Στο κατάμεστο γήπεδο Σπόρτινγκ και στη μεγάλη εκδήλωση των Κλαδικών Οργανώσεων της Κομματικής Οργάνωσης Αττικής του ΚΚΕ μίλησε το απόγευμα της Δευτέρας, ο ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, Δημήτρης Κουτσούμπας, με θέμα «Της φτώχειας την οργή… Κάνουμε αγώνα για την ανατροπή».
Το γήπεδο «ξεχείλισε» από κόσμο κάθε ηλικίας, που από νωρίς το απόγευμα προσερχόταν στο χώρο για να συμμετάσχει στη μεγάλη εκδήλωση ενώ με χειροκροτήματα υποδέχθηκε τον ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ Δ. Κουτσούμπα. Μετά την ομιλία, ξεκίνησε συναυλία με τους «Υπεραστικούς».
Η ομιλία του ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ Δημήτρη Κουτσούμπα
«Φίλες και φίλοι, συντρόφισσες και σύντροφοι
Η σημερινή μας συγκέντρωση είναι συγκέντρωση μάχης. Γιατί η περίοδος που διανύουμε, είναι περίοδος μάχης απέναντι στην κυβερνητική πολιτική, απέναντι στην συναίνεση των άλλων κομμάτων, τις ίδιες τις κατευθύνσεις της Ευρωπαϊκής Ένωσης, που θυσιάζουν τις ζωές και τις ανάγκες μας για τα κέρδη, των επιχειρηματικών ομίλων. Είναι περίοδος μάχης απέναντι στα εργατικά λαϊκά προβλήματα που οξύνονται και θα οξυνθούν ακόμη περισσότερο το επόμενο διάστημα. Τέτοιο είναι και το πρόβλημα της λαϊκής κατοικίας, με χιλιάδες πλειστηριασμούς σπιτιών λαϊκών οικογενειών να έχουν ήδη πραγματοποιηθεί ή να προγραμματίζονται, πατώντας στο νομοθετικό πλαίσιο που έχουν διαμορφώσει όλες οι κυβερνήσεις.
Ασπίδα προστασίας απέναντι σε αυτή την επίθεση είναι μόνο η οργάνωση, η αλληλεγγύη και ο αγώνας, που μπορεί να φέρει, όπως είδαμε και στο βίντεο που προηγήθηκε, χειροπιαστά αποτελέσματα. Οι κομμουνιστές θα συνεχίσουν να βρίσκονται εκεί, πάντα μπροστά. Είναι όμως πολλές ακόμα οι μάχες που βρίσκονται σε εξέλιξη.
Θα θέλαμε και από αυτό εδώ το βήμα να δηλώσουμε για μία ακόμη φορά ότι οι αγρότες, οι φυσικοί σύμμαχοι της εργατικής τάξης, που βρίσκονται μέρες τώρα στα μπλόκα του αγώνα, έχουν δίκιο και θα νικήσουν.
Γιατί είναι δίκαιο το αίτημά τους για αφορολόγητο πετρέλαιο, όταν χρόνια αυτό το απολαμβάνουν οι εφοπλιστές. Είναι δίκαιο το αίτημα να αποζημιώνονται στο 100% για τις ζημιές που έπαθαν, επειδή το κράτος δεν έκανε τα απαραίτητα έργα και τους άφησε απροστάτευτους απέναντι στα καιρικά φαινόμενα και τις καταστροφές. Είναι δίκαιο το αίτημα για κατώτερες εγγυημένες τιμές, την ώρα που οι τιμές αυξάνονται μέχρι και 200% στη διαδρομή από το χωράφι μέχρι το ράφι του σούπερ μάρκετ. Γιατί, σε τελική ανάλυση, είναι δίκαιο αίτημα, αυτό που χρόνια ζητούν οι βιοπαλαιστές αγρότες και κτηνοτρόφοι, δηλαδή να μπορούν να μείνουν στη γη τους και να την καλλιεργούν, για να μπορούν να τρέφονται οι εργατικές λαϊκές οικογένειες με ποιοτικά και φθηνά προϊόντα.
