Στο μνημείο των δολοφονημένων εργατών το 1923 στο Πασαλιμάνι, όπου και διαβάστηκε το χρονικό των γεγονότων, κατέληξε η πορεία της πρωτομαγιάτικης απεργιακής συγκέντρωσης των συνδικάτων του Πειραιά.
Στην κεφαλή της δυναμικής πορείας τον παλμό έδιναν τα παιδιά, με το μήνυμα «8 ώρες παιχνίδι, 8 ώρες δουλειά, 8 ώρες ξεκούραση» ενώ στις γειτονιές απ’ όπου πέρασαν ναυτεργάτες, οικοδόμοι, μεταλλουργοί, ναυτιλιακοί και τουριστικοί υπάλληλοι, εμποροϋπάλληλοι, συνταξιούχοι, φοιτητές, εκπαιδευτικοί και παιδιά Δημοτικών Σχολείων του Πειραιά ακούστηκε πεντακάθαρα το σύνθημα -μεταξύ άλλων- «Από το Σικάγο ως την Καισαριανή, ζήτω η 1η Μάη και η πάλη η ταξική».
Η πορεία που ξεκίνησε από την πλατεία Δημοτικού Θεάτρου έκανε αρχικά στάση στο μνημείο της Ηρώς Κωνσταντοπούλου, της 17χρονης εκτελεσμένης ΕΠΟΝίτισσας, όπου το Εργατικό Κέντρο και το Παράρτημα Πειραιά της ΠΕΑΕΑ-ΔΣΕ κατέθεσαν στεφάνια, όπως έγινε και στο αντίστοιχο των δολοφονημένων εργατών.
Στο μνημείο των δολοφονημένων εργατών το 1923 στο Πασαλιμάνι, όπου και διαβάστηκε το χρονικό των γεγονότων, κατέληξε η πορεία της πρωτομαγιάτικης απεργιακής συγκέντρωσης των συνδικάτων του Πειραιά.
Στην κεφαλή της δυναμικής πορείας τον παλμό έδιναν τα παιδιά, με το μήνυμα «8 ώρες παιχνίδι, 8 ώρες δουλειά, 8 ώρες ξεκούραση» ενώ στις γειτονιές απ’ όπου πέρασαν ναυτεργάτες, οικοδόμοι, μεταλλουργοί, ναυτιλιακοί και τουριστικοί υπάλληλοι, εμποροϋπάλληλοι, συνταξιούχοι, φοιτητές, εκπαιδευτικοί και παιδιά Δημοτικών Σχολείων του Πειραιά ακούστηκε πεντακάθαρα το σύνθημα -μεταξύ άλλων- «Από το Σικάγο ως την Καισαριανή, ζήτω η 1η Μάη και η πάλη η ταξική».
Η πορεία που ξεκίνησε από την πλατεία Δημοτικού Θεάτρου έκανε αρχικά στάση στο μνημείο της Ηρώς Κωνσταντοπούλου, της 17χρονης εκτελεσμένης ΕΠΟΝίτισσας, όπου το Εργατικό Κέντρο και το Παράρτημα Πειραιά της ΠΕΑΕΑ-ΔΣΕ κατέθεσαν στεφάνια, όπως έγινε και στο αντίστοιχο των δολοφονημένων εργατών.
Στο μνημείο των δολοφονημένων εργατών το 1923 στο Πασαλιμάνι, όπου και διαβάστηκε το χρονικό των γεγονότων, κατέληξε η πορεία της πρωτομαγιάτικης απεργιακής συγκέντρωσης των συνδικάτων του Πειραιά.
Στην κεφαλή της δυναμικής πορείας τον παλμό έδιναν τα παιδιά, με το μήνυμα «8 ώρες παιχνίδι, 8 ώρες δουλειά, 8 ώρες ξεκούραση» ενώ στις γειτονιές απ’ όπου πέρασαν ναυτεργάτες, οικοδόμοι, μεταλλουργοί, ναυτιλιακοί και τουριστικοί υπάλληλοι, εμποροϋπάλληλοι, συνταξιούχοι, φοιτητές, εκπαιδευτικοί και παιδιά Δημοτικών Σχολείων του Πειραιά ακούστηκε πεντακάθαρα το σύνθημα -μεταξύ άλλων- «Από το Σικάγο ως την Καισαριανή, ζήτω η 1η Μάη και η πάλη η ταξική».
Η πορεία που ξεκίνησε από την πλατεία Δημοτικού Θεάτρου έκανε αρχικά στάση στο μνημείο της Ηρώς Κωνσταντοπούλου, της 17χρονης εκτελεσμένης ΕΠΟΝίτισσας, όπου το Εργατικό Κέντρο και το Παράρτημα Πειραιά της ΠΕΑΕΑ-ΔΣΕ κατέθεσαν στεφάνια, όπως έγινε και στο αντίστοιχο των δολοφονημένων εργατών.
ΠΗΓΗ: 902.gr
