Την παραχώρηση επιπλέον οπλικών συστημάτων στην κυβέρνηση του Κιέβου, αποσύροντάς τα μάλιστα από νησιά του Αιγαίου, μεθοδεύει η κυβέρνηση, υλοποιώντας κατά γράμμα τους επικίνδυνους αμερικανοΝΑΤΟικούς σχεδιασμούς, βαθαίνοντας την εμπλοκή της χώρας στην ιμπεριαλιστική αντιπαράθεση με τη Μόσχα.
Χαρακτηριστικά, σύμφωνα με πληροφορίες του «Ριζοσπάστη», στις 27/7 ολοκληρώθηκε η – συμφωνημένη ανάμεσα στις δύο κυβερνήσεις – παραχώρηση των 40 τεθωρακισμένων οχημάτων BMP1 στους Ουκρανούς με τη διεκπεραίωση και της τελευταίας παρτίδας.
Ακολούθησε, την προηγούμενη Δευτέρα, 21/8, η έλευση Ζελένσκι στην Αθήνα, με τη συμφωνία που έκλεισε με τον Κυρ. Μητσοτάκη, η ελληνική Πολεμική Αεροπορία να αναλάβει την εκπαίδευση Ουκρανών πιλότων σε ΝΑΤΟικά F-16 που θα τους παραχωρηθούν για επιχειρήσεις κατά της Ρωσίας. Ηδη διαχέονται πληροφορίες ότι Ελληνες αεροπόροι θα μεταβούν σε Ρουμανία και Δανία, σε αεροπορικές βάσεις που θα λειτουργούν ως κέντρα εκπαίδευσης των Ουκρανών πιλότων. Σε επόμενη φάση, αφού οι Ουκρανοί ολοκληρώσουν την εκπαίδευση στα βασικά συστήματα του μαχητικού και μάθουν να το πετούν, θα μπορούσαν να συνεχίσουν την εκπαίδευσή τους σε αντικείμενα εναέριας μάχης, βομβαρδισμού, χρήσης όπλων ακριβείας ή και άλλες, πιο σύνθετες επιχειρήσεις, στους εξομοιωτές στην αεροπορική βάση Ανδραβίδας.
Επίσης, η ουκρανική αντιπροσωπεία φέρεται να έβαλε επιτακτικά και το ζήτημα επίσπευσης παραδόσεων βλημάτων των 155 χιλιοστών για το ουκρανικό πυροβολικό, με την Ελλάδα να αποτελεί, στον ευρωατλαντικό καταμερισμό στο σκέλος των πυρομαχικών, έναν από τους πιο σταθερούς προμηθευτές των ουκρανικών δυνάμεων.
Προς «απόσυρση» κρίσιμα οπλικά συστήματα…
Ωστόσο, δεν σταματούν εδώ. Μετά την έλευση Ζελένσκι και όσα συζητήθηκαν στο Μαξίμου, ο υπουργός Αμυνας, Ν. Δένδιας, έκανε γνωστό στη Βουλή, στη διαδικασία του κοινοβουλευτικού ελέγχου, δημοσιοποιώντας μάλιστα και μια σειρά από έγγραφα (δίνοντας σήμα, ίσως, σε ξένα και ντόπια κέντρα, του πόσο αποφασισμένοι είναι στην κυβέρνηση να «τρέξουν» την υπόθεση) ότι οδεύει «προς ακύρωση» η «εν συνεχεία τεχνική υποστήριξη των TOR-M1 & OSA-AK», η οποία αποτελούσε διακρατική συμφωνία με τη Ρωσία.
Συνολικά, Πολεμική Αεροπορία και Ελληνικός Στρατός διαθέτουν αντίστοιχα 21 αντιαεροπορικά συστήματα Tor-M1 και 38 αυτοκινούμενα συστήματα κατευθυνόμενων βλημάτων OSA-AK/AKM. Τα OSA είναι τοποθετημένα στα νησιά του Αιγαίου, ενώ η Θράκη είναι ο χώρος προβλεπόμενης επιχειρησιακής δράσης των Tor-M1. Την παραχώρησή τους έχουν ζητήσει εδώ και καιρό οι Ουκρανοί, ενώ σε αυτήν την κατεύθυνση πιέζουν και οι Αμερικανοί, οι οποίοι φέρεται να τάζουν μάλιστα στην ελληνική κυβέρνηση, ως «αντίδωρο», έναν αριθμό ελικοπτέρων «Black Hawk».
…από τα «ΝΑΤΟικά νησιά»
Θυμίζουμε, εξάλλου, ότι στο παζάρι για τα Ελληνοτουρκικά – κομμάτι κι αυτό όπως είναι των ευρύτερων αμερικανοΝΑΤΟικών σχεδιασμών – κι ενώ οι δύο κυβερνήσεις επιταχύνουν για ευρωατλαντικής κοπής διευθετήσεις (βλ. σχετικό ρεπορτάζ σε άλλη στήλη), η τουρκική αστική τάξη εγείρει διαρκώς ζήτημα αποστρατικοποίησης των νησιών του Ανατολικού Αιγαίου όπως και ζητήματα στη Δυτική Θράκη, το ΝΑΤΟ αντιμετωπίζει το Αιγαίο ως ενιαίο επιχειρησιακά χώρο, ο δε Ελληνας πρωθυπουργός αναφέρεται στα ελληνικά νησιά στην περιοχή ως «ΝΑΤΟικά νησιά»…
Στο ίδιο πλαίσιο, στους πίνακες του υπουργείου Αμυνας σχετικά με την προτεραιοποίηση και εξέλιξη των ελληνικών εξοπλιστικών προγραμμάτων, απουσιάζει κάθε αναφορά σε ένα απαραίτητο – όπως κρίνεται αρμοδίως – για την ελληνική αποτροπή πρόγραμμα, αυτό του εκσυγχρονισμού των τσεχοσλοβακικής κατασκευής Πολλαπλών Εκτοξευτών Πυραύλων RM-70, σύστημα το οποίο επίσης ζητάνε οι Ουκρανοί.
