Δεν πειράζει που πριν λίγες ημέρες τα νερά του Αιγαίου ήταν τάφος… Δεν πειράζει που 36 άνθρωποι πνίγηκαν σε δύο ναυάγια. Η θλίψη γι’ αυτούς πνίγηκε μαζί με την είδηση… Το Αιγαίο μπορεί να ακόμα να ξεβράζει κυνηγημένους, αλλά η πατρίδα πρέπει να αποθεωθεί και θα το κάνει.
Η πατρίδα δεν πνίγει… σώζει…
«Εσωσε» 87 δυστυχισμένους στους Παξούς. 92 δυστυχισμένους και γυμνούς στον Εβρο. Τώρα μπορεί να θριαμβεύσει και να περιφέρει το γυμνό σαρκίο του πρόσφυγα, του απεκδυόμενου την ανθρώπινη υπόσταση, ως απόδειξη της μεγαλοψυχίας της.
Ανάμεσα στα πεθαμένα παιδιά και στο πόρισμα της Ευρωπαϊκής Υπηρεσίας Καταπολέμησης της Απάτης (OLAF) που αποδεικνύει πως τα στελέχη της Frontex γνώριζαν και συγκάλυπταν τις παράνομες επαναπροωθήσεις προσφύγων από το ελληνικό Λιμενικό, η κυβέρνηση πρέπει να υψωθεί θριαμβεύτρια….
Θα φτάσει ως τον ΟΗΕ για το θέμα των 92 γυμνών προσφύγων στον Εβρο. Αλλά θα πάει και στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή. Στον ΟΗΕ για να παραλάβει έναν φερετζέ ανθρωπισμού, στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή για να δώσει τα πραγματικά κυνικά διαπιστευτήρια.
Οι πρόσφυγες δεν «σώζονται» για να σωθούν, ει μη μόνο για να επιστραφούν εκεί απ’ όπου ήρθαν. Αυτή τη διαβεβαίωση ζητάει η Ευρωπαϊκή Ενωση και αυτή θα λάβει, δυνάμει της κατάπτυστης συμφωνίας που έχει υπογραφεί μεταξύ Ελλάδας και Τουρκίας.
Και μόνο εάν πρόκειται κάποιοι από αυτούς να χρησιμεύσουν ως αναλώσιμη και φτηνή εργατική δύναμη, μόνο και μόνο τότε μπορούν να διαπεράσουν το σύνορο της Ευρώπης.
Ο,τι βαφτίζεται ως διάσωση είναι η φτιασιδωμένη καταδίκη αλεσμένη στις μυλόπετρες ενός χυδαίου και επικίνδυνου γεωπολιτικού παιχνιδιού.
Η κυβερνητική προπαγάνδα, που δεν μπορούν να την πιστέψουν ούτε μικρά παιδιά – ή μάλλον κυρίως μικρά παιδιά – λέει ότι οι δικές της επαναπροωθήσεις – που δεν είναι επαναπροωθήσεις, αλλά «διασώσεις» – είναι φιλικές, ανθρώπινες, νόμιμες, σέβονται το Διεθνές Δίκαιο, τις συμβάσεις, τους Χάρτες των Δικαιωμάτων.
Οι άλλες, των «απέναντι», των «κακών», είναι βάρβαρες, άγριες και δεν συνάδουν καθόλου με το ευρωπαϊκό δημοκρατικό και ανθρωπιστικό κεκτημένο του ελεύθερου δυτικού κόσμου… Ο ίδιος κόσμος που «ελεύθερα» και «δημοκρατικά» δολοφόνησε τους μετανάστες στη Μελίγια της Ισπανίας.
Και κάπου εκέι στο ανάμεσα των «επιτελικών διασώσεων» και των «βάρβαρων επαναπροωθήσεων» δεν μπορεί να κρυφτεί η δική τους γύμνια, ομόθυμη, βάρβαρη, χυδαία και δολοφονική. Ενθεν κακείθεν…
