδημίας γίνεται με πολιτικές αποφάσεις έπειτα από εισηγήσεις της επιστημονικής επιτροπής και ο δογματισμός της κυβέρνησης είναι αυτός που κατευθύνει τις αποφάσεις αυτές. Είχαμε έτσι την αποδυνάμωση του Εθνικού Συστήματος Υγείας παρά τις αυξημένες ανάγκες λόγω της πανδημίας, την απουσία μέτρων για την αποσυμφόρηση των μέσων μαζικής μεταφοράς, το πύκνωμα των μαθητών στις σχολικές αίθουσες, την ιδιαίτερη μεταχείριση της Εκκλησίας στην γενικότερη απροθυμία της να συνεργαστεί και να προστατεύσει τους πιστούς. Ταυτόχρονα η κυβέρνηση συνέχισε το νομοθετικό της έργο με απάνθρωπες παρεμβάσεις στα εργασιακά, επωφελούμενη από την πρωτόγνωρη αυτή κατάσταση, με μεγάλο μέρος της κοινής γνώμης αποπροσανατολισμένο, γκρεμίζοντας ότι είχε μείνει όρθιο από τα μνημόνια και τις πολιτικές των προκατόχων της. Παραμένει προσηλωμένη στον βασικό στόχο αποπροσανατολισμού της κοινής γνώμης και η λίστα Πέτσα, όσο και αν είναι σημαντικό εργαλείο για την κυβέρνηση, δεν αρκεί από μόνη της.
Αυτός ο κυβερνητικός παραλογισμός, ως το κύριο όπλο υπεράσπισης του δογματισμού, μπορεί να αποβεί φονικότερος από τις υπόλοιπες κυβερνητικές επιλογές που άφησαν το Εθνικό Σύστημα Υγείας απροστάτευτο και το λαό εκτεθειμένο στη διασπορά του ιού. Αυτή η απλοϊκή προσέγγιση και η ελαφρότητα οδήγησαν μια κοινωνία που ήταν αρχικά ενωμένη απέναντι στην απειλή της πανδημίας στη διάσπαση και τη σύγχυση δύο σχεδόν χρόνια μετά. Η Νέα Δημοκρατία επέδειξε τον γνωστό της αριβισμό. Αρκεί π.χ. να θυμηθούμε τη στάση της πριν και μετά τις εκλογές αναφορικά με τη Συμφωνία των Πρεσπών, που από το σκίσιμο της – αν και για ευνόητους λόγους χρησιμοποιήθηκε άλλη λέξη – πέρασε στην αναγκαιότητα της εφαρμογής της. Πρωτοστάτησε στις διαμαρτυρίες για να καρπωθεί το πολιτικό όφελος και μετά απλώς αφοσιώθηκε στην εφαρμογή της Συμφωνίας. Και φυσικά στο ίδιο μήκος κύματος με τους προκατόχους τους, μιλήσαν για τη συνέχεια του κράτους και τις δεσμευτικές υπογραφές των προηγούμενων. Είναι λογικό πολλοί να πιστεύουν ότι είναι προτιμότερο που μας βρήκε αυτή η πανδημία με τη Νέα Δημοκρατία στην εξουσία καθώς σε αντίθετη περίπτωση τα κανάλια επικοινωνίας της με συγκεκριμένες ομάδες θα λειτουργούσαν ανεξέλεγκτα και επικίνδυνα.
Για πόσο ακόμα μπορεί να συνεχίσει να υπερασπίζεται τον νεοφιλελεύθερο δογματισμό της με αυτόν τον ανορθολογισμό; Η πρόσφατη αναφορά κορυφαίου υπουργού για την απουσία μελέτης που να αποδεικνύει ότι οι αστυνομικοί μεταδίδουν τον ιό, δεν είναι παρά άλλο ένα δείγμα αυτής της πραγματικότητας. Φτάνουμε στο σημείο αυτές οι τοποθετήσεις να γίνονται αποδεκτές ως έγκυρα επιχειρήματα καθώς με εξαίρεση λίγες φωνές δεν κρίνονται και δεν στηλιτεύονται από τον Τύπο, που οφείλει να ελέγχει πάντα την εξουσία. Αντιθέτως ο επίσημος διάλογος που κινείται έξω από όποια λογική επιχειρηματολογία συντελεί στην εγκατάσταση μιας διαλεκτικής της “αυθεντίας”, μιας αστήρικτης και φαιδρής επιχειρηματολογίας, μακριά από την ανάγκη για τεκμηρίωση κάθε ισχυρισμού, δημιουργώντας πρόσφορο έδαφος για κάθε εικασία που δεν χρειάζεται πια να στηρίζεται σε κάποιο υγιές σκεπτικό ή σε μία αποδεικτική διαδικασία. Κοινώς, προχωράμε μπροστά μπουρδολογώντας.