Δίκιο έχουν και οι φοιτητές, παιδιά κι αυτά, της εργατικής τάξης, των λαϊκών στρωμάτων, που παλεύουν ενάντια στο νομοσχέδιο που φέρνει η κυβέρνηση της ΝΔ για την ίδρυση ιδιωτικών πανεπιστημίων. Γιατί είναι άδικο οι λαϊκές οικογένειες να ματώνουν για να μπορέσουν τα παιδιά τους να περάσουν σε μια σχολή με φροντιστήρια, τριπλές εξετάσεις και ελάχιστη βάση εισαγωγής και κάποιοι άλλοι να περνάνε στην αντίστοιχη ιδιωτική σχολή με ελάχιστη βάση πληρωμής. Γιατί είναι άδικο να υπάρχουν σχολές στα δημόσια πανεπιστήμια που μαραζώνουν και πάνε για κλείσιμο ή οι απόφοιτοί τους να μην έχουν κατοχυρωμένα επαγγελματικά δικαιώματα, ενώ αναγνωρίζονται εν μία νυκτί επαγγελματικά δικαιώματα στις ιδιωτικές σχολές που θα ξεφυτρώνουν σαν τα μανιτάρια. Γιατί σε τελική ανάλυση, είναι μεγάλο άδικο η εκπαίδευση να γίνεται ένα ακόμα ακριβό εμπόρευμα που πουλιέται και να αγοράζεται ανάλογα με την τσέπη του καθενός.
Απόλυτο δίκιο έχουν φυσικά και οι εργαζόμενοι που διεκδικούν και σε αρκετές περιπτώσεις πετυχαίνουν συλλογικές συμβάσεις εργασίας, με μισθούς που δεν θα τελειώνουν στο πρώτο δεκαήμερο του μήνα, με ανθρώπινα ωράρια και σύγχρονα δικαιώματα. Που διεκδικούν μέτρα ασφαλείας για να μην έχουμε έναν νεκρό εργάτη μέρα παρά – μέρα. Και ας αφήσει κατά μέρος η κυβέρνηση της ΝΔ τις απειλές που εκτοξεύουν οι λαλίστατοι υπουργοί της σε όλους όσοι αγωνίζονται.
Έχουν μάλιστα το θράσος να μιλάνε για μειοψηφίες και αντιδημοκρατικές διαδικασίες, επειδή δεν συμμετέχουν όλοι στις αρχαιρεσίες για εκλογή σωματείων ή στις γενικές συνελεύσεις. Και ποιοι είναι αυτοί που έχουν τα μούτρα και τα λένε αυτά; Αυτοί, οι οποίοι κυβερνούν με την ψήφο μόνο του 20% του εκλογικού σώματος και δίνουν μόνοι τους και 50 έδρες μπόνους στον εαυτό τους για να αποκτήσουν με το ζόρι την πλειοψηφία.
Είναι αυτοί που κατάργησαν μέχρι και τα παραβάν και τις εφορευτικές επιτροπές στις εκλογές και είπαν ότι οι εργαζόμενοι, οι νέοι θα ψηφίζουν πλέον με μια επιστολή από το σπίτι, από τον χώρο δουλειάς, με τον οποιονδήποτε εργοδότη ή κομματάρχη πάνω από το κεφάλι τους να ασκεί πιέσεις. Είναι αυτοί που παρακάμπτουν μέχρι και άρθρα του Συντάγματος, του δικού τους αστικού Συντάγματος, όπως το άρθρο 16 για τα δημόσια πανεπιστήμια, επειδή απλά δεν τους βολεύει. Είναι αυτοί που με κάθε ευκαιρία κινούν τα ΜΑΤ και προσπαθούν με τη βία να καταστείλουν τους αγώνες.
Θεωρούν όμως αντιδημοκρατικό το να γεμίζουν τα αμφιθέατρα από φοιτητές, οι δρόμοι από αγρότες, τα συνδικάτα από εργαζόμενους, να συζητούν όλοι αυτοί μαζί, συλλογικά και να αποφασίζουν τις μορφές πάλης τους, για τα ζητήματα που τους καίνε. Ούτε οι ίδιοι δεν τα πιστεύουν τα επιχειρήματά τους.
