Γιγαντοπανό στα γραφεία της ΛΑΡΚΟ στην Αθήνα – Οι εργολάβοι δεν θα μπουν στο εργοστάσιο!

Στο μεταξύ με εξώδικη δήλωσή τους, προς την εταιρεία της ΛΑΡΚΟ, τους υπουργούς Εργασίας, Περιβάλλοντος και Ενέργειας, Οικονομικών και την Δημόσια Υπηρεσία Απασχόλησης (ΔΥΠΑ), την οποία κοινοποιούν στον πρωθυπουργό, τα σωματεία εργαζομένων της ΛΑΡΚΟ αναφέρουν τα εξής:

Όπως άριστα γνωρίζετε, η επαναλειτουργία της ΛΑΡΚΟ και η ανάπτυξη της είναι συνδεδεμένα με την συνέχιση της εργασίας μας και ως εκ τούτου την κάλυψη των προσωπικών και οικογενειακών αναγκών μας αφού δε διαθέτουμε κανέναν άλλον πόρο εισοδήματος πλην της εργασίας μας. Το σχέδιο της Κυβέρνησης για «εκκαθάριση εν λειτουργία και ιδιωτικοποίηση, για να έρθει ανάπτυξη της ΛΑΡΚΟ» στοίχισε 500 εκατομμύρια ευρώ. Το χρηματικό ποσό αυτό θα ήταν αρκετό για την παραγωγική και οικονομική ανάπτυξη της ΛΑΡΚΟ. Αντ’ αυτού όμως, απαξιώθηκε με αποτέλεσμα το αντίτιμο που θα καταβάλει ο «προτιμητέος επενδυτής» είναι 6 ευρώ το στρέμμα, 6 εκατομμύρια συνολικά δηλαδή. Το επιχείρημα της Κυβέρνησης για να δικαιολογήσει το ελάχιστο αυτό οικονομικό αντίτιμο ήταν ότι «θα γίνουν επενδύσεις, η ΛΑΡΚΟ θα αναπτυχθεί, θα προσφέρει στο ΑΕΠ της χώρας, θα προσφέρει θέσεις εργασίας στις τοπικές κοινωνίες».

Γεννάται λοιπόν το εύλογο ερώτημα, γνωρίζετε ότι ο νέος ιδιοκτήτης θα ισοπεδώσει επιχειρησιακά τη ΛΑΡΚΟ και δε θα επαναφέρει τη λειτουργία της; Και αν ναι πως σκοπεύετε να δράσετε;

Η ΤΕΡΝΑ θα «επενδύσει» 6 εκατομμύρια ευρώ και θα λάβει πίσω άμεσα 500 εκατομμύρια ευρώ από τις εισπράξεις της μεταπώλησης των εγκαταστάσεων που θα ισοπεδώσει μετατρέποντας σε σκραπ. Επιπλέον θα λάβει 20 δισεκατομμύρια ορυκτού πλούτου προκειμένου να τον αξιοποιήσει κατά το δοκούν. Παράλληλα, εύλογα ερωτήματα και αμφιβολίες γεννά η εκ των προτέρων τοποθέτηση των υπηρεσιακών κλιμακίων. Τοποθετούνται με βεβαιότητα πρωτού ακόμα εκδοθεί απόφαση από το Συμβούλιο Της Επικρατείας για την εξέλιξη του διαγωνισμού (εκδικάστηκε στις 27/3/24), δίνοντας την εντύπωση ότι γνωρίζουν ήδη την έκβαση της υπόθεσης.

Δέον είναι να τονιστεί εκ μέρους μας και να λάβετε σοβαρά υπόψιν σας ότι η ΛΑΡΚΟ είναι η μοναδική βιομηχανία στην Ευρωπαϊκή Ένωση που παράγει σιδηρονικέλιο, το οποίο έχει χαρακτηριστεί ως ΚΟΠΥ και είναι η πρώτη ύλη για την παραγωγή προϊόντων ανοξείδωτου χάλυβα, αλλά και συσσωρευτών ενέργειας. Είναι στρατηγικής σημασίας επιχείρηση για την ανάπτυξη της βιομηχανίας στην χώρα μας. Ο ανοξείδωτος χάλυβας αξιοποιείται στην ναυπηγοεπισκευαστική, στην αεροναυπήγηση, στην κατασκευή εργαλείων και μηχανημάτων βιομηχανίας, δεξαμενών αποθήκευσης και αγωγών μεταφοράς υγρών καυσίμων και αέριων , δεξαμενών αποθήκευσης τροφίμων, ιατρικού εξοπλισμού, εξοπλισμού εστίασης, οικιακών συσκευών, κτιριακών υποδομών υψηλής αντοχής, οικιακών συσκευών, στην πολεμική βιομηχανία κ.α.