Στα πλαίσια αυτής της μπουρδολογίας, αντί η συζήτηση να περιστρέφεται γύρω από την ελλιπή προστασία των εργαζομένων στην αστυνομία, λόγω του μεγάλου ποσοστού ανεμβολίαστων και να διερωτηθούμε για τον λόγο που συμβαίνει αυτό, ακούμε για την απουσία κλινικών μελετών ότι οι αστυνομικοί μεταδίδουν τον ιό. Ένα κράτος που θα είχε ως πρώτο μέλημα να πείσει τους πολίτες του να εμβολιαστούν χωρίς να μπουρδολογεί, μάλλον θα προσέγγιζε το ζήτημα αλλιώς. Αρκεί να δούμε κάποια στοιχεία που δημοσιοποιούν οι ίδιοι οι αστυνομικοί στις ΗΠΑ όπου τα ποσοστά εμβολιασμού στο αστυνομικό σώμα είναι χαμηλά, παρά το γεγονός ότι κι εκεί οι εργαζόμενοι στην Αστυνομία απέκτησαν πρόσβαση στα εμβόλια πολύ νωρίς. Πρόσφατα η μη κερδοσκοπική οργάνωση Officer Down Memorial Page που εδώ και χρόνια καταγράφει τις απώλειες των αστυνομικών που χάνουν τη ζωή τους κατά την υπηρεσία, προέβη στην ανακοίνωση ότι πλέον η πρώτη αιτία θανάτου των αστυνομικών δεν είναι οι συμπλοκές και η ανταλλαγή πυρών αλλά ο Covid-19. Οι 476 νεκροί αστυνομικοί από κορονοϊό είναι πέντε φορές περισσότεροι από τους 96 που έχασαν τη ζωή τους από ανταλλαγή πυρών.
Τα στοιχεία αυτά δεν είναι τα εξαγόμενα κάποιας κλινικής μελέτης, όμως αποδεικνύουν ότι όσοι φοράνε στολή δεν είναι άτρωτοι και κινδυνεύουν οι ίδιοι κι επομένως κι οι γύρω τους από την πανδημία. Είναι προφανές ότι δεν ήταν απαραίτητα αυτά τα στοιχεία για να γνωρίζουμε ότι όλοι κινδυνεύουν να νοσήσουν και να μεταδώσουν στο ίδιο βαθμό. Αντίθετα υπάρχουν άλλες κλινικές μελέτες που λένε ότι σε μία ομάδα εμβολιασμένων ο ιός μεταδίδεται πολύ πιο δύσκολα και όσοι τελικά νοσήσουν είναι πολύ πιο πιθανό να μην αρρωστήσουν βαριά. Και αυτό ισχύει για όλο τον κόσμο, ανεξάρτητα αν φορούν στολή ή όχι, ακόμα κι αν είναι….υπουργοί. Έχουμε μια κυβέρνηση που στο ζήτημα του εμβολιασμού έχει την πλήρη στήριξη της αντιπολίτευσης, με ελάχιστες γραφικές εξαιρέσεις, και παρόλα αυτά αδυνατεί να πείσει τον κόσμο για την αναγκαιότητα του εμβολιασμού. Αδυνατεί να κάνει επιτέλους, έστω και σε αυτό το ζήτημα την μετάβαση από το ατομικό στο συλλογικό και να ξεφύγει επιτέλους, έστω και λίγο από τις νεοφιλελεύθερες αγκυλώσεις της. Γιατί είναι προφανές ότι δεν υπάρχει καμία διάθεση να στηριχτούν ούτε τα νοσοκομεία ούτε η Πρωτοβάθμια περίθαλψη. Είναι προφανές πως η κυβερνητική μήτρα μπορεί να γεννήσει μόνο περιπολικά και όχι λεωφορεία ή και άλλα οχήματα που κατά καιρούς μας λείψανε, όπως πυροσβεστικά αεροπλάνα. Και πλέον είναι ολοφάνερο και στα λόγια τους πως για να συνεχίσουν το έργο τους, είναι διατεθειμένοι να ανάγουν την μπουρδολογία σε επιστήμη.
