Είναι άδικο… Πολλά ακούστηκαν για την εικόνα του Πρόεδρου της Δημοκρατίας, Προκόπη Παυλόπουλου, την Κυριακή της Πεντηκοστής, στο Πατριαρχικό Συλλείτουργο που τελέστηκε από τον Οικουμενικό Πατριάρχη, στον Αγιο Μηνά, στο Ηράκλειο Κρήτης.
Απαντώντας σε σχόλια που διατυπώθηκαν για την επιλογή του Προέδρου να γονατίσει, κύκλοι της Προεδρίας τόνισαν ότι «ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας γονάτισε στη Λειτουργία της Πεντηκοστής ως είθισται να κάνουν όλοι, είτε άρχοντες είτε πληβείοι είτε ανώτατοι ιερωμένοι».
«Ο Προκόπης Παυλόπουλος άνοιξε την Πανορθόδοξη Σύνοδο η οποία έγινε μετά από σχεδόν χίλια χρόνια και όφειλε να ακολουθήσει πλήρως το τελετουργικό, ως ευσεβής χριστιανός».
Βέβαια είναι φανερό ότι οι υπασπιστές του Προέδρου και οι επίσημοι, από τις αντιπροσωπείες που παραβρέθηκαν, πίσω του, δεν είχαν ιδέα για το τι είθισται και το ποιο τελετουργικό όφειλαν να ακολουθήσουν, χίλια χρόνια μετά, ως ευσεβείς χριστιανοί.
Ολοι οι σύγχρονοι ηγέτες οφείλουν, άλλωστε, να συμπεριφέρονται με τέτοιο τρόπο.
Ο Ερντογάν τι είναι; Κανένας φονταμενταλιστής; Κανένας καθυστερημένος;
Εδώ ο Ερντογάν με όλο του το Επιτελείο…
Βέβαια ο Αγιατολάχ Αλι Χαμενεΐ δεν πιάνεται γιατί έτσι κι αλλιώς είναι ο πνευματικός – θρησκευτικός ηγέτης του Ιράν
Αλλωστε υπάρχει και ο κοσμικός Πρόεδρος του Ιραν, ο Χασάν Ρουχανί
Πρόβλημα θα υπήρχε μόνο αν η συμπεριφορά τους θύμιζε τον Βασιλιά της Σαουδικής Αραβίας, Σαλμάν, που μπήκε στο ιερότερο Τζαμί, στην Κάαμπα, στη Μέκκα, φορώντας τα παπούτσια του!!!
Για πιο φονταμενταλισμό και υποκρισία, λοιπόν, μιλάνε όσοι κατακρίνουν τον ΠτΔ;
Ο Πρόεδρος έχει κάθε δικαίωμα να είναι όσο ευσεβής θέλει και να γονατίζει όπου θέλει. Τα προβλήματα ξεκινούν όμως από το γεγονός ότι ο Πρόεδρος (ο κάθε Πρόεδρος) και οι κυβερνήσεις τους μέχρι σήμερα εκπροσωπούν τυπικά το λαό – εργάτες, άνεργους, μικροβιοτέχνες, χριστιανούς ορθόδοξους, καθολικούς, μουσουλμάνους, βουδιστές, άθεους κλπ – αλλά στη πράξη υπηρετούν τα συμφέροντα μιας χούφτας ανθρώπων σε βάρος των πολλών, παίρνουν και υλοποιούν αποφάσεις, ψηφίζουν νόμους, που κρατούν το λαό μόνιμα γονατισμένο, πεινασμένο, άνεργο, σε διαρκή ανασφάλεια, φόβο και απελπισία. Στο έργο τους αυτό χρησιμοποιούν πολλά εργαλεία. Ένα από τα σημαντικότερα είναι η συντήρηση του ιδεολογικού σκοταδισμού, του Μεσαίωνα που θέλει, το Κράτος να μην μπορεί (και να μη θέλει) να απαλλαγεί από την κηδεμονία της Εκκλησίας και η Εκκλησία να μην μπορεί (και να μη θέλει) να απαλλαχτεί από την υποταγή της στο Κράτος.
Τελικά μια καλή εξέλιξη θα είναι να βαθύνουν στις θεολογικές τους αναζητήσεις όλοι αυτοί, να ανακαλύψουν την Ασούρα και να ξεκινήσουν την προσπάθεια εξαγνισμού τους, με τον ίδιο τρόπο (αυτομαστίγωμα), πενθώντας για τις αμαρτίες του υλικού κόσμου!