Η ΛΑΡΚΟ σε συνεργασία με το εγχώριο χρώμιο που αναπτύσσεται αυτή την χρονική περίοδο στην βόρεια Ελλάδα, μπορεί να παράξει ανοξείδωτο χάλυβα, όπως έχει πράξει στο παρελθόν και μάλιστα με σχετική μελέτη σκοπιμότητας. Μια τέτοια κατεύθυνση ανάπτυξης της βιομηχανίας μπορεί να δημιουργήσει και να αυξήσει σταθερές και εξειδικευμένες χιλιάδες θέσεις εργασίας με πλήρη εργασιακά και ασφαλιστικά δικαιώματα, με την προοπτική να κατασκευάζονται στην χώρα μας όλα τα παραπάνω προϊόντα που αναφέραμε και τη μεγαλύτερη ακόμη αύξηση των θέσεων εργασίας.

Για να αναπτυχθεί μια τέτοια βιομηχανία στην χώρα μας χρειάζεται η ενιαία επαναλειτουργία του πυρομεταλλουργικού εργοστασίου και των μεταλλείων της ΛΑΡΚΟ, που προφανώς έχουν ανάγκη από ουσιαστική συντήρηση, σχέδιο εκσυγχρονισμού «πράσινης παραγωγής» και προετοιμασίας επαναλειτουργίας, αλλά όχι καταστροφής και μετάλλαξης. Είναι πασιφανές ότι διαφέρει ο εκσυγχρονισμός και η ανάπτυξη στην κατεύθυνση παραγωγής «πράσινου» ανοξείδωτου χάλυβα και των προϊόντων που αναφέραμε, από την ισοπέδωση και την μετάλλαξη της για την παραγωγή νικελίου και κοβαλτίου για συσσωρευτές ενέργειας «εάν και εφόσον αποφασίσει ο νέος ιδιοκτήτης».

Επίσης πασιφανές είναι ότι με τις ανωτέρω ενέργειες, παράλληλα μπορεί να αναπτυχθεί και η παραγωγή καθαρού νικελίου και κοβαλτίου με την μέθοδο της υδρομεταλλουργίας στην κατεύθυνση παραγωγής συσσωρευτών ενέργειας, ακόμη και ηλεκτρικών αυτοκινήτων, επαναφορτιζόμενων εργαλείων.

Για να αναπτυχθεί όμως μια τέτοια βιομηχανία στην χώρα μας χρειάζεται ενέργεια, που και αυτή είναι δυνατόν να βρεθεί. Αξιοποιώντας τις ΑΠΕ σε συνδυασμό με άλλες αναπτυσσόμενες νέες μεθόδους παραγωγής ενέργειας με ελάχιστες έως και μηδενικές εκπομπές ρύπων, είναι εφικτό να παραχθεί «πράσινος χάλυβας». Επιπλέον, αξιοποιώντας τις ενεργειακές δυνατότητες που αναπτύσσει η ΛΑΡΚΟ κατά την λειτουργία της μπορεί να προσφερθεί τηλεθέρμανση στα οικιακά νοικοκυριά και σε θερμοκηπιακές μονάδες, δημιουργώντας και άλλες θέσεις εργασίας. Ενώ για την μηδενική ρύπανση, μπορούν να αξιοποιηθούν τα υποπροϊόντα της στην παραγωγή υλικού αμμοβολής, στην οδοποιία και σε άλλες εφαρμογές.

Με το ανωτέρω σκεπτικό στηρίζουμε την πρόταση μας για την ανάπτυξη της ΛΑΡΚΟ και συνολικά της βιομηχανίας στην χώρα μας.

