Τα κελιά

               Τα κελιά ανασαίνουν,
               τα κελιά που βρίσκονται ψηλά,
               τα κελιά που βρίσκονται χαμηλά.
               Η βροχή μας ενώνει,
               ο ήλιος ντράπηκε να φανεί, Νίκο,
               Γιώργο, κρατιέμαι από ένα λουλούδι.

Μίκης Θεοδωράκης

Η δεκαετία του ‘60 με το ξεκίνημά της, είχε ήδη σημαδευτεί από μεγάλα ιστορικά γεγονότα, όπως η Επανάσταση στην Κούβα, η επέμβαση των Γιάγκηδων στον κόλπο των χοίρων τον Απρίλη του ‘61 και η πρώτη ήττα του Αμερικάνικου ιμπεριαλισμού στη Λατινική Αμερική.

Ο μετασχηματισμός της Κουβάνικης επανάστασης σε σοσιαλιστική. η κοινωνικοποίηση όλων των μεγάλων εταιρειών στην Κούβα που ανήκαν στο ξένο και ντόπιο κεφάλαιο, η εθνικοποίηση της γης και το μοίρασμά της με κλήρο στους φτωχούς αγρότες, η μάχη με τον αναλφαβητισμό και τους “ληστές”.

Οι αποτυχίες των μεγάλων κινημάτων της Λατινικής Αμερικής και οι δικτατορίες στην Γουατεμάλα, Βραζιλία Αργεντινή. Τα  εθνικοαπελευθερωτικά κινήματα στην Αφρική και η αύξηση των κοινωνικών κινημάτων στην Ευρώπη, η μη αναγνώριση ακόμη της ΓΛΔ (ανατολική Γερμανία) από τους δυτικούς, με την κρίση στο Βερολίνο και το  χτίσιμο του τείχους. Ο Μάης του ‘68 στη  Γαλλία, το αποκορύφωμα του ψυχρού πολέμου με την κρίση των πυραύλων  στην Κούβα, η υποχώρηση  της ΕΣΣΔ για να μην γίνει πυρηνικός πόλεμος και  η  επιβολή του οικονομικού  αποκλεισμού στο νησί, που κρατάει μέχρι  σήμερα, η δολοφονία του ΤΣΕ.

Η κατάχτηση του διαστήματος, ο ανταγωνισμός των εξοπλισμών και ο  πόλεμος των Αμερικάνων στο Βιετνάμ.

Αίμα και βία παντού από τους Ιμπεριαλιστές, μα και αγώνες των λαών του  Κόσμου για δημοκρατικές ελευθερίες και κοινωνική απελευθέρωση.

Στην πατρίδα μας η δεκαετία του ΄60  η φτώχεια, η ένδεια και η ανεργία  έσπρωξαν μεγάλο κύμα μεταναστών κυρίως προς την Γερμανία αλλά και  μεγάλη εσωτερική μετανάστευση, προς τις μεγάλες πόλεις, με αποτέλεσμα  όσων έμειναν εδώ να διεκδικούν καλυτέρα μεροκάματα, καλύτερες συνθήκες  ζωής  και φυσικά σταμάτημα των διώξεων και εκδημοκρατισμό.

Καθημερινές διαδηλώσεις κι απεργίες, η δολοφονία του Γρηγόρη Λαμπράκη  στη Θεσσαλονίκη, το φιλειρηνικό κίνημα, σε άνοδο τα Ιουλιανά, οι άνανδρες και  εν ψυχρώ δολοφονίες του Πέτρουλα και του Χαλκίδη, η πολιτική  αστάθεια  προετοίμασαν καλά το έδαφος για το επόμενο βήμα. Το πέρασμα από την  δικτατορία του κεφαλαίου στη δικτατορία των Συνταγματαρχών.

Το βήμα που κάνει πάντα το μεγάλο κεφάλαιο όταν βλέπει να κινδυνεύει  η εξουσία του.

Η ΣΙΑ σε συνεργασία με την Ελληνική ΚΥΠ  τον ΙΔΕΑ (Ιερός δεσμός Ελλήνων αξιωματικών και το ΝΑΤΟ είχαν εκπονήσει από την δεκαετία του ‘50 για την  αντιμετώπιση εξωτερικού και εσωτερικού κομμουνιστικού κινδύνου το σχέδιο  ΠΡΟΜΗΘΕΥΣ σε συνάρτηση με το σχέδιο  ΠΕΡΙΚΛΗΣ τα οποίο προέβλεπε  την κατάληψη νευραλγικών κτηρίων και τη σύλληψη στελεχών της Αριστεράς  και  αναστολή  άρθρων του συντάγματος.

