Μια δήλωση του πρωτοπόρου Γάλλου σκηνοθέτη Ζαν Λυκ Γκοντάρ έχει κάνει τον γύρο του κόσμου, από την περασμένη εβδομάδα, και σχολιάζεται ακόμα. Το απόσπασμα που «διακινείται» είναι από τη συνέντευξη του στην εφημερίδα Le Monde: «Είχαν την ελπίδα το Εθνικό Μέτωπο να είναι πρώτο (σ. σ: χρησιμοποιεί μια γαλλική έκφραση που σημαίνει κάτι σαν «να πάρει κεφάλι»). Εκτιμώ ότι ο Ολάντ έπρεπε να διορίσει – το είχα πει στο France Inter, αλλά το αφαίρεσαν – την Μαρίν Λεπέν πρωθυπουργό».
Τα σχόλια που μπορεί να διαβάσει κανείς στον Τύπο και στο διαδίκτυο (διεθνώς) είναι πολλά. Ορισμένοι, για να κάνουν «νούμερα», αναρωτιούνται εάν ο Γκοντάρ στηρίζει την Λεπέν και δηλώνουν «σοκαρισμένοι». Ελάχιστοι είναι αυτοί που προσπαθούν να δουν το θέμα διαφορετικά, επιδιώκοντας να αποκωδικοποιήσουν τις φράσεις του και γράφουν: Μήπως είναι μια δήλωση – πρόκληση;
Δεν έχουμε προσωπικό συμφέρον να υπερασπίσουμε τον Γκοντάρ. Αρκετοί σπουδαίοι καλλιτέχνες, στην ιστορική πορεία της ανθρωπότητας, είχαν προοδευτικό έργο και οι απόψεις τους ήταν αντιδραστικές. Η περίπτωση του Γκοντάρ, όμως, δεν είναι τέτοια, γι’ αυτό και μπήκαμε στον «κόπο» να δούμε τι έλεγε παρακάτω…
Όταν ο Γκοντάρ έδωσε τη συγκεκριμένη απάντηση ο δημοσιογράφος ρώτησε για ποιο λόγο να γίνει κάτι τέτοιο (να διοριστεί η Λεπέν πρωθυπουργός). Ο σκηνοθέτης συνέχισε: «Για να κινηθεί λίγο (σ.σ η κατάσταση). Για να προσποιηθούμε πως κινούμαστε, εάν δεν κινούμαστε στ’ αλήθεια. Αυτό είναι καλύτερο από το να προσποιούμαστε ότι δεν κάνουμε τίποτα (γέλια). Κατά τα άλλα ξεχνάμε πάντα ότι το Εθνικό Μέτωπο είχε δύο έδρες στο Εθνικό Συμβούλιο της Αντίστασης. Εκείνη την εποχή ήταν μια παρακομμουνιστική οργάνωση. Αυτό δεν εμπόδιζε να λέγεται Εθνικό Μέτωπο…». Η λέξη «παρακομμουνιστική» δεν φαίνεται να έχει αρνητικό φορτίο, όπως την χρησιμοποίησε ο Γκοντάρ. Προφανώς αναφέρεται στο γεγονός πως το Εθνικό Μέτωπο ήταν δημιούργημα του Κομμουνιστικού Κόμματος Γαλλίας, τότε.
Ο δημοσιογράφος σημείωσε ότι αυτό είναι μια συνωνυμία και ο Γκοντάρ απάντησε: «Όχι, εάν πούμε ότι είναι μια συνωνυμία, τότε μένουμε στις λέξεις, όχι στα γεγονότα. Είναι ένα γεγονός. Βέβαια, βλέποντας τη σημασία του διορισμού και το να κατονομάζεις, σίγουρα, είναι μια συνωνυμία… Ο πρωθυπουργός του Λουξεμβούργου λέγεται Γιούνκερ. Ήταν επίσης ένα όνομα ενός γερμανικού βομβαρδιστικού»…
Το εύκολο θα ήταν να πούμε «τα συμπεράσματα δικά σας».
Δυσκολευόμαστε να πιστέψουμε ότι ο Γκοντάρ αποφάσισε μετά από οκτώ δεκαετίες ζωής να στηρίξει τους φασίστες. Από την άλλη, κάποιος – εύλογα – θα μπορούσε να υποστηρίξει ότι με τα αυξημένα ποσοστά των φασιστών δεν χρειάζεται να γίνονται παιχνίδια λέξεων και νοημάτων.
Τα αποσπάσματα βρίσκονται στην ιστοσελίδα της εφημερίδας, η οποία δεν έχει δημοσιεύσει ακόμα, στο διαδίκτυο, ολόκληρη τη συνέντευξη. Πάντως, σε πολλά θέματα – και όχι μόνο για μια δήλωση ενός προσώπου – η είδηση «χάνεται» και δημοσιεύεται το «προϊόν» που θα πουλήσει…