Οι δήθεν καθ’ ύλην αρμόδιοι Υπουργοί και τεχνοκράτες, με ευκολία καταλήγουν στο συμπέρασμα ότι «η ΛΑΡΚΟ δεν έχει μέλλον», αλλά επίσης εύκολα διαπιστώνει κανείς ότι δεν γνωρίζουν ούτε το προϊόν που παράγει η ΛΑΡΚΟ, σε ποιες αγορές από ευθύνεται, πού αξιοποιείται και πώς το προϊόν της είναι πυλώνας για την ανάπτυξη της βιομηχανίας στην Ελλάδα.

Ακόμη και με στενά οικονομικά κριτήρια να μελετήσει κανείς την ΛΑΡΚΟ με την δραστηριότητα που έχει μέχρι σήμερα, παρά την απαξίωση, την 18ετια 2000 – 2018 πρόσφερε στο ΑΕΠ σχεδόν 5 δισεκατομμύρια δολάρια συνάλλαγμα.

Εύλογα γεννάται το ερώτημα εάν η στάση αυτή υποκρύπτει άγνοια ή στοχευμένη και συστηματική προσπάθεια επίτευξης συμφερόντων απαξίωσης των παραγωγικών δυνατοτήτων της χώρας μας.

Παρά τις έντονες διαμαρτυρίες μας το Φεβρουάριο του 2020 ψηφίστηκε το Άρθρο 21 του ν.4664/2020 και τον Ιούνιο του 2022 το άρθρο 97 του ν. 4941/2022. Οι νόμοι ή εφαρμόζονται ή γίνεται παραδοχή αποτυχίας και αντικαθίστανται με νέους νόμους. Σε κάθε περίπτωση δεν αντικαθίστανται με δελτία τύπου, ΚΥΑ και δια περιφοράς αποφάσεις της ΔΥΠΑ. Το άρθρο 21 του ν.4664/2020, προβλέπει την «λειτουργία της ΛΑΡΚΟ με όλους τους εργαζόμενους μέσα στην εργασία μέχρι την μεταβίβαση της στον νέο ιδιοκτήτη» (όπως έγινε και στα ναυπηγεία του Σκαραμαγκά).

Δεν έχετε κανένα δικαίωμα να μας «θάψετε ζωντανούς», εμάς, τα παιδιά μας, τους γονείς και τους ασθενείς μας!

Η κυβέρνηση χρέωσε τον κρατικό προϋπολογισμό 110 εκατομμύρια ευρώ για να δώσει την ΛΑΡΚΟ 6 εκατομμύρια. Ο νέος ιδιοκτήτης θα γίνει δισεκατομμυριούχος και «το αντίτιμο για την εθνική οικονομία και τις τοπικές κοινωνίες» όπως ήταν το αφήγημα, είναι να εξαφανιστούν 1600 άμεσες και 15.000 έμμεσες θέσεις εργασίας που κάλυπταν το κύκλο εργασιών της ΛΑΡΚΟ.

Από τον Μάρτιο του 2020 που ανέλαβε ο ειδικός διαχειριστής, μέχρι τον Αύγουστο του 2022 όταν η κυβέρνηση σταμάτησε την παραγωγή, η ΛΑΡΚΟ είχε εισπράξει από την πώληση της παραγωγής 350 εκατομμύρια, ενώ η μισθοδοσία των εργαζομένων γι αυτό το χρονικό διάστημα αντιστοιχεί σε 50 εκατομμύρια. Είναι ψευδές το αφήγημα ότι οι εργαζόμενοι της ΛΑΡΚΟ που με την εργασία τους έφεραν 350 εκατομμύρια έσοδα, τα 50 εκατομμύρια που αντιστοιχούν στην μισθοδοσία τους, δεν είναι από τα έσοδα και είναι από τον κρατικό προϋπολογισμό. Από τον Αύγουστο του 2022 ότε και η Κυβερνητική απόφαση σταμάτησε η παραγωγή, μέχρι και σήμερα, η μισθοδοσία των εργαζομένων αντιστοιχεί σε 20 εκατομμύρια, ενώ η ΛΑΡΚΟ έχει εισπράξει από πώληση προϊόντων και ρύπων 40 εκατομμύρια. Είναι επίσης ψευδές ότι η μισθοδοσία των εργαζομένων καταβάλλεται από τον κρατικό προϋπολογισμό. Από την πώληση των προϊόντων που έχουν παράξει καταβάλλεται.