Σημειώνεται ότι χιλιάδες ρουκέτες από το εν λόγω σύστημα δόθηκαν το προηγούμενο διάστημα στην κυβέρνηση της Ουκρανίας, αδειάζοντας τις αποθήκες ακόμα και στα νησιά του Βόρειου Αιγαίου. Πρόκειται για «έναν από τους σημαντικότερους πολλαπλασιαστές ισχύος» για το ελληνικό πυροβολικό, όπως τονίζεται από το ίδιο το ΓΕΣ, το οποίο μάλιστα στόχο είχε βάλει να προχωρήσει στην «πληρέστερη αξιοποίηση των ΠΕΠ RM-70 εφαρμόζοντας ένα πρόγραμμα εκσυγχρονισμού και με προμήθεια βελτιωμένων πυρομαχικών». Εξ ου και πέρυσι, στις 22/6/22, ο τότε υπουργός Αμυνας, Ν. Παναγιωτόπουλος, ενημερώνοντας τα μέλη της Ειδικής Διαρκούς Επιτροπής Εξοπλιστικών Προγραμμάτων & Συμβάσεων της Βουλής, στάθηκε, κατά πληροφορίες, και στην «ενεργοποίηση προγράμματος “Εκσυγχρονισμός – αναβάθμιση Πολλαπλών Εκτοξευτών Πυραύλων RΜ-70”, συνολικού εκτιμώμενου κόστους 83.000.000 εκατ. ευρώ», κάτι που τώρα, όπως φαίνεται, οδεύει για τις ελληνικές καλένδες.
Τι θα γίνει με αυτά τα άνευ υποστήριξης συστήματα; Οπως έγραφε ο «Ριζοσπάστης», ήδη από τις 24/11/22, «ο πόλεμος με την Ουκρανία και η διακοπή επαφών με τη Ρωσία έχουν ως συνέπεια προβλήματα στη συντήρηση και στην τεχνική υποστήριξη των εν λόγω ρωσικών αντιαεροπορικών συστημάτων. “Σε βάθος χρόνου η ελληνική αεράμυνα θα …κρεμάσει”», εκτιμούσαν από τότε αρμόδιες πηγές που μίλησαν στην εφημερίδα, εξ ου και οι πιο πρόσφατες εκτιμήσεις παραγόντων του χώρου ότι και τα εν λόγω συστήματα θα διοχετευθούν τελικά στην Ουκρανία, με δικαιολογίες όπως ότι δεν κατέστη άλλο δυνατή η συντήρησή τους λόγω συνεπειών του πολέμου, ότι απαξιώθηκαν κ.λπ.
Στο μεταξύ, στον απόηχο και των δεσμεύσεων για συνέχιση της στρατιωτικής βοήθειας, σύμφωνα με πληροφορίες, Ουκρανοί, Γερμανοί και Αμερικανοί έχουν βάλει αίτημα στην ελληνική κυβέρνηση για παραχώρηση στο Κίεβο μέχρι και 100 αρμάτων μάχης «Leopard 1Α5». Ταυτόχρονα, Ελληνες εκπαιδευτές πληρωμάτων για άρματα «Leopard» εκπαιδεύουν Ευρωπαίους χειριστές. Αυτοί με τη σειρά τους εκπαιδεύουν τους Ουκρανούς (μέθοδος «εκπαιδεύω τον εκπαιδευτή» – «train the trainer»).
Επίσης, στο πλαίσιο της Αποστολής Στρατιωτικής Συνδρομής της ΕΕ στην Ουκρανία (European Union Military Assistance Mission Ukraine – EUMAM UA), από την ελληνική πλευρά προσφέρονται και άλλες εκπαιδεύσεις, όπως η διοίκηση, ο έλεγχος μικρών κλιμακίων μάχης χερσαίων δυνάμεων («junior leadership training from section / squad and platoon levels up to company»), ειδικά στον τομέα των Ειδικών Επιχειρήσεων, και η εξουδετέρωση εκρηκτικών μηχανισμών και ναρκών («demining»). Μάλιστα, λέγεται ότι αυτή η εκπαίδευση μικρών κλιμακίων σε αποστολές Ανορθόδοξου Πολέμου πίσω από τις ρωσικές γραμμές είναι κάτι που ζητούν επίμονα οι Ουκρανοί, μετά την αποτυχία τους να τις διασπάσουν στην αντεπίθεσή τους, στρεφόμενοι πλέον σε τέτοιες μορφές επιχειρήσεων.
Αναδημοσιεύεται από την εφημερίδα «Ριζοσπάστης» – Aπό 902.gr
