Είναι πολύ πιθανό μια διαμαρτυρία εργαζομένων να θεωρείται πολύ … “μπανάλ” και να χαλάει το απαστράπτον γκλάμουρ του Κέντρου Πολιτισμού Σταύρος Νιάρχος. Εντούτοις, οι εργαζόμενοι εκεί, και κυρίως οι εργαζόμενοι στο λυρικό θέατρο της χώρας έχουν πλέον καταλάβει τί σημαίνει αγοραία και εμπορευματική διαχείριση της καλλιτεχνικής δημιουργίας.
Χθες, λοιπόν, το Σωματείο της Εργαζομένων της Εθνικής Λυρικής Σκηνής μοίρασε στο κοινό την επιστολή που ακολουθεί:
“Εσείς όλοι που έρχεστε στο νέο φαντασμαγορικό κτίριο της Λυρικής με τους ωραίους προαύλιους χώρους, τα όμορφα φουαγιέ, τα «μουσικά» συντριβάνια κ.α. … εσείς που μας παρακολουθείτε να χορεύουμε στις βραδιές μπαλέτου, να τραγουδάμε στις όπερες και απολαμβάνετε τις παραστάσεις που με τόσο κόπο και επαγγελματική συνείδηση ανεβάζουμε προσπαθώντας να υπηρετήσουμε με τον καλύτερο τρόπο την τέχνη … πιθανόν να μη γνωρίζετε ότι πίσω από την αυλαία μαζί με τους υπόλοιπους συναδέλφους μας (τεχνικούς, διοικητικούς, βοηθητικό προσωπικό) αντιμετωπίζουμε – κατά καιρούς – σοβαρά προβλήματα αυταρχικών και απαξιωτικών συμπεριφορών από Διευθυντές ή Προϊσταμένους.
Τρεις συναδέλφισσές μας (πρώτες χορεύτριες και σολίστ του Μπαλέτου της ΕΛΣ) παραιτήθηκαν από τα καθήκοντά τους ως καθηγήτριες της Ανώτερης Επαγγελματικής Σχολής Χορού της ΕΛΣ μην μπορώντας να αντιμετωπίσουν τέτοιες συμπεριφορές, ενώ μία ακόμη πρώτη χορεύτρια του Μπαλέτου μας, που δίδασκε κι αυτή στη Σχολή έχει τεθεί σε μία «ιδιότυπη» διαθεσιμότητα. Και οι τέσσερις συναδέλφισσες είναι από τους εργαζόμενους του θεάτρου που έχουν προσφέρει πάρα πολλά τιμώντας το θεσμό της Λυρικής.
Ενώ η Διοίκηση του Θεάτρου αλλά και το Υπουργείο Πολιτισμού έχουν ενημερωθεί από τις ίδιες τις συναδέλφισσες για τα παραπάνω προβλήματα αλλά και για την ανησυχία τους με την κατεύθυνση της Σχολής Χορού (κυρίως στο σύγχρονο χορό) δεν παίρνουν μέτρα επίλυσης των θεμάτων.
Αντ’ αυτού έστειλαν μια απαράδεχτη επιστολή «συμμόρφωσης» στους εκπροσώπους του Σωματείου μας, επειδή τόλμησαν να δημοσιοποιήσουν το πρόβλημα στο κοινό μας – όπως ακριβώς κάνουν και σήμερα – και να δυσφημίσουν τη Λυρική.
Η Εθνική Λυρική Σκηνή, είναι το μοναδικό λυρικό θέατρο στην Ελλάδα, που μπορεί να ανεβάσει έργα κλασικού ρεπερτορίου για το Ελληνικό κοινό και λόγω του έμπειρου δυναμικού της αλλά και γιατί μπορεί να «σηκώσει» το κόστος που απαιτούν τέτοιες ακριβές παραγωγές. Και όσο είναι το μοναδικό κρατικό λυρικό θέατρο, δε θα πρέπει να χάσει το χαρακτήρα της.
Η Ανώτερη Επαγγελματική Σχολή Χορού της ΕΛΣ, από τη άλλη, ιδρύθηκε ακριβώς για να δημιουργεί χορευτές με κλασική παιδεία, και να λειτουργεί ως βασικός τροφοδότης του Μπαλέτου της ΕΛΣ, με απόφοιτους που να ανταπεξέρχονται στις δύσκολες τεχνικές απαιτήσεις του κλασικού μπαλέτου.
Η διαμαρτυρία των εργαζομένων για οτιδήποτε «πάει στραβά» στο θέατρο δε δυσφημεί το θεσμό της Λυρικής. Αντίθετα τον προστατεύει.
Εμείς οι άνθρωποι της τέχνης, έχουμε τις ίδιες ανάγκες με όλους εσάς που μας παρακολουθείτε. Που προσπαθείτε μέσα στη ρουτίνα της καθημερινότητας να βρείτε μια στιγμή για να ξεχαστείτε από τα σοβαρά προβλήματα που ταλανίζουν την κοινωνία. Γνωρίζουμε πολύ καλά ότι η ακρίβεια, οι «παγωμένοι» μισθοί επί τουλάχιστον μια δεκαετία, η ενεργειακή φτώχεια, ο πόλεμος είναι θέματα που όλους μάς απασχολούν. Είναι θέματα που εμείς, οι «εργάτες» της τέχνης, θα συνεχίσουμε να τα αναδεικνύουμε σε κοινό αγώνα με τους εργαζόμενους των άλλων κλάδων.
Ζητάμε για άλλη μια φορά στο Υπουργείο και στη Διοίκηση της ΕΛΣ να πάρει μέτρα για να επιλυθούν τα σοβαρά προβλήματα που πλήττουν το χώρο μας κι όχι να απειλούν τους εκπροσώπους μας που τα καταδεικνύουν.
Δεν θα σταματήσουμε να διεκδικούμε. Δε θα προσαρμοστούμε. Κανείς δε θα μας «φιμώσει», γιατί η φωνή μας δεν είναι μόνο για να τραγουδάμε.
Καλούμε όλους εσάς, που έχετε τις ίδιες ή ανάλογες ανησυχίες για όλα αυτά που καθημερινά βιώνουμε, να βρεθούμε μαζί στους δρόμους στη μεγάλη πανελλαδική απεργία στις 9 Νοέμβρη”.