Στην αρχή, είπαν τους αγρότες υποκινούμενους από το ΚΚΕ. Μετά το πήραν πίσω – όπως όπως- όταν τους έκραξαν οι αγρότες από τα μπλόκα, ανάμεσά τους φυσικά και πολλοί δικοί τους – μέχρι σήμερα τουλάχιστον – ψηφοφόροι. Βέβαια μεγαλειώδεις αγροτικές κινητοποιήσεις πραγματοποιούνται και σε όλη την Ευρώπη: Στη Γερμανία, τη Γαλλία, την Ισπανία, ως το Βέλγιο, τη Ρουμανία, την Πολωνία, απόδειξη ότι κοινή ρίζα των προβλημάτων είναι η Κοινή Αγροτική Πολιτική, η ΚΑΠ και η στρατηγική της γκριζο – «πράσινης» μετάβασης της ΕΕ. Μέχρι και τα κτήρια της ΕΕ περικύκλωσαν οι Γάλλοι και Βέλγοι αγρότες. Λέτε να υποκινούνται κι εκείνοι από το ΚΚΕ; Κι αυτό σιγά- σιγά θα το ακούσουμε.
Όχι. Όλοι υποκινούνται από τα κοινά τους προβλήματα που είναι αποτέλεσμα της πολιτικής που ακολουθείται σε όλη την ΕΕ και έχει την υπογραφή όλων των κυβερνήσεων, “φιλελεύθερων” και σοσιαλδημοκρατικών, στην Ελλάδα και σε όλα τα κράτη – μέλη της ΕΕ. Τι ομολογούν όμως με αυτά τα περί υποκίνησης που λένε; Ότι πράγματι το ΚΚΕ είναι, όπως οφείλει, στην πρώτη γραμμή αυτών των δίκαιων αγώνων, οι οποίοι αγκαλιάζουν σήμερα όλο και περισσότερους.
Εκεί εμείς καταθέτουμε και τη μεγαλύτερη δύναμη που μας έδωσε ο λαός στις εκλογικές αναμετρήσεις του προηγούμενου διαστήματος. Όλοι οι εκλεγμένοι βουλευτές, δημοτικοί και περιφερειακοί σύμβουλοι, όλοι οι συνδικαλιστές, όλα τα μέλη και τα στελέχη του ΚΚΕ, βρίσκονται στην πρώτη γραμμή. Όλοι μαζί δίνουμε τη μάχη ώστε αυτοί οι αγώνες να αποκτούν όλο και μεγαλύτερη μαζικότητα, αντοχή, εύστοχα αιτήματα, να γίνεται όλο και πιο καθαρό, σε όσους κινητοποιούνται, το ποιος είναι ο πραγματικός αντίπαλος που έχουμε απέναντί μας.
Γιατί, ό,τι και να λένε η κυβέρνηση, οι παπαγάλοι της και κάποιοι άλλοι που τη δική τους θλίψη και απαισιοδοξία θέλουν ντε και καλά να τη φορέσουν καπέλο στον λαό, αντιπολίτευση στη χώρα υπάρχει. Και αυτή η αντιπολίτευση γίνεται πρώτα από όλα στους δρόμους του αγώνα.
Εκεί χαλάει η «σούπα» της συναίνεσης της κυβέρνησης και των άλλων κομμάτων του συστήματος, του ΣΥΡΙΖΑ, του ΠΑΣΟΚ, της Νέας Αριστεράς, της Πλεύσης, των διάφορων ακροδεξιών παραφυάδων, όπως η Ελ. Λύση, η Νίκη, το μόρφωμα του Κασιδιάρη, που ψηφίζουν σωρηδόν τα νομοσχέδια της ΝΔ και βάζουν πλάτη με τον τρόπο του το καθένα στην κυβέρνηση του κ. Μητσοτάκη.
Το μόνο «αντίπαλο δέος» στην κυβέρνηση και στην άγρια πολιτική που κλιμακώνεται και ο μόνος τρόπος για να έχουμε νίκες και κατακτήσεις, είναι οι εργατικοί – λαϊκοί αγώνες, που ξεδιπλώνονται μέρα με τη μέρα. Και τώρα είναι η ώρα να δυναμώσουν ακόμα περισσότερο.
Φίλες και φίλοι
συντρόφισσες και σύντροφοι
Οποιον και να ρωτήσεις σήμερα, θα σου πει, ότι το μεγαλύτερο πρόβλημα που αντιμετωπίζει η εργατική λαϊκή οικογένεια είναι η ακρίβεια που εξανεμίζει το λαϊκό εισόδημα. Κάθε αγώνας που αναπτύσσεται και που θα αναπτυχθεί το επόμενο διάστημα, αντικειμενικά έχει και αυτό το υπόβαθρο. Τη δυσκολία, δηλαδή, της λαϊκής οικογένειας να καλύψει τις ανάγκες της, σε πολλές περιπτώσεις ακόμα και τις πιο στοιχειώδεις. Εργαζόμενοι που έχουν αλλάξει τελείως τις διατροφικές τους συνήθειες, αναγκάζονται να αλλάξουν τόπο, και ορισμένες φορές ακόμα και τρόπο κατοικίας, γιατί να νοίκια δεν βγαίνουν. Οι διακοπές και τα ταξίδια αφορούν πλέον μια ολοένα και πιο συρρικνωμένη μειοψηφία, και ο κατάλογος των επιπτώσεων θα μπορούσε να συνεχιστεί για πολύ ώρα.
