Το «κατηγορώ» του εισαγγελέα της έδρας του Μικτού Ορκωτού Εφετείου της Αθήνας όπου δικάζεται ο Πέτρος Φιλιππίδης, άκουσε όχι ο κατηγορούμενος αλλά η πρώτη καταγγέλλουσα. Συγκεκριμένα, ο Α. Καραφλός πρότεινε την απαλλαγή του κατηγορούμενου Πέτρου Φιλιππίδη για την απόπειρα βιασμού το 2010 στο θέατρο «Μουσούρη», αμφισβητώντας την αξιοπιστία της μάρτυρος και κάνοντας λόγο για αντιφάσεις της σε συνολικά 38 σημεία. «Προτείνω την αθώωση του κατηγορούμενου λόγω πλείστων αμφιβολιών» είπε καταλήγοντας.
Κατά την έναρξη της αγόρευσής του, ο εισαγγελέας χαρακτήρισε τη δίκη «πολυτελή» και «πολυτάραχη» και κάλεσε τα μέλη της έδρας να σταθούν ουδέτεροι, ανεπηρέαστοι από τη δημοσιότητα, με απόλυτο σεβασμό στο τεκμήριο της αθωότητας και τη θεμελιώδη αρχή της αντικειμενικότητας. «Η αμφιβολία είναι ταγμένη υπέρ του κατηγορούμενου», είπε, προσθέτοντας ότι οποιαδήποτε αβεβαιότητα ή αποδεικτικό κενό δεν μπορεί να επιτρέπει την επιβολή ποινής για τόσο σοβαρό αδίκημα. Στάθηκε με ιδιαίτερη έμφαση στο γεγονός ότι και οι δύο βασικές καταγγελίες της υπόθεσης υποβλήθηκαν με μεγάλη καθυστέρηση: η πρώτη έντεκα χρόνια μετά το φερόμενο περιστατικό και η δεύτερη επτά.
Είπε πως, αν και το τραύμα στα θύματα έμφυλης βίας είναι υπαρκτό και συχνά αποτρέπει την άμεση καταγγελία, η αποδεικτική διαδικασία σε μια δίκη δεν μπορεί να βασίζεται σε συναισθηματικές ενδείξεις ή σε αναμνήσεις χωρίς χρονική εγγύτητα με τα γεγονότα. Παράλληλα, υποστήριξε ότι δεν υπήρξε ούτε ένας αυτόπτης ή αυτήκοος μάρτυρας του περιστατικού. Οι μαρτυρίες που προσκομίστηκαν – από φίλους, πρώην σύντροφο, σύζυγο και συναδέλφους της καταγγέλουσας – προέρχονται αποκλειστικά από τη διήγηση της ίδιας της παθούσας, χωρίς «ανεξάρτητη» επιβεβαίωση.
Την ίδια στιγμή, σχολίασε πως δεν αποδεικνύεται με βεβαιότητα ούτε στύση, ούτε απόπειρα διείσδυσης ή άλλη πράξη που να συνιστά απόπειρα βιασμού σύμφωνα με τον Ποινικό Κώδικα και τη σχετική νομολογία του Αρείου Πάγου. «Ακόμα και αν δεχτούμε ως αληθή την περιγραφή, δεν επαρκεί για να στοιχειοθετηθεί το συγκεκριμένο αδίκημα», είπε χαρακτηριστικά. Αναφέρθηκε δε και στο ότι η καταγγέλουσα, λίγο καιρό μετά το φερόμενο περιστατικό, συμμετείχε σε ταινία ερωτικού περιεχομένου. Το γεγονός αυτό, σύμφωνα με τον ίδιο, έρχεται σε αντίφαση με τον ισχυρισμό για βαρύ ψυχικό τραύμα και λειτουργεί επιβαρυντικά στην αξιοπιστία της καταγγελίας.
Ο εισαγγελέας έθεσε και ζήτημα ακυρότητας της κατηγορίας, αναφέροντας ότι αν όντως συνέβη αυτό που περιγράφεται, τότε δεν πρόκειται για απόπειρα αλλά για τετελεσμένο βιασμό. Ωστόσο, κάτι τέτοιο δεν μπορεί να θεμελιωθεί ούτε νομικά ούτε αποδεικτικά, καθώς λείπει ο βίαιος εξαναγκασμός ή η αδιαμφισβήτητη πράξη σεξουαλικής βίας. «Ακόμα κι αν υπήρξε επίθεση, δεν αποδεικνύεται η απόπειρα βιασμού. Και αν υπάρξει καταδικαστική απόφαση, υπάρχει κίνδυνος αναίρεσής της λόγω νομικής πλημμέλειας», κατέληξε ο εισαγγελέας, προτείνοντας την πλήρη αθώωση του κατηγορούμενου λόγω «πλείστων αμφιβολιών».
Η δίκη θα συνεχιστεί την 1η Ιουλίου με την αγόρευση του εισαγγελέα για τη δεύτερη πράξη απόπειρας βιασμού που αποδίδονται στον Πέτρο Φιλιππιπδη.