Έτσι λοιπόν, η διαταγή που δόθηκε σε όσες στρατιωτικές μονάδες δεν είχαν  μυηθεί ήταν «Εφαρμόσατε Σχέδιο Προμηθεύς». Η δικαιολογία πάντα ίδια, ο  κομμουνιστικός κίνδυνος!

Για να το κάνουν πιο αληθοφανές αυτό, έστησαν την προβοκάτσια στον Έβρο με τη Ζάχαρη στα ντεπόζιτα.

Οι φασίστες  αξιωματικοί που ανέλαβαν την ευθύνη του πραξικοπήματος Παπαδόπουλος, Μακαρέζος, Πατακός.

«Λόγω της δημιουργηθείσης εκρύθμου καταστάσεως, από του μεσονυκτίου ο στρατός ανέλαβεν την διακυβέρνησιν της χώρας».

Τα άρματα μάχης είχαν καταλάβει από νωρίς νευραλγικά σημεία της Αθήνας ενώ τα κανόνια τους σκόπευαν τη βουλή.

Οι συλλήψεις ξεκίνησαν αμέσως, με πρώτους πρώτους την ηγεσία και τα  στελέχη της ΕΔΑ και της νεολαίας Λαμπράκη, τους κομμουνιστές και  φυσικά κάποιους από τους αστούς πολιτικούς που τους κράτησαν για λίγο, ή  σε κατ’ οίκον περιορισμό.

Αυτός ο πολύπαθος λαός μας, δεν πρόλαβε να ανασάνει από την όνειδο  των νησιών της εξόντωσης των εκτελέσεων και των φυλακών, δεν πρόλαβε να  χορτάσει αυτή τη μισή αμνηστία που δόθηκε στις αρχές του ΄60 και ξαναάνοιγμα, Λέρος, Γυάρος, Τζιά, Αλικαρνασσός Παρθένι, Ωροπός, Κορυδαλλός  ΕΑΤ ΕΣΑ η ταράτσα της Μπουμπουλίνας, τα απάνθρωπα βασανιστήρια, η επικοινωνία των αγωνιστών με τα χτυπήματα στον τοίχο:

“Τοκ τοκ εσυ, τοκ τοκ εγώ, πάει να πεί σ’ αυτή τη γλώσσα τη μουντή, βαστάω καλά, κρατάω γερά”

Οι ανάπηροι, οι σακατεμένοι, η μισαλοδοξία, ο φόβος, ο φασισμός  φίμωση, το πισωγύρισμα στις τέχνες, στον πολιτισμό η καταπάτηση όλων των ανθρώπινων δικαιωμάτων, των συνδικαλιστικών και δημοκρατικών ελευθεριών, η διάλυση οικογενειών, οι μεγιστάνες του πλούτου,η πείνα και η  εξαθλίωση του λαού  μας, οι αγώνες της Νομικής, οι νεκροί του Πολυτεχνείου το πραξικόπημα στην Κύπρο που έδωσε την αφορμή για την εισβολή των Τούρκων στο νησί, τα καμένα χωριά, οι πρόσφυγες, ο πόνος των ανθρώπων του μόχθου. Η ΠΤΩΣΗ ΤΟΥΣ.

Η καταδίκη τους σε θάνατο και η χάρη του “εθναρχη’ Κ. Καραμανλή για να  μην εκτελεστούν. Εκείνου που σε επιστολή του ο Τσάτσος, πριν το πραξικόπημα, στο Παρίσι, τον προέτρεπε να επιστρέψει και να ηγηθεί  κυβέρνηση εθνικής ενότητας γα να μην έχουμε εκτροπή του απαντούσε:

Ας έχομεν, είναι καλύτερο δια τον τόπον τώρα.

Πρέπει να θυμόμαστε γιατί το σχέδιο Περικλής του ΝΑΤΟ ισχύει και σήμερα. Και όταν οι μεγάλοι αγώνες της εργατικής τάξης φουντώσουν και το μεγάλο Κεφάλαιο, με την αστική του δημοκρατία- δικτατορία, δεν θα μπορεί να τους διαχειριστεί, θα κάνει πάλι εκτροπή στην ωμή βία και έχει πολλούς Κασιδιάρηδες και πολλούς χαμένους του ‘45 να κάνουν την βρωμοδουλειά.

Στις εκλογές που έρχονται, όσο πιο δυνατό ΚΚΕ τόσο πιο δυνατοί θα είμαστε εμείς, οι άνθρωποι του μόχθου, τοσο πο δυνατός ο λαός μας.

Γιατί σωτήρες δεν υπάρχουν κι αυτοί που το έπαιξαν σωτήρες, μας έφεραν τον θάνατο και τον εξαναγκασμό την πείνα, την μετανάστευση και τον πόλεμο.