Το ΚΚΕ αναδεικνύει τον πολύπλευρο χαρακτήρα της επίθεσης στο εργατικό λαϊκό εισόδημα. Γιατί, είναι κοροϊδία να μιλά κανείς για την ακρίβεια και να ξεχνά το ύψος των μισθών και τη δραστική μείωση τους την τελευταία δεκαπενταετία.
Και αυτό έχει γίνει:
– μέσω της νομοθετικής ρύθμισης για το ύψος του κατώτατου,
– της κατάργησης -ουσιαστικά- των συλλογικών συμβάσεων εργασίας,
– των αλλαγών στις υπερωρίες,
– της μεγάλης υποχώρησης του μέσου μισθού,
– της δραστικής περικοπής των συντάξεων,
– της εκτεταμένης ανεργίας,
– του πετσοκόμματος των όποιων επιδομάτων
Αυτά είναι μερικά μόνο μέτρα που ήρθαν για να μείνουν, με τα μνημόνια που διαδοχικά, όλοι μαζί, ΝΔ, ΠΑΣΟΚ και ΣΥΡΙΖΑ εφάρμοσαν και, όσο και αν λένε ότι βγήκαμε από αυτά, οι συνέπειές τους, οι ψηφισμένοι νόμοι είναι ακόμα εδώ και παράγουν αποτελέσματα. Αν συνυπολογίσουμε την εκτόξευση της έμμεσης και άμεσης φορολογίας και των ασφαλιστικών εισφορών, το πραγματικό διαθέσιμο εισόδημα των εργαζόμενων έχει μειωθεί σχεδόν κατά 40%.
Με αυτό το τσακισμένο εισόδημα, οι εργαζόμενοι ήρθαν αντιμέτωποι με ένα πελώριο κύμα ανατιμήσεων στις τιμές των εμπορευμάτων μετά την πανδημία. Και για να καταλάβει κανείς, πως η επίθεση του κεφαλαίου απλά αλλάζει μορφή, είναι χαρακτηριστικό πως τώρα οι εργαζόμενοι δουλεύουν για λιγότερα, όχι επειδή μειώνεται ο μισθός, αλλά γιατί ο μισθός αντιστοιχεί σε λιγότερα πράγματα που μπορούν να αγοράσουν.
Η εργατική λαϊκή οικογένεια καθηλώνεται σε μια ζωή όλο και πιο μίζερη
Η πραγματικότητα για την εργατική λαϊκή οικογένεια είναι πως καθηλώνεται σε μια ζωή, που γίνεται ολοένα και πιο φτωχική, ολοένα και πιο μίζερη. Κι όμως, η κυβέρνηση της ΝΔ, από τη μία πανηγυρίζει για τους ρυθμούς της καπιταλιστικής ανάπτυξης και από την άλλη, όταν τη ρωτάνε για την ακρίβεια, λέει ότι δεν ξέρει τίποτα για αυτό, ότι είναι «εισαγόμενη».
Ομως καπιταλιστική ανάκαμψη και άνοδος των τιμών, γενικά, πάνε μαζί. Πόσο μάλλον που αυτή η τάση ενισχύθηκε δραστικά απ’ την επεκτατική πολιτική της ΕΕ, το «κόψιμο» χρήματος για να τροφοδοτήσει τους μονοπωλιακούς ομίλους και τη λεγόμενη «πράσινη» ανάπτυξη. Τα τεράστια πακέτα χρηματοδότησης των «πράσινων» επενδύσεων, βασίστηκαν σε νέο χρήμα και σε μια πολιτική φθηνού δανεισμού, οδηγώντας σε εκτίναξη του πληθωρισμού.