Η «οικονομική αιμορραγία στον κρατικό προϋπολογισμό» που αξιοποιείται από την Κυβέρνηση ως «επιχείρημα», δεν είναι οι εργαζόμενοι, είναι το σχέδιο της κυβέρνησης. Το σχέδιο της Κυβέρνησης εκτίναξε το κόστος παραγωγής, προ πτώχευσε την ΛΑΡΚΟ ενώ ήξερε ότι η λειτουργία της έχει εξάρτηση από μονοπωλιακούς προμηθευτές όπως η ΔΕΗ, η αγορά γαιάνθρακα, πάστα καμινίων κ.α. Είναι χαρακτηριστικό παράδειγμα ότι η τιμή της προμήθειας ενέργειας στην διετία 2020 – 2022 έφτασε εώς και 800 ευρώ η MWH, ενώ για άλλες ενεργοβόρες επιχειρήσεις υπήρξαν ρεαλιστικά σταθερά συμβόλαια. Επίσης χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι η αγορά γαιάνθρακα, αλλά και συνολικά η προμήθεια πρώτων υλών και εξοπλισμού. Το μόνο κόστος που μείωσε η Ειδική Διαχείριση ήταν το μισθολογικό και μάλιστα κατά πολύ περισσότερο από τον προσδιορισμό του άρθρου 21 του ν. 4664/2020. Κάτω από το πρίσμα της υλοποίησης του σχέδιο της κυβέρνησης σπαταλήθηκαν 110 εκατομμύρια ευρώ, εγκαταλείφθηκε η συντήρηση των εγκαταστάσεων, έσβησαν τα καμίνια της ΛΑΡΚΟ με αποτέλεσμα την διετία 2021 – 2022 που οι τιμές του νικελίου είχαν σταθεροποιηθεί στα ύψη, η ΛΑΡΚΟ και κατεπέκταση ο κρατικός προϋπολογισμός να χάσει πάνω από 1 δισεκατομμύριο ευρώ έσοδα.

Ακόμη και σήμερα όμως, «το πάθημα δεν έγινε μάθημα». Τα προγράμματα ανεργίας που θέλει να μας εντάξει η Κυβέρνηση με Κοινή Υπουργική Απόφαση, εκτός την καταστροφή του έμψυχου κεφαλαίου της ΛΑΡΚΟ και το οριστικό κλείσιμο της, επιβαρύνουν με 56 εκατομμύρια ευρώ τον κρατικό προϋπολογισμό, ενω οι εργαζόμενοι διεκδικούν να πληρώνονται από το ταμείο που έχει η ΛΑΡΚΟ, από την πώληση δικαιωμάτων ρύπων και μέχρι την μεταβίβαση στον νέο ιδιοκτήτη, με το ίδιο ταμείο, να γίνει συντήρηση και επαναλειτουργία.

Για τους λόγους αυτούς και

Επειδή δεν έχουμε κανέναν άλλον πόρο εισοδήματος πλην της εργασίας μας.

Επειδή αδυνατούμε να ανταπεξέλθουμε στις στοιχειώδεις οικονομικές υποχρεώσεις της οικογένειάς μας.

ΣΑΣ ΚΑΛΟΥΜΕ

Να λάβετε υπόψιν σας τα ανωτέρω και να ακυρώσετε κάθε ενέργεια που αφορά τα κάτωθι:

1. Καταπατά το Άρθρο 21 ν.4664/2020, το άρθρο 97 του ν. 4941/2022, τον ν. 1387/1983

2. Καταπατά ακόμη και τα υποτυπώδης εργασιακά και ασφαλιστικά δικαιώματα.

3. Παραβλέπει τον ΚΜΛΕ

4. Με την έξοδο των ειδικευμένων Εργαζομένων από τις εγκαταστάσεις, ενεργοποιεί τον άμεσο κίνδυνο βιομηχανικού δυστυχήματος.

