Aναρωτιέμαι τι είναι χειρότερο, να σε δουλεύουν μπροστά στα μάτια σου ή να το πιστεύουν κιόλας; Εδώ και πολλά χρόνια έχω πειστεί ότι κάνω κάτι πολύ λάθος στη ζωή μου, γιατί δεν μου έχει τύχει ποτέ να υπάρχει ένα αδιευκρίνιστο ποσό στον τραπεζικό μου λογαριασμό.
Επίσης έχω πειστεί ότι πάσχω από κάποια άγνωστη ασθένεια στα μάτια μου, γιατί οι τιμές που διαβάζω στα ράφια του σούπερ μάρκετ δεν είναι οι ίδιες με αυτές που βλέπω στα ρεπορτάζ των «ειδήσεων». Κανείς οφθαλμίατρος δεν μπορεί να μου πει τι έχω, αλλά ούτε και να μου διαψεύσει τις τιμές στο σούπερ μάρκετ, γιατί στην πληρωμή του λογαριασμού λείπει ακριβώς αυτό το ποσό που διαβάζω στα ράφια και όχι αυτό που λέει ο υπουργός. Το ίδιο παθαίνω και με τους λογαριασμούς.
Δυο λύσεις προτείνω στην κυβέρνηση και στους πολίτες:
Ας προχωρήσει σε περικοπή του μήνα κατά δέκα μέρες. Είναι η μόνη περίπτωση να φτάσει ο μισθός για όλο το μήνα. Για τους συμπολίτες μου προτείνω να μην ξαναμπείτε ποτέ από την είσοδο που υπάρχουν οι λογαριασμοί. Αν δεν έχετε άλλη είσοδο, απλά στρέψτε το βλέμμα σας αλλού. Το ίδιο κάνει η κυβέρνηση με την πανδημία εδώ και δύο χρόνια. Κάνει πως δεν υπάρχει, και όλα πάνε πρίμα, ευθεία στο νέο γκρεμό.
Γνωρίζει η χώρα από Ζάλογγο…