Αλλος παράγοντας του πολέμου στα δικαιώματα των εργαζόμενων είναι οι πελώριες αυξήσεις στα τιμολόγια του ηλεκτρικού ρεύματος. Οι πανηγυρισμοί της κυβέρνησης δεν έχουν καμία βάση, καθώς η ενέργεια, παρά τις διακυμάνσεις, είναι και σήμερα πανάκριβη, ενώ ανά πάσα στιγμή μπορεί να δούμε τις τιμές να εκτινάσσονται ξανά.
Η αιτία πρέπει να αναζητηθεί στις πολιτικές της ΕΕ για την «απελευθέρωση» της ενέργειας και για την πράσινη μετάβαση που έχουν υλοποιήσει όλες οι κυβερνήσεις των τελευταίων ετών. Η πραγματικότητα όμως είναι, πως η περίφημη γκριζο-«πράσινη» ανάπτυξη οδηγεί νομοτελειακά σε μεγάλες αυξήσεις στις τιμές όλων των εμπορευμάτων, αφού παράγονται με μεθόδους που τα κάνουν -αντικειμενικά- πολύ πιο ακριβά.
Και να ‘ταν μόνο αυτά; Η πολιτική σημαιοφόρου του ΝΑΤΟ, που ακολουθούν τώρα η κυβέρνηση της ΝΔ, όπως προηγούμενα αυτές του ΣΥΡΙΖΑ και του ΠΑΣΟΚ, έχει επίσης καταλυτική επίδραση στις τσέπες του λαού. Ο πόλεμος στην Ουκρανία και στη συνέχεια η κλιμάκωση του πολέμου στη Μέση Ανατολή, η επιβολή του εμπάργκο απ’ την ΕΕ, οδηγούν σε εκτόξευση των τιμών της ενέργειας, των τιμών των λιπασμάτων, του μεταφορικού κόστους.
Ενώ, ένας ακόμα λόγος που οι έμμεσοι φόροι διατηρούνται στα ύψη είναι και για να πληρώνονται οι πανάκριβοι εξοπλισμοί ύψους πολλών δις, όπως τα F-35. Εξοπλισμοί, οι οποίοι δεν έχουν στον προσανατολισμό τους την άμυνα του ελληνικού λαού, αλλά υπηρετούν μόνο τις ΝΑΤΟϊκές ανάγκες και τα συμφέροντα της αστικής τάξης.
Αλλά και η περιβόητη «εξωστρέφεια της ελληνικής οικονομίας», για την οποία έχουμε ακούσει όλες τις κυβερνήσεις να επαίρονται, επίσης κι αυτή, εκτοξεύει τις τιμές. Γιατί, όταν ποιοτικά εμπορεύματα, μπορούν εύκολα να διοχετευθούν στο εξωτερικό, αντικειμενικά αποκτούν και τιμές εξωτερικού και σημαντικό τμήμα της λαϊκής κατανάλωσης αντικαθίσταται από εισαγόμενα διατροφικά προϊόντα χαμηλότερης ποιότητας.
Την ίδια ώρα, οι αυξήσεις στις τιμές των ενοικίων που κατατρώνε το λαϊκό εισόδημα σε ολόκληρες περιοχές του κέντρου της Αθήνας είναι στενά συνδεδεμένες με την εκτόξευση της τουριστικής κίνησης, δηλαδή με το περιβόητο «τουριστικό θαύμα». Ενώ οι παραδοσιακές διακοπές είναι πλέον απαγορευτικές για την εργατική λαϊκή οικογένεια.
Τέλος, έχουμε τα μεγάλα μονοπώλια που λειτουργούν ως «καρτέλ» σε διάφορους κλάδους, αλλά και τις ιδιωτικοποιήσεις που οδηγούν σε εμφάνιση «κόστους» εκεί που δεν υπήρχε. Η διαχρονική πολιτική των τελευταίων δεκαετιών, τα συνεχιζόμενα κύματα εμπορευματοποίησης στην ενέργεια, στο νερό, στις μεταφορές, στην υγεία και στην παιδεία, αυξάνουν δραστικά όλο το κόστος για την εργατική λαϊκή οικογένεια. Τι προκύπτει από όλα τα παραπάνω; Οτι, κάθε άλλο παρά εισαγόμενο είναι το πρόβλημα της ακρίβειας. Είναι 100% αποτέλεσμα του σημερινού καπιταλιστικού δρόμου ανάπτυξης, της πολιτικής υπέρ του κεφαλαίου. Από 902.gr