5. Η άμεση ανεργία «χτυπά» τους μαθητές, σπουδαστές και φοιτητές, παιδιά των εργαζομένων της ΛΑΡΚΟ στην πιο κρίσιμη εκπαιδευτική – εξεταστική περίοδο.

6. Οδήγησε σε απόγνωση εργαζόμενους και μέλη των οικογενειών τους που βασισμένοι εώς σήμερα στο ιατροφαρμακευτικό ασφαλιστήριο συμβόλαιο βρίσκονται σε προγραμματισμένη θεραπεία σοβαρών ασθενειών.

7. Ενεργοποιεί τον άμεσο κίνδυνο διακοπής υδροδότησης, ηλεκτροδότησης και βιολογικού καθαρισμού σε 2 οικισμούς και 1 χωριό στα οποία στεγάζονται σοβαρά ασθενείς, σχολεία, ιατρεία, φαρμακεία.

8. Θέτει σε κίνδυνο οριστικού κλεισίματος της στρατηγικής σημασίας επιχείρησης για την εθνική οικονομία και το δημόσιο συμφέρον ΛΑΡΚΟ.

9. Θέτει σε κίνδυνο πλιάτσικου την ΛΑΡΚΟ που η αξία της υπολογίζεται πάνω από 20 δισεκατομμύρια ευρώ.

10. Σπαταλά χωρίς καμία απολύτως λογική τα χρήματα των Ελλήνων φορολογουμένων από τον κρατικό προϋπολογισμό.

Αντιθέτως, να θέσετε σε εφαρμογή κάθε μέτρο που συμβάλλει στα κάτωθι:

1. Ο διαγωνισμός της ΛΑΡΚΟ επιτέλους να ολοκληρωθεί εξασφαλίζοντας την επαναλειτουργία και την ανάπτυξη της και μεχρι τότε όλοι οι εργαζόμενοι, και των εργολαβιών, να παραμείνουν στην εργασία τους προετοιμάζοντας την επαναλειτουργία της.

2. Να αναγνωριστούν τα δικαίωμα όλων των εργαζομένων, καταβολή ασφαλιστηρίου ζωής και αποζημιώσεων.

3. Να απορροφηθεί ο απαιτητός αριθμός εργαζομένων από τα νέο ιδιοκτήτη.

4. Στην συνέχεια, εάν δεν απορροφηθούν όλοι οι εργαζόμενοι, με ευθύνη της Κυβέρνησης και στην Κατεύθυνση της άμβλυνσης των επιπτώσεων στις τοπικές κοινωνίες, το δημογραφικό, παίρνοντας υπόψη την ήδη επιβαρημένη κατάσταση στην καμένη Εύβοια, την ανεργία στην Κοζάνη, στην Καστοριά και την Αττική, την γεωγραφική ιδιαιτερότητα στην Λοκρίδα και την Βοιωτία, τις ευάλωτες ομάδες εργαζομένων και την ειδικότητα τους, να υπάρξουν ουσιαστικές διαπραγματεύσεις ώστε να εξασφαλιστεί μόνιμη και σταθερή δουλειά σε υπηρεσίες κοντά στον τόπο κατοικίας τους.

Κύριε Πρωθυπουργέ

Σας κοινοποιούμε την παρούσα γιατί μας είναι αδιανόητο να θεωρήσουμε ότι έχετε ολοκληρωμένη εικόνα της κατάστασης και δεν σταματάτε αυτό το οικονομικό, επιχειρησιακό, κοινωνικό έγκλημα. Για αυτή μας την αμφιβολία αιτούμαστε συνάντηση μαζί σας με την επιδίωξη από την πλευρά μας να σας ενημερώσουμε, να καταθέσουμε στοιχεία, να ανοίξει ουσιαστική συζήτηση για την επαναλειτουργία της ΛΑΡΚΟ και την ανάπτυξη της, την διασφάλιση των θέσεων εργασίας και των δικαιωμάτων των εργαζομένων, την ενίσχυση των τοπικών κοινωνιών και της εθνικής οικονομίας της χώρας.